سما بابی | در تاریخ بازیگری ، گاهی اوقات صدای آرام ، حضور ساکت ، جنبه کامل و طنین انداز کلمات آرام می تواند وزن بیشتری نسبت به فریادها داشته باشد. سوزان تاسلی بازیگری است که یکی از این سکوت ها است. زنی با چشمان مرموز صدا و حضور است که روی سطح نیست بلکه در زندگی عمیق نقشهای او است. بازیگر افکار ، طنز ، سایه ها و خاطرات.
براساس اخبار فیلم ، سوزان شعری با دوام در سینمای ایران ساخته است. در زمانی که هنر بازیگری گاهی اوقات اغراق می کند و وانمود می کند ، “سوزان” در حضور کامل نقش داشت ، با چشمانی که به زبان صحبت می کرد و با صدایی که کلمات را از طریق پوست و استخوان ها می گذرد ، مفهوم دیگری را تفسیر می کرد. زنی که در میان خطوط فیلمنامه ، تاریخ زن ایرانی را از زیر پوست داستان بیرون آورد. بی نظیر ، اما چشمگیر. این تسلیم عمل است که حضور آن لحن کار را تغییر داده است. چه در دنیای اسطوره ای چریکی های تارا و مرگ یزدجرد ، یا در روایت های واقع گرایانه و تلخ ، شاید دیگری و مادیان. تسلیم سوزان فقط در کلاس “بازیگران زن برجسته” نمی تواند گنجانده شود. این بخشی از تاریخ سینمای ایران است ، به همان اندازه بازتاب ، به اندازه یک اسطوره معاصر. حضور نادر که هنوز فراتر از مرزها است ، برای کسانی که بازیگری را هنر می دانند ، نه یک نمایشنامه است. به بهانه انتشار “Basku کمی غریبه” در Filimo ، ما نگاهی به هفت اثر ماندگار او انداخته ایم:
تارا چریکی | تارا | بحرام بیضری | 1977
چریکهای تارا فیلمی است که بین اسطوره و واقعیت ، تاریخ و حال و حال و زنان و قدرت نوسان دارد. در همین حال ، سوزان تاسلی نقش تارا را با چنان ظرافت ایفا می کند که محدودیت بین بازیگر و شخصیت از بین می رود. تارا زنی است که تصمیم می گیرد بدن همسر خود را در میان جنگ و مرگ به روستا برگرداند. اما در طول این مسیر ، نه تنها دشمن ، بلکه ساختارهای مردانه جامعه. بازی تسلیم پر از تأمل است. چشمان او کوتاه اما قابل توجه است ، پیاده روی او ، اما با اراده ، و سخنان او کمتر است تا بتوانند همه چیز را در ذهن خود آشکار کنند. این نقش شاید اولین نمایش کامل زنان مستقل و مقاوم در سینمای پس از انقلاب باشد. در این فیلم ، سوزان ، مانند یک زن از قلب داستان ، از مه و سؤالات فلسفی جدا می شود تا راه خود را در یک سکوت باشکوه پیدا کند. حضور او در این فیلم ترکیبی از غرور و شک ، از تعهد به سنت و اشتیاق به آزادی است. تارا ، نه تنها یک زن ، بلکه یک اسطوره زنده.
مرگ یزدر | زن سنگ زنی بهرام بیضئی | 1361
در مرگ یزدر ، نمایشنامه نویس صحنه Beyzaie در قالب یک فیلم از تفسیر جسورانه بین تئاتر و سینما جان سالم به در برد. در نقش زن مبارز ، نه تنها از قدرت بازجویی می کند ، بلکه از حقیقت ، دروغ ، وحشت و بقا نیز سخن می گوید. بازی او پر از مکث است. پر از کلماتی که روی لب نمی میرند ، بلکه در ذهن بیننده است. در این فیلم ، Beyzaie داستان را در قالب یک آزمایش نمایشی بازآفرینی می کند. تسلیم در نقش یک زن شیری ، راوی یکی از سه داستان مرگ پادشاه. او جرات دارد از دیدگاه خود حقیقت را بگوید ، اما هر بار که روایت او در شک است. در اینجا ، بر اساس تکنیک یک بیان قوی ، زبان بیضوی آنقدر طبیعی است که پیچیدگی های فلسفی متن در حالی که ثروت ادبی است ، قابل لمس می شوند. در حرکات آن یک ریتم تئاتر وجود دارد ، اما به هیچ وجه خشک یا مصنوعی نیست. از یک طرف ، بازی او نشان دهنده رنج زن تحتانی پایین و از طرف دیگر ، یک زن آگاه و سطح بالا است.
رهبران | فاطمه | محمد علی نجفی | 1362
بر خلاف دو اثر قبلی ، نقش بازمانده در یک زمینه کاملاً تلویزیونی اتفاق می افتد ، اما خصوصیات آن پایین تر است. او یک زن وفادار ، بازتاب دهنده و سیاسی است که در نوبت بحران های تاریخی نقش دارد. در سریال Sarbaran ، سوزان سلیومی یک زن خردمند شجاع بازی می کند. او در سکوت و حضور خود در قلب وقایع تاریخی ، با ظاهری حاد ، نقش دارد. کار او در این سریال به یاد ماندنی بدون نیاز به اغراق یا تظاهرات ، یک تصویر زن از مقاومت و بینش ایجاد می کند. او بدون اقدامات اغراق آمیز ، حضور چشمگیر ایجاد می کند. نقاط قوت آن انتقال احساسات از طریق حالت های صورت و زبان بدن است. نوعی بازی داخلی که مهمتر از همه در سکوت فعلی است.
مادیان | عقل وان | علی جاکان | 1364
مادیان فیلمی در مورد درد ، اسارت و تمایل به فرار از سرنوشت است. تسلیم سوزان در زنان مرد تحت تأثیر پیوند غیر ارادی قرار دارد که باید تصمیم خوبی بین عشق و اجبار با دختر خود بگیرد. شخصیت او ترکیبی از سنت و مقاومت است و بازی او ترکیبی از فروپاشی احساسات و لحظات انفجاری از آزادی است. چشمان او در این فیلم گاهی اوقات ترسیده است ، گاهی شورشی. در سکانس های انفرادی ، چهره او یک رنگ بوم برای ابراز رنج است. در قلب طبیعت ، مانند یک درخت است ، بدون خم شدن ، فقط منحنی درد درونی است. تسلیم در این فیلم همچنین نشان می دهد که چگونه می توان یک زن فراتر از کلیشه ها داشت: ترکیبی از اضطراب زن و تمایل به آزادی. روی صورتش ، در پیاده روی ، او بیانگر دردی است که از همه زنان در خاورمیانه به وجود می آید.
شاید کیان / زندگی / مادر بحرام بیضری | 1364
این فیلم معمای حافظه و پارگی است. یک زن در جستجوی حقیقت گذشته واقعی خود ، در مقابل مکالمات مزاحم و واقعیت ، راز هویت خود را می خواهد. تسلیم این نقش ، سقوط روانشناختی را با ظاهر خالی و جسمی نشان می دهد. بازی او در سکوت قوی تر از کلمات است. با یک چشم حیرت زده ، لرزان دست و صدایی که به آرامی از شک و تردید استفاده می کند ، مخاطب را در بی ثباتی ذهن غرق می کند. “شاید وقتی دیگر دیگر نباشد” فقط یک فیلم نیست ، بخشی از روان جمعی زن ایرانی و مرکز ثقل است. در این فیلم فراموش نشدنی ، سوزان نقش یک زن را در مواجهه با انکار واقعیت بازی می کند. در این نقش ، نوسانات شک ، ناامیدی ، امید و شورش را تفسیر می کند.
طلسم | دوست دختر مرده | فرهنگ داریوش | 1365
طلسم یک فیلم مرموز در فضای گوتیک است. سوزان در طلسم بازی با زنی که در گذشته ای دور زندانی شده است ، تسلیم می شود. زنی که بین مرز جنون و دانش بماند. کار او در این فیلم از نوعی آگاهی درونی ناشی می شود. به نظر می رسد که شخصیت آنها چیزی را می دانست که دیگران نمی دانند. در قاب های تاریک ، چهره سفید و غیر ضروری او ترس و تردید را ایجاد می کند. با صدای آرام ، حتی در لحظه های فریاد زدن ، راز به نظر می رسد. بازی شما در طلسم ، یکی یکی از معدود نمونه های موفق بازی زن در ژانر وحشت روانشناختی در سینمای ایران. او بین گذشته و حال ، بین دانش و جنون درگذشت. به عنوان یک روح سرگردان در یک قلعه بیابانی ، صدای زمان در گوش تماشاگر زمزمه می کند.
Bash Little Stranger Naijan | بحرام بیضری | 1366
این جنگ است. مادران فرزندان بی حس و یتیم هستند. اکنون “NAI” اکنون در سرزمینی از هر چیزی است که ریشه در سبز ، روان و پذیرش برای یک مادر جنگ دارد. سوزان در نقش NAII و با آن گویش از شمال ، با همان آرامش و البته با توانایی خاص ، نشان دادن پسرش تعجب آور است. این یک پناهگاه برای کودک در جنوب ، به زبان دیگری ، یک رنگ دیگر و دیگری است. یکی این یکی از با دوام ترین اجراهای سینمای ایران در تاریخ سینمای ایران است ، که در احساسات اغراق آمیز نیست ، بلکه انکار احساسات در ظاهر آنها و به آرامی در رفتار است. بازی اطراف آگاهانه به دور از کلیشه های مادر ؛ او یک انسان با یک تصمیم واضح است: او می خواهد زندگی را برای یک پسر جنگ بازسازی کند. در سکانس هایی که حضور باشو را احساس می کنند ، یک ظاهر و جنبش جهانی ، دنیای جهانی که امنیت را برای غریبه ها به وجود می آورد ، عجیب و غریب که این تنها خشونت برای بشو می شود. Bashu وقتی فرزند شما پرورش می یابد ، پرورش می یابد. اما بدون انتشار و منتشر نشده است.