عصر ایران; مصطفی دانده – روزهای سخت ریاست جمهوری پزشکیان زودتر از چیزی که فکر می کردیم رسید. ابتدا ماجرای ترور اسماعیل هنیه در تهران و احتمال واکنش تند ایران به آن ماجرا و سپس برخورد وحشیانه گشت ارشاد با دو دختر 14 ساله یا هر اسمی که می گویند.
موضع رئیس جمهور در مورد اول مشخص است. وی این سوءقصد را محکوم کرد و در جلسات امنیتی با رهبران سیاسی و نظامی کشور به یک تصمیم واحد از جمله «عهد صادقانه» که صورت گرفت، رسیدند.
در حالت دوم، رئیس جمهور می تواند با قدرت بیشتری وارد شود و به این ماجرا پایان دهد. در ایام انتخابات مسعود پزشکیان وی گفت: ما 40 سال است که سعی می کنیم حجاب را با مداخله نهادینه کنیم، مردانی که به دنبال طرح نور هستند، باید بگویند که این امر ما را به سوی نور می کشاند یا عاقبتش سیاه است؟
دقیقا مثل پزشکیان گفت آخر این ماجرا سیاه بود. بنابراین بهتر است آقای رئیس جمهور هر چه زودتر به این موضوع بپردازد و نظر خود را در این خصوص به صراحت اعلام کند.
برخورد خشونت آمیز با این دختران بسیار دردناک و تاسف آور است. رفتار پلیس طوری است که گویی دو جنایتکار را دستگیر کرده اند.
نتیجه این برخوردها چیست؟ وضعیت حجاب در کشور در این همه سالی که با ماشین گشت ارشاد در کوچه و خیابان به وسایل خود دست و پا می زدید چگونه بوده است؟ بهتر شده یا بدتر شده؟ همین الان می خواهید حجاب به همان وضعیت قبل از حادثه مرحوم مهسا امینی برگردد.
کسانی که آمدند رای دادند و نامزد کردند پزشکیان روی برگه های رأی نوشته اند که انتظار دارند رئیس جمهور منتخبشان بدون لکنت صحبت کند و در مورد پروژه نور تصمیم بگیرد. مگه نگفت این دخترا مثل بچه هاش بودن و نباید با خشونت برخورد کرد؟ به خدا دخترا تو خیابون کتک میزنن آقای پزشکیان چه عکس العملی نداری؟
یکی یکی از مواردی که می تواند موثر باشد، تغییر وزیر کشور در سریع ترین زمان ممکن است. شما یکی او یکی از مدافعان طرح نور است. مافوق می تواند تا معرفی وزیر جدید و تکمیل رای اعتماد، سرپرستی وزارت کشور را بر عهده بگیرد.
تصمیم دوم ارائه لایحه حجاب به مجلس است. با این لوایح دکتر مصدق نام خود را در تاریخ ایران ثبت کرد.
آقای رئیس جمهور گفتید کشور با جنگ اداره نمی شود بلکه باید برای شعارهایی که دادید مبارزه کنید. شما می توانید امید کسانی که به شما رای داده اند را زنده نگه دارید و به آینده ایران برای 50 درصدی که رای ندادند کمک کنید. پزشکیان امید
یک بار نوشتم: از بدشانسی شما ممکن است آخرین امید، بخشی از مردم باشید، پس وقت را تلف نکنید و هر چه سریعتر به فکر مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور باشید.