به گزارش سرویس ترجمه پی ام آپ، اگرچه ارتباط بالقوه بین امواج ساطع شده از تلفن همراه و تومورهای مغزی موضوع دهه ها تحقیق علمی و نگرانی عمومی بوده است، اما اکثر مطالعات تا به امروز نتوانسته اند یک رابطه علت- معلولی قطعی بین این دو ایجاد کنند. تومورهای مغزی تشعشعات گوشی های هوشمند و تومورهای مغز هنوز شناخته نشده اند، اما بررسی شواهد موجود و درک پیچیدگی این موضوع مهم است.
تلفن‌های همراه میدان‌های مغناطیسی با فرکانس رادیویی غیر یونیزه (RF-EMFs) منتشر می‌کنند که انرژی کافی برای حذف الکترون‌های فشرده از اتم‌ها و مولکول‌ها دارند که انرژی آن‌ها بسیار کمتر از پرتوهای یونیزان مانند اشعه ایکس یا پرتوهای گاما است. خطر آسیب DNA و سرطان را افزایش می دهد. تشعشعات غیریونیزان ساطع شده از تلفن های همراه فاقد انرژی لازم برای آسیب مستقیم به DNA هستند. با این حال، نگرانی هایی به دلیل پتانسیل RF-EMF برای گرم کردن بافت ها و پتانسیل اثرات بیولوژیکی غیرمستقیم مطرح شده است.
چندین مطالعه اپیدمیولوژیک رابطه بین استفاده از تلفن همراه و خطر ابتلا به تومورهای مغزی را بررسی کرده اند. نتایج این مطالعات افزایش خطر تومورهای مغزی را به دلیل استفاده از تلفن همراه نشان نداد. تحقیقات سازمان جهانی بهداشت (WHO) نیز نشان می دهد که تشعشعات تلفن همراه قطعاً باعث ایجاد تومور مغزی نمی شود.
مطالعات بیشتری در این زمینه برای تعیین رابطه بین استفاده طولانی مدت از تلفن همراه و احتمال تومورهای مغزی مورد نیاز است. اما توصیه می شود میزان استفاده از تلفن همراه را به ویژه در کودکان و نوجوانان کاهش دهید.