مقاله در ساعت 2025-05-17 17:52:00 در بازتاب آنلاین منتشر شده است که با موضوع
کارگردان مستند حاضر در کن: جنگ بخشی از وجود ما شده است میباشد و مسئولیت این مقاله به عهده ما نیست
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در روز افتتاحیه جشنواره کن ۲۰۲۵، نگاه‌ها بیش از هر زمان دیگری به اوکراین دوخته شد.
سه مستند خارج از بخش مسابقه اصلی، روایت‌هایی از مقاومت، درد و امید مردم اوکراین در برابر تهاجم روسیه را به نمایش گذاشتند؛ آثاری که از زوایای گوناگون، صدای ملتی درگیر جنگ را به سینمای جهان رساندند.
در کنار فیلم‌هایی همچون «Zelensky» و «2000 Meters to Andriivka»، مستند «Militantropos»(انسان جنگی) نیز در بخش «دو هفته کارگردانان» به نمایش درآمد؛ فیلمی که نه به دنبال ثبت خط مقدم نبرد، بلکه در جست‌وجوی اثرات درونی و ماندگار جنگ بر انسان‌هاست.
«Militantropos»(انسان جنگی) ساخته مشترک سه کارگردان اوکراینی آلینا گورلووا، یلیزاوتا اسمیت و سیمون موزگووی از روز نخست تهاجم گسترده روسیه، یعنی ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ آغاز شده و تلاشی است برای روایت درونی یک کشور در بحران؛ مستندی بدون راوی، بدون دیالوگ‌های توضیحی، و با زبانی بصری و شاعرانه.
در گفت‌وگویی اختصاصی با هالیوود ریپورتر، این سه فیلم‌ساز به همراه تهیه‌کننده فیلم یوگن راچکوفسکی، از تأثیر جنگ بر زندگی شخصی، نگرانی‌هایشان نسبت به آینده هنر، و جست‌وجوی هویتی سخن گفتند که در دل ویرانی‌ها شکل گرفته است.
جنگ چگونه ما را تغییر داد؟
کارگردانان این مستند معتقدند جنگ نه فقط موقعیتی بیرونی، بلکه تجربه‌ای درونی و وجودی است که انسان را تغییر می‌دهد. سیمون موزگووی می‌گوید: «جنگ بخشی از ما شده و ما بخشی از جنگ شده‌ایم. این تجربه ما را وادار کرده تا ارزش زندگی و تصمیمات‌مان را عمیق‌تر درک کنیم.»
یلیزاوتا اسمیت نیز از احساس فرسایشی زیستن در وضعیت جنگی دائمی می‌گوید: «هر روز در حال تصمیم‌گیری هستی بمانم یا بروم؟ چطور از کودک یا خانواده‌ام محافظت کنم؟ چه کمکی می‌توانم به ارتش بکنم؟ و در این میان، تنها چیزی که کمک می‌کند، روابط انسانی و جمعی است.»
از نگاه تهیه‌کننده فیلم، یوگن راچکوفسکی، آنچه طی این سه سال در اوکراین اتفاق افتاده تنها به یک کشور محدود نمی‌شود. او می‌گوید: «این فیلم در ابتدا به‌عنوان سندی از زمانه خود ساخته شد، اما امروز تبدیل به تجربه‌ای شخصی شده است. روایتی از اینکه چگونه جنگ برای همیشه در درون ما حک می‌شود، حتی اگر ظاهراً تمام شود.»
فیلمی بدون راوی، اما پر از فریادهای درونی
«Militantropos»(انسان جنگی) بر پایه تجربه زیسته شکل گرفته و ساختار روایی کلاسیک ندارد. آلینا گورلووا در این‌باره توضیح می‌دهد: «نمی‌خواستیم چیزی را توضیح دهیم. مخاطب باید آنچه را ما احساس کردیم، تجربه کند. سینما باید امکان تجربه عاطفی عمیق را فراهم کند.»
فیلم در سه بخش ساخته شده؛ بخش نخست واکنش‌های اولیه به جنگ، بخش دوم ورود جنگ به زندگی روزمره، و بخش سوم، نگاهی درونی به تحولات انسان‌ها. از میان بیش از ۷۰ ترابایت تصویر ضبط‌شده، تدوین‌گران تلاش کرده‌اند با ساختار نمادین و شاعرانه، لحظاتی کوچک اما پرمعنا را به تصویر بکشند.
پرتره‌ای جمعی از مردمی درگیر جنگ
یلیزاوتا اسمیت درباره ایده اولیه ساخت این مستند می‌گوید:«ما سال‌ها درباره جنگ در اوکراین فیلم ساخته بودیم. اما وقتی تهاجم گسترده آغاز شد، فهمیدیم باید کنار هم، یک پرتره جمعی بسازیم. این فیلم روایت ماست از مردمی که جنگ را در خود دارند و آن را زندگی می‌کنند.»
کارگردانان می‌گویند پیش از ساخت این فیلم تصمیم گرفته بودند دیگر فیلمی درباره جنگ نسازند. اما تهاجم گسترده، آن‌ها را به نقطه‌ای رساند که نتوانستند سکوت کنند. گورلووا می‌گوید:«وقتی دیدیم جهان چقدر سریع فراموش می‌کند، وقتی افکار عمومی مثل موج می‌آید و می‌رود، از خودمان پرسیدیم: آیا هنر می‌تواند ذهن آدم‌ها را تغییر دهد؟»
صحنه‌ای که در خاطرشان ماند
یکی از صحنه‌های فراموش‌نشدنی فیلم، پیرزنی است که در ویرانه خانه‌اش، همچنان باغبانی می‌کند و برای دیگران غذا می‌پزد. خانه‌ای زیبا که حالا نابود شده، اما او هنوز آنجا ایستاده. آلینا گورلووا می‌گوید:«او می‌توانست برود، اما برگشت. مدام می‌گفت: ما باید پیروز شویم. باید پیروز شویم. این باور او بود که در دل ویرانی، هنوز امید وجود دارد.»
«Militantropos»(انسان جنگی) در تاریخ ۲۱ مه ۲۰۲۵ در بخش دو هفته کارگردانان جشنواره کن به نمایش درمی‌آید؛ روایتی بی‌واسطه از انسان‌هایی که در دل جنگ، معنای جدیدی از بودن را جست‌وجو می‌کنند.
مترجم: ریحانه اسکندری
منبع: هالیوودریپوتر
۲۴۵۲۴۵
گردآوری شده از:خبرآنلاین