جمشیدی زاده مجموعه «گُذار و عبور» را اینگونه توصیف می کند:یکی برای من یکی از کارکردهای خلق یک اثر هنری غلبه بر مشکل یا چالشی مانند اعتیاد در زندگی است. گاهی احساس تعلق به چیزی یا شخصی رشد و حرکت را متوقف می کند و به وابستگی تبدیل می شود. مثلا در مورد تاریخ یکی او درباره کادری که ماشین پلیس اسباب بازی را به تصویر می کشد، می گوید: مادرم که کارمند بود، باید هر روز صبح مرا به مهد کودک می برد و بعد به دفترش می رفت. اما از مهد کودک متنفر بودم. یک روز صبح چون به مهدکودک نرفتم. انقدر گریه کردم که مامان مجبور شد منو ببره خونه عمه پوران. تا نزدیک ظهر آنجا گریه کردم. آنقدر گریه کردم که خاله دستم را گرفت و رفتیم داخل کوچه. او برای من یک ماشین اسباب بازی خرید. یک “ماشین پلیس”؛ واقعا در مقیاس کوچک. روزهای بعد دیگر گریه نکردم، مهدکودک نرفتم، اما هر روز در ماشین پلیس واقعی می نشینم. رفتم خونه عمه پوران. روزی که تصمیم گرفتم این آیتم هم بخشی از مجموعه «جا گذاشتن و پاس کردن» باشد. هنوز سالم و کاربردی بود. اما برای این سریال خرابش کردم. کارکرد هنر برای من این است: می توانم آثاری خلق کنم. غلبه بر یک مشکل در زندگی این مجموعه شامل تجربه از دست دادن چیزی است که برای من عزیز بود و به آن تعلق داشتم. ایده اولیه بود. در فرآیند تخریب آگاهانه اشیاء و تجربه آنها از نظر احساسی، مفاهیم “قرار دادن” و “انتقال” را تجربه کردم. گذشتن از گذشته؛ از وابستگی! و دستاورد او حرکت از محدودیت به رهایی و جهانی جدید بود! این فرآیند حسی- درونی و نتیجه; ایجاد مجموعه «گورد و گذر»؛ هفت سال طول کشید. این مجموعه به من کمک کرد تا بر این اعتیاد غلبه کنم.
اگرچه جمشیدی زاده در هیچ جا به روشنی واژه هنر درمانی را به میان نمی آورد، اما به نظر می رسد در این نمایشگاه با روشی نوین از هنر درمانی روبه رو هستیم که به خوبی جواب داده است، فرآیندی که در آن هنرمند از پیوندهای چسبنده و مخرب و احساس تعلق رها می شود.
این هنرمند اکنون دوره هایی در زمینه فلسفه و زیبایی شناسی هنر برای همه (نه فقط هنرمندان) برگزار می کند. برای افرادی که می‌خواهند درک عمیق‌تری از هنر به دست آورند، نباید فقط از آثار هنری، به‌ویژه کارهای مدرن و دیرهنگام بگذرند. چگونه هنر می تواند زندگی را زیباتر و کارآمدتر کند.
خالق مجموعه «گذر و گذر» می‌گوید: «دانش، فلسفه و روان‌شناسی به من کمک کرده تا شناخت عمیق‌تری از هنر، زندگی و سعادت انسان پیدا کنم.» او معتقد است: «انسان بودن مهمتر از هنرمند بودن است. “زندگی مهمتر از هنر است.”
سیامک جمشیدی زاده، فارغ التحصیل رشته نقاشی از دانشگاه هنر و معماری تهران و از اعضای رسمی انجمن طراحان گرافیک ایران، پیش از این دو نمایشگاه انفرادی برگزار کرده و در چندین نمایشگاه گروهی شرکت کرده است. در همین راستا سیامک جمشیدی زاده دو پروژه دیگر در دست دارد که به زودی نمایش داده می شود.
زندگی چیزی است که باید آموخت و ما می توانیم از هر کسی چیزی یاد بگیریم، به شرطی که چشمانی برای دیدن و گوش هایی برای شنیدن داشته باشیم.
کامران فریدونی
مربی زندگی