سیستم خودروهای وارداتی بیمارستانی بود که اتومبیل های وارداتی شفاف تر بودند. اما این سیستم همچنان زنده مانده است؟
سیستم خودروهای وارداتی را می توان در این اقدامات اضافی دولت در ایران قرار داد ، که به گفته مقامات برای کنترل گمانه زنی ها و عبور از بحران ساخته شده است و باید به عنوان یک مکانیسم مؤثر ادامه یابد. اما طبق روال معمول ، این سیستم نیز دارای چالش ها و حاشیه ها بود.
چرا ایجاد اتومبیل های وارداتی مورد نیاز
پس از چندین سال ممنوعیت واردات خودرو به کشور و عدم توانایی در تولید خودرو تا حدی که تقاضا مصرف داخلی است. بازار خودرو به طور مداوم از پایان سال تا سال چندین قیمت را افزایش می داد. اما در سال 6 ، بازار دچار انفجار وحشتناکی شد. به طوری که همه افراد ، مقامات و نهادها دائماً او را تعقیب می کنند یا در این بازار کار می کردند تا از او پیروز شوند یا از او بهره مند شوند.
برای مهار این بازار ، دولت تولید سازندگان خودروهای ملی را به این حد افزایش داد و از طرف دیگر ، مجمع همچنین با پشتیبانی و تکمیل ظرفیت عرضه آنها از محصولات خود پشتیبانی کرد. اما باز هم ، هیچ یک از این اقدامات برای آب دادن به این بازار تشنه ، که پر از تقاضای صادقانه و نادرست بود ، مفید نبود.
در اینجا بود که دولت تصمیم گرفت کتاب واردات را بازگشایی کند و پروژه واردات خودرو را از سر بگیرد. اما این بار اوضاع کاملاً متفاوت بود. بسیار متفاوت از این ، حتی مدیران در تصمیمات و کنفرانس های خود به مردم قول دادند.
عواملی از قبیل ضرب حجم تحریم ها ، افزایش نرخ ارز ، افزایش جمعیت اتومبیل ، افزایش وسایل نقلیه شخصی و عمومی و از همه از همه ، افزایش شگفت انگیز در اتومبیل های ملی بود که تا حد زیادی تأثیر واردات خودروهای اقتصادی را کاهش می داد.
تأسیس خودرو وارداتی
سرانجام ، در مارس سال جاری ، سیستم خودروهای وارداتی راه اندازی شد و کسانی که می خواستند این خودروها را خریداری کنند ، مبلغ 5 میلیون دلار را برای مدتی مسدود کردند تا قرعه کشی کنند و نتایج را اعلام کنند.
این اتفاق تا به امروز چندین بار اتفاق افتاده است. اما واقعیت این است که تأثیر قابل توجهی در بازار نداشته است ، یا حتی اگر منظور ما ملایم تر باشد ، باید بگوییم که این تأثیر در بازار نداشته است.
در زمان تصویب مقررات واردات خودروهای صفر ، هدف قانونگذار واردات خودروهای ارشد برای استراحت بازار ملی خودروها و همچنین تولید کنندگان اتومبیل های ملی که مجبور به رقابت هستند ، بود.
اکنون ، پس از گذشت حدود شش ماه از راه اندازی این سیستم ، می بینیم که این سیستم نه تنها نتوانسته است به هیچ یک از اهداف تعیین شده برای آنها دست یابد ، بلکه شرکت های وارداتی که با این روش مخالف خودرو بودند ، برخی از محصولات خود را به صورت نقدی به فروش می رساند. اگر این کار ادامه یابد ، می توانید انتظار داشته باشید که سیستم وسیله نقلیه وارداتی از مکانیسم واردات خودرو حذف شود یا تغییر کند و فقط کاربران این سیستم وارد کننده خودروها و اشخاص حقوقی و مصرف کنندگان فقط برای خرید ماشین خود به شرکت ها می روند.
پس از مرگ سوهراب ، راه حل معمول برای صنعت خودرو
یکی یکی از حقایقی که مقامات و دولتمردان ایرانی در طی این سالها مقاومت کرده اند ، اما در نهایت ، گویی که آنها می پذیرند ، بازار نمی تواند به طور کامل اداره شود ، و نقش بهتر و ظریف تر برای هر دولت و حاکمیت در بازار تنها نقش و موقعیت نظارت و تسهیل مردم است. این یک واقعیت است که اگر بازار را ترک کنید ، به تنهایی تنظیم می شود.
به عنوان مثال ، اگر از واردات خودرو در اواسط دهه 1980 جلوگیری نشود ، احتمالاً هرگز افزایش مداوم و تدریجی قیمت ها نخواهد بود ، در نهایت انفجار قیمت در بازار خودرو باید سرانجام برای کنترل بازار دوباره واردات را از سر بگیرد. از آنجا که با یک واردات منظم و مداوم ، بازار قطعاً با کمبود روبرو نخواهد شد ، یا اگر می توانست ، چنین کمبودی وحشتناکی نخواهد داشت.
حال اگر این سیستم از شرکتهای واردات خودرو نیز جلوگیری کند و تمایل به شخصی بودن داشته باشد ، دولت می تواند استفاده از یک برنامه نظارت دقیق اما انعطاف پذیر را از بین ببرد یا تغییر دهد. از آنجا که در شرایط فعلی ، قیمت برخی از اتومبیل های وارد شده توسط شرکت های وارد کننده گاهی اوقات به دو میلیارد تومو افزایش یافته است که بیان آن حتی آسان نیست و این نشانگر ناکارآمدی کلی چرخه واردات خودرو و بازیگران خصوصی و دولتی آنها است.
منبع:آخرخودرو