بازیگر و بازیگر و کارگردان تئاتر در 20 شب کارگردان برگزار شد.
به گفته ایسنا ، در مراسم جمعه شب ، 1 اردیبهشت ماه این ماه با تلاش انجمن مدیران تئاتر در تالار استاد جیلیل شهناز ، خانه هنرمندان ایرانی برگزار شد و تعدادی از مدیران نسل های مختلف نیز مورد تقدیر قرار گرفتند.
در ابتدای برنامه ، که توسط Ehsan Hajipour ، شاهرام گیلابادی ، رئیس هیئت مدیره کارگردانان تئاتر اجرا شد ، از شرکت کنندگان در مورد شرایط تئاتر و مشکلات هنرمندان آن استقبال کرد و تأکید کرد که تئاتر باید بحرانی و سوال برانگیز باشد و اگر از آن گرفته شود ، روح تئاتر گرفته می شود.
این برنامه همچنین عباس جاوانمارد را به حسین کیانی ، نشان حمید سمانداریان به محمد براهمانی و راکنو الدین خسوی به سید محمد ماساوات اعطا کرد. مساوی به دلیل عملکرد نمایش و یادداشت وی توسط وی وجود نداشت یکی او توسط دوستانش پیشنهاد شد. حسین کیانی به دلیل بیماری حضور نداشت و پسرش کارن یادداشت خود را خواند.
مهران رنجبار و آراش دادگر دو مدیر دیگر بودند که در این برنامه مورد تقدیر قرار گرفتند.
در طول سرنوشت خود ، رنجبر خواستار آن شد كه كارگردانانی مانند حمید فقیر فقیر آزری و علی آسغار داشتی ، كه از صحنه تئاتر خارج بودند ، به صحنه بازگردانده شدند. وی همچنین خواستار از سرگیری کارگاه های دکتر علی رافی شد.
آتاباک نادر ، که یکی از کارگردانان این برنامه بود ، گفت: “هر کجا که نوری به نام تئاتر وجود داشت ، من سعی کردم سهم کوچکی داشته باشم. بسیاری از هنرمندان امروز با ما نیستند ، این بدان معنی است که فرصت ها زود از بین می روند.
صدر الدین زاهید ، به عنوان کارگردان دیگری که در آن کارگردانان حضور داشت ، از وضعیت اخیر تئاتر شکایت کرد و تأکید کرد که وزارت فرهنگ و هدایت اسلامی باید یک هنرمند باشد ، اما سانسور فعلی با اثر چشمگیر روبرو می شود.
آراش دادگر همچنین از وضعیت تئاتر تجربی پشیمان شد.
به دنبال کلیپی از کارگردانان کشنده مانند آتیلا پسیانی ، رضا حداد و … و اجرای قطعات موسیقی و همچنین پخش تصاویر از یک سری جلسات سانسور در تئاتر ، که توسط انجمن کارگردانان برگزار شد ، گلاب آدینه برگزار شد.
در این بخش ، هادی مرسببان ، که در نمایشنامه “خانم و مونبی” با آدینه همکاری کرد ، در مورد او صحبت کرد.
این مدیر پیشگام ، عملکردهای آدینا و دانش آموزانی را که پرورش داده است به یاد آورد و گفت: “گلاب طی سالها دانش آموزان زیادی را پرورش داده است و در تعدادی از برخورد با برخی از دانش آموزانش ، فهمیدم که آب گلاب ایران را به دست گرفته است.”
مرسببان با یادآوری شرایط دشوار آدینه گلاب در نمایشنامه “خانم و مونبی” که در آن با مار بازی می کرد ، گفت: “خانم آدینه با یک مار کار کرد. یکی یکی از بزرگترین مسائل ما حضور حضور مار بود.
وی ابراز امیدواری کرد که سایه های رز آدینه سالها در تئاتر این کشور باقی بماند و تأکید کرد: تئاتر به هیچ وجه نمی تواند صلح آمیز باشد و بیشتر دوستانی که در کنار گودال هستند به این دلیل هستند که نمی توانند صلح آمیز باشند.
Marzban ، با پشیمانی از حضور برخی از کارگردانان غیر فرهنگی که هنر و تئاتر را نمی شناسند ، افزود: “متأسفانه ، جداول مدیریتی بزرگ شده اند اما مدیر کمتری مانند Atabak Naderi هستند که تئاتر را می شناسند.” متأسفانه ، در فضای تئاتر فعلی ، شکستن و بلند کردن افزایش یافته است ، و اگر به همان روش پیش برویم ، روزی هنرمندان بزرگ ما فقط یک نام باقی می مانند.
وی ادامه داد: “بعضی از افراد برای کار ما هزینه می کنند و به بعضی از افراد پول داده می شود که ما کار نمی کنیم.” به همین دلیل ما باید هزار و یک نوع صحبت را بپذیریم تا نمایش خود را بدست آوریم. حیف است که من در حضور گلاب می گویم زیرا گل رز خود تئاتر است.
سپس تصویر نورا هاشمی ، دختر گلاب آدینه ، به دلیل حضور وی در یک پروژه هنری منتشر شد.
در این پیام ، او از مهربانی و صبر مادرش صحبت کرد و افزود: “بعضی از مردم می گویند با رز آدینه کار نکنید زیرا او سختگیرانه است ، اما امیدوارم که هر بازیگر یک بار با او کار کند که این لذت خوب را پیدا کند.”
در پایان ، هاشمی به مادرش گفت: “امیدوارم که زودتر کار کنید و من باید نقش اول را بازی کنم.
علاوه بر این ، تصویر دیگری از محمد رحمانیان ، نمایشنامه نویس ، کارگردان تئاتر و عضو هیئت مدیره ، پخش شد.
در این پیام ، رحمانیان به مردم کشور ما بخاطر حادثه غم انگیز بندر عباس تبریک گفت و سپس به مردم تبریک گفت.
وی از رز به عنوان بازیگر و کارگردان درخشان یاد کرد و گفت: “من او را زود دوست نداشتم ، اما همانطور که بیشتر کارهای او را دیدم ، ارزش های هنری او را فهمیدم.” من افتخار می کنم که بیشتر کارهای او را دیده ام و کارهای او در تئاتر و سینما برای من بسیار آموزنده بوده است.
سپس گلاب آدینه در میان تشویق پی در پی روی صحنه رفت و گفت: “هرچه می خواستم بگویم ، فراموش کردم که این تصاویر را ببینم و این مکالمات را بشنوم.”
او به دخترش گفت که در این برنامه حضور نداشت: “نورا جان شما در سالن نیستید اما اگر بازیگر خوبی نبودید ، من به شما نقشی می کردم!
آدینه افزود: “من تسلیت خود را در مورد فاجعه بندر عباس و سایر فاجعه هایی که به ما رفته است ، تسلیت می گویم.”
وی با اشاره به اظهارات برخی از کارگردانان در مورد گوشه تعدادی از هنرمندان تئاتر ، افزود: “اگر کار نکنید ، هیچ کس ناراحت نخواهد شد.” هر هنرمندی که کار نمی کند ، هر فیلمی که پخش نمی شود ، هیچ فیلمی که ساخته نشده باشد ، و هر تئاتر که اجرا نشود ، باعث خوشحالی می شود و در چنین شرایطی ، حتی اگر آنها را در کیسه قرار دهند ، باید کار کنیم و من معتقدم که اوضاع دشوارتر می شود ، ما باید بیشتر کار کنیم. اگر کنار بگذاریم و وقتی شرایط کار فراهم شد ، دیگر قادر به کار نخواهیم بود.
این هنرمند جانباز افزود: “من بیمار و عاشق تئاتر هستم و بین یک پیشنهاد سینمایی خوب و یک تئاتر خوب ، شک ندارم که من تئاتر را انتخاب می کنم.”
وی افزود: “ما از گذشته و آینده خود یاد می گیریم.” امیدوارم که آنها چیزهای خوب ما را بیاموزند و چیزهای بد ما را تکرار نکنند. من باید اربابان بزرگم را به خاطر بسپارم. مهدی هاشمی و سوزان تاسلی ، داریوش فارنگ ، دکتر رافی و دکتر پارویز مامونون ، که سالها نشسته بودند و از آنها یاد گرفتند.
این هنرمند سپس با حضور جیلیل فارجاد ، اکبر زنجانپور ، صدر الدین زاهد ، اصکر هممات ، شاهرام گیل ابادی ، با حضور جالیل فراجاد ، آکار زنجانپور ، صدر آل -ورزنجننجانپور ، هادیل هیلممات ، شیلممات ، شرهام گیلممات ، شرهام گیلام ، شیلام گیلام ،
زنجانپور در یک سخنرانی کوتاه ابراز خوشحالی از نگه داشتن گل رز آدینه و ارزش هنر خود کرد و ابراز پشیمانی از واقعه غم انگیز بندر عباس کرد.
در پایان قطعه کوتاه “پرده” توسط بهرام بیضئی ، که گلاب آدینه در پاییز 1401 اجرا کرد ، توسط دانش آموزانش بازی شد.