مقاله در ساعت 2025-09-09 23:20:00 در بازتاب آنلاین منتشر شده است که با موضوع
از ثبت شرکت در لندن تا اعلام ورشکستگی آهنگری تراکتورسازی میباشد و مسئولیت این مقاله به عهده ما نیست
با انتشار اخباری از اعتصاب کارگران و شکایات مالباختگان و بسته شدن نماد شرکت در بورس، و در پی فاش شدن پرونده هایی از گزارشهای نهادهای نظارتی از اتهامات خانواده باویلی تبریزی در سالهای گذشته، افکار عمومی انتظار دارد که لابد همچون بسیاری از پرونده های مفاسد اقتصادی، این متهمان هم این روزها تا پایان محاکمه و صدور حکم عادلانه در بازداشت به سر برند اما واقعیت برخلاف این است. در همین مدتی که آخرین پرونده اتهام فساد شبکه باویلی ها در جریان رسیدگی است، با یک جستجوی ساده در اینترنت دیده می شود که پدرام باویلی تبریزی، متهم به کلاهبرداری، درهمین مدت سومین شرکت خود را هم در لندن با استفاده از پاسپورت دومینیکای خود به ثبت رسانده است. شرکتی تحت عنوان ULTRA LUXURY Ltd به معنای «ماورای اشرافیت»، ثبت شده به شماره ۱۶۴۳۵۴۹۰ که با تاکید بر اشتغال کارگران بومی در لندن تاسیس نموده است که تصویر ثبت آن را می بینید. تاریخ تاسیس این شرکت هفتم می ۲۰۲۵ برابر با هفدهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ است یعنی همان روزهایی که کارگران کارخانه آهنگری تراکتورسازی ایران چشم به راه حضور مدیران شرکت در کارخانه و تامین حقوق عقب افتاده خود بودند و مالباختگان و دارندگان چکهای بلامحل هم در به در به دنبال آنها می گشتند. یعنی در همان روزهایی که دستگاه قضایی رسیدگی به پرونده سنگین اتهامات آنها را آغاز کرده بود و همه گمان می کردند با ورود دستگاه قضایی ترس بر جان متهمان افتاده باشد. در آن روزها پدرام باویلی در بازداشت نبود بلکه در لندن با خیال راحت در حال تاسیس سومین شرکت تجاری خود در انگلستان بود تا با استفاده از پولهای غارت شده مردم ایران کسب و کار خود را در لندن توسعه دهد. شرکتی که صد درصد سهام آن به پدرام باویلی تبریزی تعلق دارد و دفتر آن در نشانی متفاوتی با دو شرکت قبلی او یعنی شرکتهای APOLLON TRADING LTD و STAHLS LONDON LTD قرار دارد. این در حالی است که گفته می شود که خانواده باویلی تقاضای ورشکستگی برای شرکت آهنگری تراکتورسازی داده اند. شرکتی که در چارچوب خصوصی سازی تملک کردند و با سرمایه هایی که جذب کرده بودند باید تا حالا آن را تا پنج برابر توسعه داده باشند لکن ترجیح دادند از آن به‌عنوان ویترینی استفاده کنند. اگر خبر اعلام ورشکستگی صحت داشته باشد، باید از آن بر مهر پایان بر شکست خصوصی سازی این شرکت یاد کرد. چرا کلاهبرداران اینطور احساس امنیت می کنند؟ آیا بوروکراسی طولانی سبب آن است؟ آیا قوانین دست و پاگیر در کار است؟ باید توجه داشت که مفسدان تعطیلی ندارند و بخش‌های مبارزه با مفسدان و مجرمان باید طوری عمل نمایند که اگر سرعتی بیش از مجرمان ندارند لااقل سرعتشان تا این حد هم کمتر نباشد تا بتوانند امنیت را بر مجرمان حرام کنند و در مقابل مردم احساس امنیت کنند.
گردآوری شده از:خبرآنلاین