مقاله در ساعت 2025-07-07 13:30:00 در بازتاب آنلاین منتشر شده است که با موضوع
اعتراض به اعتراض: ادامه حواشی انتخاب رئیس شورای صنفی نمایش میباشد و مسئولیت این مقاله به عهده ما نیست
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، چندی پیش کانون کارگردانان خانه سینما با انتشار بیانیه‌ای، نسبت به آنچه «رفتار غیرقانونی و جانبدارانه» در انتخابات شورای صنفی نمایش نامید، اعتراض کرد و در نامه‌ای سرگشاده به محمدمهدی عسگرپور، رئیس هیأت‌رئیسه خانه سینما، خواستار خروج نماینده‌اش اصغر نعیمی از شورای صنفی نمایش شد.
حالا انجمن صنفی تهیه‌کننده ـ کارگردانان سینمای ایران که شورای مرکزی آن متشکل از ابوالحسن داودی، علیرضا رییسیان، عبدالرضا منجزی، اصغر هاشمی، مجید برزگر، مصطفی آل احمد بهمن کامیار و یاسمن نصرتی است در واکنش به بیانیه کانون کارگردانان خانه سینما بیاینه‌ای منتشر کرده است.
در این بیانیه که که خطاب به فریدن جیرانی رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران با تیتر «بدهنگام و شتابزده ، یک خودزنی تمام عیار!» منتشر شده آمده است:
جناب آقای فریدون جیرانی رییس محترم کانون کارگردانان سینمای ایران سلام.
در بحرانی‌ترین شرایط تاریخی، یک بیانیه صنفی را به شکل عمومی منتشر کرده‌اید که هیچ نسبتی با دغدغه‌های این روزگار و عموم مردم ندارد. همین رویگردانی و پشت کردن به وضعیت روحی جامعه که جان و جهان‌شان در خطر است، میزان و سطح خردمندی و بلوغ نویسندگان بیانیه را برملا می‌کند.
این بیانیه حرص و میل بی‌حد وحصر اقلیتی را نمایندگی می‌کند که در حوزه سینما، جاه‌طلبانه در اندیشه فتح و تسلط کامل بر همه چیز و همه‌جا هستند. اگر تصاحب کردند که شادمان و مغرور در بی‌خبری و غفلت عموم تقسیم غنائم کرده، و اگر توفیق نیابند جهانی را به آتش می‌کشند!
با هیاهو و جنجال، با بیانیه و قهر دسته‌جمعی و بمب خبری !… با نسخه‌ای هزاربار آزموده‌شده و کلیشه‌ای و تکراری!.. این وضعیت، تصویر و نمای دلنشینی از تنها نهاد صنفی کارگردانان سینمای ایران ترسیم نمی‌کند. کانونی که از نخستین روزهای شکل‌گیری در سخت‌ترین دوران‌ها با جان و دل از موجودیتش دفاع کرده‌ایم.
انجمن‌های صنفی، تشکل‌هایی مردم‌نهادند و بنیاد و ماهیت آن‌ها در تضادجدی با سلطه و تمامیت‌خواهی‌ست. ساز و کار دموکراتیک و خودگردان انجمن‌های صنفی با تکیه بر عقلانیت، تجارب حرفه‌ای و همگرایی‌ست. متاسفانه چندی‌ست که در غیبت اکثریت خاموش، اقلیتی ناپخته کم‌تجربه و مدعی، تحت‌تاثیر منفعت‌طلبان پس‌پرده، بدون هیچ ملاحظه‌ای ارکان اخلاقی و حرفه‌ای این صنف را مخدوش کرده و منزلت و جایگاه تشکل را با چالشی عمیق مواجه ساخته‌اند و با همین بیانیه‌پراکنی‌های محفلی چرک،کانون چهل‌ساله‌ی سینمای ایران را در منفعل‌ترین شرایط قرار داده و به قهقرا برده‌اند …
روح گزنده و گستاخ بیانیه هیچ، توهین به دو صنف مهم سینما را چگونه توجیه می‌کنید !؟ … این نیز هیچ، لحن گستاخانه و خارج از ادب و اخلاق حرفه‌ای در خطاب قرار دادن نمایندگان رسمی متولی سینمای کشور که در این شورا تنها نقش نظارتی دارند، چه توجیهی دارد!؟… این‌ها همه هیچ، این‌همه جنجال و برافروختگی برای تصاحب یک کرسی ریاست است!؟ آن هم ریاست شورایی که از اساس وظیفه‌اش نظارت و تنظیم‌گری مناسبات صاحبان فیلم و سینمادار و پخش کننده است و نقش کارگردان در آن صرفاً اعتباری فرهنگی است.
پرسش اینجاست که در این میان، از دور خارج کردن دو ذی‌نفع اصلی این فرایند از مدار تصمیم‌گیری، وهن و تحقیر آنان، نادیده انگاشتن حقوق مسلم‌شان آیا مبنای عقلانی دارد!؟… به‌نظر می‌رسد برخلاف میل باطنی، یک‌بار برای همیشه باید مقابل این بداخلاقی ها ایستاد و نسبت به همه کاستی‌ها و کج‌روی‌های چندساله اخیر مدیریت صنفی کانون یک موضع صریح اتخاذ کرد. «کانون کارگردانان سینمای ایران، خانه‌ی نخست ماست.» این میزان سطحی‌نگری و هیجان‌زدگی و تندی در نظرات برخی از ارکان مدیریتی‌اش را برنمی‌تابیم و هم‌چنان در پاسداری از استقلال صنوف، منافع عموم سینماگران، دفاع از اندیشه و فرهنگ، مقابله با ابتذال و نابخردی و منفت‌طلبان، قدمی پا پس نخواهیم کشید.
59243
گردآوری شده از:خبرآنلاین