یک روز خاص برای پزشکان!

به گزارش خبرنگار مهر، وقتی در اولین روز مدرسه سر کلاس درس، معلم از بچه‌ها می‌پرسید می‌خواهید در آینده چه کاره شوید؛ همیشه یکی دو نفر می‌گفتند؛ دوست داریم دکتر شویم.

حرفه پزشکی با توجه به اینکه با جان انسان‌ها سر و کار دارد، می‌تواند مهم‌ترین و در عین حال، مقدس‌ترین حرفه‌ای باشد که می‌شناسیم. زیرا، بالاتر از سلامتی، نمی‌توان آرزوی دیگری برای همنوع خود داشت و در این بین، طبیب بودن خیلی زیبا است.

آیت‌الله سیدمصطفی محقق‌داماد، در کنفرانس «اخلاق، الهیات و بلایای فراگیر»، گفت: عملیات پزشکی که به درمان منتهی می‌شود، مقدمات فعل الهی است. لذا یکی از وجوه قدسیت حرفه پزشکی این است که همه دست‌اندرکاران امور پزشکی، انجام دهنده مقدمات فعلی هستند که خدا مستقیم به دست خود انجام می‌دهد و آن شفا است.

وی افزود: پزشکی یکی از حرفه‌هایی است که متصف به وصف قدسیت می‌شود و می‌توان آن را حرفه مقدس پزشکی خواند. قدسیت پزشکی به دلیل جهات عدیده‌ای است که به برخی از آنها اشاره می‌کنم. اولین جهت قدسیت پزشکی آن است که یکی از اسماً فعلی حق تعالی یعنی نام شافی، به دست طبیب تحقق پیدا می‌کند. در قرآن مجید و داستان حضرت ابراهیم (ع) آمده است که وقتی طرف مقابل از او پرسید که خدای تو کیست؟ ایشان در مقام تعریف حق متعال فرمود خدای من این صفات را دارد و یکی از آنها این است که «وَ إِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ». یعنی فعل شفای بیمار از افعالی است که بدون واسطه به دست حق تعالی انجام می‌شود. همه افعال در جهان افعال الله است و حضور خدا در جهان حضور عجیبی است که درکش ساده نیست و شاید درست دقت نشود، اما رابطه خدا و جهان این طور است. افعال با واسطه انجام می‌شود، اما شفا و چند فعل دیگر است که مستقیماً خدا به خودش نسبت می‌دهد.

این شرح حال از قداست طبابت، نشان از اهمیت این حرفه دارد. زیرا، جان انسان با ارزش تر از هر چیزی است که در دنیای مادی به دنبال آن هستیم. تا زمانی که سالم نباشیم، نخواهیم توانست به دنبال به دست آوردن خواسته‌ها و نیازهای خودمان باشیم.

آیت‌الله سیدمصطفی محقق‌داماد، در بخش دیگر از تفسیر حرفه پزشکی و طبابت، اظهار داشت: کادر پزشکی با حیات انسانی سر و کار دارد. همه جانداران، موجودات زنده هستند، اما دارای روح الهی نیستند و حیاتشان غیر از روح الهی است. حیات بشری تنها حیاتی است که خداوند خطاب به ملائکه در موردش این طور آورده است که «فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ»؛ یعنی یک بار در سوره حجر و یک بار در سوره صاد این‌طور آمده است که خدا فرمود ای فرشتگان، چون آفرینش انسان را به پایان بردم و از روح خود در آن دمیدم، در برابر او سجده کنید. بنابراین کادر پزشکی حامی روح الهی است و با روح الهی سروکار دارد. تا اینجا معلوم شد دست طبیب که مشغول دارو و درمان می‌شود، دست خدا است که از آستین طبیب بیرون می‌آید.

حرفه طبابت، از حیث قداست و نجات جان انسان‌ها، بسیار خاص است و اگر قرار است که التیام دهنده دردهای مردم و بیماران باشیم؛ باید فراتر از یک پزشک باشیم که می‌خواهد نسخه‌ای بنویسد و دارویی تجویز کند.