چرا خدا دست به دامان مردم غزه نمی شود؟

بر این اساس “جمعیت– جهان شاهد کشتار روزانه زنان و کودکان در شهر غزه است و خانه های مردم بی گناه هر روز ویران می شود. دست دادن با کودک نیمه سوخته نجات یافته از زیر آوار یکی از پربیننده ترین تصاویر این روزها در شبکه های اجتماعی است.

در این میان سؤالی که ذهن مؤمنان را متوجه خود کرده است این است که خداوند در این فاجعه بزرگ و کشتار مظلومانه مردم بیگناه کجا ایستاده است و چرا یاری خداوند به مردم غزه نمی رسد؟

این سوال را با دو تن از مربیان دینی در میان گذاشته ایم که پاسخ آنها را در ادامه می خوانید.

حجت الاسلام والمسلمین امیرحسین شکیبافرکارشناس و پژوهشگر علوم اسلامی در پاسخ به این سوال چنین می گوید:

پاسخ این سوال را همراه با چند نکته می دهم; اولین نکته در این زمینه این است که ما باید انتظارات خود را بر اساس داده های دینی تعریف کنیم. چگونه داده‌های دینی مانند «خدا به مظلوم کمک می‌کند و مظلوم انتقام می‌گیرد» را چگونه تعریف کنیم؟

به نظر می رسد ما ما نباید از دین انتظار جادو داشته باشیم. البته انتظار یاری غیب انتظار سحر و جادو نیست، بلکه دین یک شناخت عالی و جامع از واقعیت را به ما نشان می دهد، نه محدود به ماده و حواس، معرفتی که شامل نامرئی می شود و عالم درون فراتر از حواس می داند. وقتی خدا این علم را به ما عرضه می‌کند، می‌توانیم قوانینی را از این علم بیاموزیم و خدا قوانینی را که در این دنیا وجود دارد به ما می‌آموزد. هم قوانین اجتماعی و هم قوانین شخصی. علاوه بر این جهان بینی، خداوند دستوراتی نیز به ما می دهد. دستوراتی که منطبق بر این قوانین است و انسان را در مسیر درست قرار می دهد که با رعایت این قوانین نجات پیدا می کند; این اولین نکته بود.

نکته دوم این است همه مردم دائما در حال آزمایش هستند و همیشه تلاش می کنند. هیچ چیز در این دنیا خارج از محدوده آزمایش نیست و همه در محدوده آزمایش هستند. خداوند متعال در آیه 140 سوره آل عمران می فرماید: اگر به شما مسلمانان ضرری برسد به مردمی که قبل از شما هستند نیز ضرر می رسد و این روزها در میان مردم می چرخد ​​یعنی همه باید مورد آزمایش قرار گیرند و این قاعده موردی جهان پس نباید انتظار داشت که در رنج و سختی نیفتیم، زیرا حکومت دنیا می گوید ما را با سختی ها امتحان می کند. خداوند در ادامه آیه از جمله فواید این امتحانات را برای مردم ذکر می کند. می فرماید کسانی که ایمان آورده اند مشخص می شوند و گروهی از شما را گواه بر اعمال قرار می دهیم.

سختی ها و سختی ها برای مؤمن کامل است

این سؤالی که امروز برای ما مطرح می شود در آغاز اسلام برای مسلمانان نیز مطرح شده بود، اما در جنگ احد این سؤال برای مردم مطرح شد که حق با ماست، اما چرا باید این گونه رنج ببریم؟ بنابراین قرآن کریم حجاب حاکمیت ماوراء الطبیعه را برمی دارد و این موضوع را آشکار می کند و در ادامه بیان می کند که این آزمایش ها برای پاک شدن مؤمنان است و در واقع این آزمایش ها به انسان ها تکامل می دهد. این رودخانه در نهایت به این نقطه ختم می شود. مؤمن به درجه ایمان کامل می رسد و کافر نابود می شود و بی بهره می ماند. پس همه مردم بلاها و مشکلاتی دارند، اما این بلاها و مشکلات برای مؤمن کامل است و او را در مسیر تکامل و کافر را در مسیر تباهی و بیهودگی دنیا قرار می دهد. این دومین نکته ای بود که باید به آن می پرداختم.

نکته سوم اینکه در همین سوره آل عمران در آیه 125 می خوانیم: اگر صبر می کردی، اگر تقوا پیشه می کردی، پروردگار عالم تو را با پنج هزار فرشته یاری می کرد. این یک کمک نامرئی است. پس کمک غیبی چه چیزی را شامل می شود؟ با صبر و تقوا یاری نامرئی حاصل می شود. صبر و تقوا دو عاملی است که به خداوند کمک می کند. وقتی می گوییم ملائکه کمک می کنند یعنی فرشتگان از درون هستی به انسان کمک می کنند، مثلاً ذهن و روح انسان را به گونه ای تقویت می کنند که بتواند تحمل کند. صبر و مدیریت درونی تضمین می کند که عقل تحت تأثیر احساسات قرار نگیرد. پس اگر صبر کنی، عقل به انسان کمک می کند. بنابراین اولین مشکل این است روح انسان باید از درون تقویت شود تا بتواند مقاومت کند و تحمل کند. تقوا نیز به معنای مراقبت همه جانبه مبتنی بر تقوا و اعتقاد به غیب است. طبیعی ترین کمکی که خداوند به ما می کند این است که ما را از نظر روحی و با اراده قوی تقویت کند تا بتوانیم تحمل کنیم..

ما اکنون با فاجعه ای فراتر از توانایی های انسانی روبرو هستیم. بشریت از دیدن مرگ این همه زن و کودک، این همه خرابی و ویرانی ناتوان است. می دانیم که پروردگار عالم ما را با چیزهایی فراتر از توانایی هایمان امتحان نمی کند مگر اینکه ضعیف باشیم. در آیات آخر سوره بقره از خدا می خواهیم که خدایا آنچه را که از توان ما خارج است بر ما تحمیل مکن. برخی از مفسران پرسیدند: آیا خداوند چنین کاری می کند؟ این با رحمت و حکمت خداوند ناسازگار است. برخی در پاسخ گفتند این بلا که از توان انسان خارج است ناشی از اعمال خود اوست، یعنی خود انسان مقصر است که باعث شد این مصیبت به او برسد و او از یک مصیبت شدید است.

شکست جامعه بشری در حادثه غزه

من نمی خواهم بگویم مردم فلسطین مقصرند، اما جامعه بشری به ویژه جامعه اسلامی شکست خورده و اشتباه کرده است. این اشتباه فجایع را دو چندان می کند. این خطا باید برطرف شود. اگر امروز جامعه بشری ما علیه این جنایت متحد می شد، چه اتفاقی می افتاد؟ پس جامعه بشری و جامعه مسلمان مقصر است. پس این بلاهایی که می بینیم از اشتباهات جامعه مسلمانان است. بنابراین این اتفاقات ناشی از کوتاهی خود ماست.

شاید این سوال پیش بیاید اگر جامعه بشری کم کاری کرده است، چرا باید گروهی که گناهی ندارند، در زمینی مورد تعرض و ستم قرار گیرند و سختی و رنج بکشند؟ قبل از این که بگویم باید بگویم که جامعه بشری دچار رخوت و بی پروایی اجتماعی شده است. جامعه ای که به اتفاقات خوب و بد پاسخ نداده و اقدامات لازم را انجام نداده است به خواب رفته است. در چنین جامعه ای حسینی باید کشته شود تا جامعه بیدار شود. این جامعه در خواب حس و ماده است و نسبت به اصول انسانی بی حس است. اینجا حسینی کشته می شود تا جامعه بیدار شود. البته امام حسین (ع) با این حادثه به بالاترین مقام رسیده است، زیرا ما مسئولان را محدود به این دنیا نمی بینیم، اما این مصیبت اگر در مسیر درست باشد، می تواند بشریت را بیدار کند. این بیداری به خودی خود توفیقی است زیرا وقتی حسین (ع) به شهادت رسید، در جامعه آگاهی ایجاد کرد و اسلام توانست حیات پیدا کند.

نكته آخر من اين است كه حداكثر درك واقعيت به صورت جامع و كامل فقط بخشي از انسان كامل يعني امام معصوم است پس مي توان گفت جامعه انساني و مسلمان به همان اندازه كه مقصرند مقصرند. و این اشتباه موجب محرومیت امام از آن شده است، همچنان که موجب محرومیت جامعه شده است. و افرادی که از کمک نامرئی فرار کرده بودند ناپدید شده اند. پس باید خودمان را اصلاح کنیم و جوامع اسلامی در مسیر اصلاح هستند تا بتوانند از دانش کامل و جامع بهره ببرند و اهل صبر و تقوا و اطاعت از احکام الهی شوند تا زمینه ساز شادی بیشتر در انسان کامل شوند. برای ایجاد و امام معصوم. این کار را انجام دهید اگر این اتفاق بیفتد، ما به طور کامل از کمک های الهی بهره مند می شویم و جهان به سمت تکامل حرکت می کند.

همه جوانب باید در نظر گرفته شود

حجت الاسلام والمسلمین محمدحسن نادماستاد دانشگاه ادیان و مذاهب نیز در پاسخ به این سوال;

ما بسیاری از زوایای کار را در آثار الهی درک نمی کنیم و فقط از یک زاویه به آن می نگریم و از سایر جهات و مواد موجود در آن غافلیم، در حالی که باید به مصالح موجود در هر امر توجه داشت. حوادث دلخراش زیادی در طول تاریخ رخ داده است و شما می توانید یکی از آن صحنه های دلخراش را در کربلا ببینید که در آن فرزند پیامبر (ص) و پاک ترین شخصیت ها به دست پست ترین مردم با بدترین شرایط به شهادت رسیدند، اما این چیست؟ نتیجه آن؟

نتیجه اینکه اسلام در طول تاریخ به نام امام حسین (ع) در سراسر جهان گسترش یافته است، یعنی خداوند این ظلم را می‌بیند و به آینده و عاقبتی که از این ظلم برمی‌خیزد هم حساب می‌کند. اکنون در روز عاشورا در خیابان های آمریکا اجتماع عزاداری امام حسین (ع) برپا می شود، یعنی دین خدا به نام امام حسین (ع) در سراسر جهان و جهان پخش می شود. امام زمان (عج) که به برکت خون امام حسین (ع) می آید و بر جهان حکومت می کند این است که به ناحق بر زمین ریخته شد.

در آن روز خداوند دید که چگونه امام حسین علیه السلام و فرزندان و یارانش کشته می شوند، اما مانع آن نشد و به دشمنان اجازه داد تا دست به این جنایت بزنند. این در حالی بود که خداوند می توانست شمشیر حضرت ابراهیم را از بریدن گلوی فرزندش باز دارد تا او جلوی شمشیر دشمنانش را بگیرد، اما این حکمت خداست که شمشیر ابراهیم را نبرید، بلکه شمشیر حضرت ابراهیم را برید. قاتل کربلا کرد. امروز هم همینطور است و در پشت صحنه چیزهایی هست که ما از آن بی اطلاعیم و باید همه جوانب را در نظر گرفت.