با این حال، این روش درمانی برای همه مناسب نیست. برخی از افراد به دلایل پزشکی یا جسمی شرایط لازم برای کاشت را ندارند. در این مقاله، قصد داریم بررسی کنیم که چه کسانی نمی‌توانند این کار را انجام دهند و چرا رعایت این نکات برای موفقیت درمان ضروری است.
با ایمپلنت دندان بیشتر آشنا شویم
ایمپلنت دندان یکی از پیشرفته‌ترین روش‌های جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته است که نه‌تنها ظاهر زیبایی دارد، بلکه عملکردی مشابه دندان طبیعی نیز ارائه می‌دهد. در این روش، یک پایه فلزی پیچی‌شکل از جنس تیتانیوم که سازگاری بالایی با بدن دارد، درون استخوان فک قرار می‌گیرد. این پایه پس از مدتی به استخوان فک جوش می‌خورد و به‌عنوان ریشه‌ای محکم برای پروتز دندانی عمل می‌کند. کاشت ایمپلنت می‌تواند به دو صورت تک‌مرحله‌ای یا دو‌مرحله‌ای بسته به شرایط بیمار انجام شود.
مزایای این روش بسیار زیاد است. ازجمله این‌که بدون آسیب رساندن به دندان‌های مجاور انجام می‌شود، قدرت جویدن را افزایش می‌دهد، از تحلیل لثه جلوگیری می‌کند، ناهنجاری‌های فک را کنترل کرده و شباهت زیادی به دندان طبیعی دارد. همچنین، در ناحیه دندان‌های جلویی لبخند را زیباتر کرده و تلفظ کلمات را نیز بهبود می‌بخشد.
کدام افراد نباید کاشت ایمپلنت دندان را انجام دهند؟
برخی بیماری‌ها و شرایط جسمی خاص می‌توانند روند کاشت را مختل کرده یا باعث بروز عوارض جدی شوند. در ادامه، به مهم‌ترین گروه‌هایی می‌پردازیم که دکتر دندانپزشک معمولا انجام ایمپلنت را برای آن‌ها توصیه نمی‌کند یا انجام آن را منوط به شرایط خاصی می‌داند.
افراد مبتلا به دیابت کنترل‌نشده
دیابت به‌تنهایی مانع انجام نیست، اما اگر بیمار داروهای تجویزشده را مصرف نکند یا قند خون خود را کنترل نکند، زخم‌های ناحیه دهان و لثه به‌درستی التیام نمی‌یابد. چنین افرادی مستعد بروز عفونت‌های لثه هستند و ممکن است برای آن‌ها روند جوش خوردن پایه به استخوان فک با شکست مواجه شود. دندانپزشک معمولا در این شرایط تا زمان کنترل بیماری، انجام عمل را به تعویق می‌اندازد.
مبتلایان به پوکی استخوان
این روش نیاز به تراکم کافی استخوان در فک دارد. افراد دارای پوکی استخوان، به‌ویژه آن‌هایی که بیس فسفونات مصرف می‌کنند، با مشکل جوش نخوردن پایه به فک روبه‌رو خواهند شد. این موضوع می‌تواند باعث شل شدن یا بروز شکست‌های استخوانی شود.
کسانی که به‌تازگی سکته قلبی داشته‌اند
افرادی که طی شش ماه گذشته دچار سکته قلبی شده‌اند، به‌دلیل ضعف جسمانی، مصرف داروهای ضدانعقاد خون و استرس‌های ذهنی، نباید تحت عمل کاشت دندان قرار گیرند. این افراد ابتدا باید تحت‌نظر متخصص قلب قرار بگیرند و در صورت تایید پزشک، به دندانپزشک مراجعه کنند.
افراد مبتلا به سرطان استخوان
این نوع سرطان به‌طور مستقیم روی بافت‌های استخوانی اثر می‌گذارد و کاشت پایه فلزی ایمپلنت در چنین شرایطی می‌تواند وضعیت بیمار را بدتر کند. به‌طورکلی، تا پایان درمان و بازیابی کامل استخوان‌ها، ایمپلنت توصیه نمی‌شود.
افراد دارای آریتمی قلبی
نوسان در ضربان قلب می‌تواند در حین انجام عمل‌های جراحی، مشکلاتی مانند افت فشار یا حملات قلبی ایجاد کند. اگر بیماری آریتمی کنترل‌نشده باشد یا فرد تحت درمان نباشد، انجام کاشت دندان باید به تعویق بیفتد.
بیماران مبتلا به MS
ام‌اس یا مولتیپل اسکلروزیس، بیماری سیستم ایمنی است که در برخی موارد منجربه ضعف عمومی بدن می‌شود. در این بیماران، ممکن است روند ترمیم زخم لثه پس از جراحی به‌کندی صورت گیرد یا التهاب لثه‌ها افزایش یابد.
مبتلایان به لوسمی (سرطان خون)
لوسمی نیز بیماری‌ای است که روی سیستم ایمنی اثر می‌گذارد. چون روند کاشت ممکن است موجب ایجاد زخم‌هایی در دهان شود، در بیماران لوسمی خطر عفونت به‌طور چشم‌گیری افزایش می‌یابد. بهتر است این بیماران تا پایان دوره درمانی صبر کرده و سپس با مشورت پزشک تصمیم‌گیری کنند.
خانم‌های باردار
اگرچه کاشت دندان در دوران بارداری ممنوع نیست، اما توصیه پزشکان این است که از انجام جراحی‌های غیرضروری در این دوران اجتناب شود. استرس، درد و استفاده از داروهای بی‌حسی می‌تواند روی سلامت جنین اثر بگذارد.
افراد مبتلا به ایدز (HIV)
سیستم ایمنی این بیماران تضعیف شده و هرگونه زخم در بدن آن‌ها ممکن است دیرتر التیام پیدا کند. ازآنجایی‌که کاشت همراه با جراحی لثه است، احتمال بروز عفونت‌های خطرناک در دهان افزایش می‌یابد.
افراد زیر 18 سال
طبق نظر دندانپزشک، رشد کامل استخوان فک تا حدود 18 سالگی ادامه دارد. به همین دلیل، انجام ایمپلنت پیش از این سن می‌تواند باعث تغییر در محل قرارگیری دندان کاشت‌شده شده یا منجربه نتیجه نامطلوب شود.
افرادی که تحت شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی هستند
در زمان انجام شیمی‌درمانی، سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود و احتمال عفونت دهان بالا می‌رود. همچنین پرتودرمانی مخصوصا در ناحیه فک، بافت‌های لثه و استخوان را تضعیف می‌کند. دندانپزشک توصیه می‌کند حداقل شش ماه پس از پایان درمان، برای ایمپلنت اقدام شود.
بیمارانی که تحت رادیوتراپی فک و صورت بوده‌اند
رادیوتراپی در ناحیه سر و گردن می‌تواند باعث خشکی دهان، التهاب بافت‌های لثه و ضعف در ترمیم زخم‌ها شود. به همین دلیل، انجام ایمپلنت دندان برای این دسته از افراد به زمان بهبودی کامل و نظر تخصصی نیاز دارد.
افراد سیگاری و دارای اعتیاد
سیگار و مواد مخدر موجب تضعیف سیستم ایمنی بدن و افزایش التهاب لثه می‌شوند. همچنین روند بهبود زخم‌ها در دهان را کند کرده و احتمال شکست این روش را بالا می‌برند. دندانپزشک معمولا توصیه می‌کند این افراد پیش از انجام ایمپلنت مصرف سیگار را ترک کرده یا کاهش دهند.
سخن پایانی
در مجموع، ایمپلنت دندانی هرچند روشی موثر و ماندگار برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته است، اما برای همه افراد گزینه مناسبی نیست. شرایطی مانند دیابت کنترل‌نشده، بیماری‌های استخوانی، ضعف سیستم ایمنی، بارداری، اعتیاد و برخی درمان‌های پزشکی خاص می‌توانند ریسک‌های جدی برای کاشت ایمپلنت به همراه داشته باشند. آگاهی از این محدودیت‌ها و مشورت با پزشک متخصص، نقش بسیار مهمی در افزایش موفقیت درمان دارد. اگر به فکر انجام این روش هستید، می‌توانید قیمت ایمپلنت در تهران را در سایت بررسی کرده و سپس برای این عمل اقدام کنید. به‌خاطر داشته باشید که حتما وضعیت سلامت عمومی‌تان را بررسی کرده و در صورت نیاز، درمان‌های تکمیلی را قبل از عمل انجام دهید.
“این مطلب تبلیغاتی است”
گردآوری شده از:تسنیم