تیتر اصلی: 20 سال قساوت
(پوتین چگونه مخالفانش را ساکت میکند؟)
منبع: گاردین
نویسنده: پیوتر ساور
تاریخ انتشار: 27 آگوست 2023
➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران؛ مترجم: لیلا احمدی- از لباس زیر آغشته به نوویچوک و چای پولونیوم گرفته تا ترور یک گلوله مخالفان، کشتار و حذف منتقدان و مبارزان هر بار متفاوت بوده است. تاریخ اپوزیسیون هر چه که بود در دوران حکومت 23 ساله رانی ولادیمیر پوتین منتقدان کرملین، روزنامه نگاران و جاسوسان فراری به دلیل نافرمانی و مخالفت خود با دولت مورد چنین رفتار وحشیانه ای قرار گرفته اند.
دو ماه پس از رهبری یک شورش علیه فرماندهان ارشد نظامی روسیه، به نظر می رسد یک سقوط مرگبار جت شخصی یوگنی پریگوژین رئیس گروه واگنر روش جدیدی را به لیست طولانی قتل های کرملین اضافه کرده است.
کرملین روز جمعه تاکید کرد که این اتهام دروغ بوده و ربطی به سقوط هواپیما ندارد. با این حال، واضح است که خصومت دیرینه پریگوژین با ارتش و قیام مسلحانه ژوئن که او رهبری کرد به دولت روسیه انگیزه های زیادی برای اقدام تلافی جویانه داد.
مرگ پریگوژین و سایر اعضای گروه مزدور از جمله دیمیتری اوتکین – که به عنوان بنیانگذار یا سهامدار واگنر از آن یاد می شود – همچنین از یک الگوی غالب در سرکوب منتقدان دولت روسیه پیروی می کند – از جمله روزنامه نگاران، فعالان حقوق بشر و متحدان سابق که از ریل خارج شده اند.
این مقاله قتلها یا اعمال مستند اصلی را که منجر به قتلهایی که توسط کرملین انجام شده است را فهرست میکند:
1. قتل با مسمومیت:
مقامات اطلاعاتی روسیه مسمومیت سیاسی را به یک هنر تبدیل کرده اند. ناظران سیاسی معتقدند که برای چندین دهه دانشمندان شوروی روی ایجاد سموم بی رنگ و بی بو برای از بین بردن مخالفان سیاسی به بهترین شکل تمرکز کرده اند. مصاحبه ای در سال 1954 با یکی از مقامات KAGB نشان داد که اثربخشی سموم قبلاً بر روی زندانیان زنده آزمایش شده بود.
شاید مسمومیت یک روش قدیمی برای از دست دادن پول باشد. به گفته ناظران، با این حال، این یک روش قتل محتاطانه است، زیرا می تواند بدون شناسایی فوری انجام شود و به عامل اجازه می دهد تا به راحتی از صحنه جرم فرار کند. در نتیجه، قتل با مسمومیت توسط کرملین به طور قابل اعتمادی رد می شود.
روش های وحشتناک روسیه برای از بین بردن مخالفان اولین بار در مورد الکساندر لیتویننکو (مرد ضد پوتین که در سال 2006 بر اثر مسمومیت با پولونیوم در لندن درگذشت) مورد توجه بین المللی قرار گرفت.
لیتویننکو کمی قبل از مرگش به خبرنگاران گفت که سرویس امنیت فدرال روسیه (FSB) هنوز با آزمایشگاه های سم مربوط به دوران شوروی کار می کند. تحقیقات بریتانیا بعداً به این نتیجه رسید که ممکن است عوامل روسی لیتویننکو را با رضایت پوتین کشته باشند.
بیش از یک دهه بعد سرگئی اسکریپال یک افسر سابق اطلاعات نظامی روسیه که جاسوس بریتانیا شده بود از مسمومیت با سم عصبی نوویچوک در سالزبری جان سالم به در برد.
نوویچوک به معنای «تازه کار» است و به گروهی از عوامل اعصاب اطلاق می شود که توسط اتحاد جماهیر شوروی در دهه های 1970 و 1980 برای دور زدن محدودیت های بین المللی سلاح های شیمیایی ساخته شد.
کمی پس از سوءقصد به اسکریپال که منجر به کشتهشدن یکی دیگر از ساکنان محلی به نام داون استرجس(فردی که ناخواسته نوویچوک را روی مچ دستانش پاشید)شد، پوتین این جاسوس دوجانبه را “خائن” و “بهدردنخور” لقب داد و در مصاحبهای جداگانه اظهار داشت که میتواند هر چیزی را ببخشد جز “خیانت”.
مسکو ید طولایی در تعقیب و حذف اپوزیسیون سیاسی دارد.
در آگوست 2020، الکسی ناوالنی رهبر مخالفان که اکنون در زندان به سر می برد، در پرواز سیبری به مسکو دچار بیماری شد و اندکی بعد برای معالجه به آلمان منتقل شد. پزشکان آلمانی تشخیص دادند که ناوالنی با نوویچوک مسموم شده است.
تحقیقات انجام شده توسط وبسایت BlingCat حداقل هشت مامور FSB را شناسایی کرد که گفته میشود در مسمومیت ناوالنی دست داشتهاند. یکی از عواملی که گمان می رود در مسمومیت ناوالنی دخیل بوده است در گفتگوی تلفنی با رهبر مخالفان به دست داشتن در این توطئه اعتراف کرد.
سرویسهای امنیتی روسیه، ظاهراً روسهای کمتر برجسته، از جمله نویسنده دیمیتری بیکوف و پیوتر ورسیلوف سخنگوی غیررسمی گروه هنری پانک پوسی رایت (یک گروه فمینیست پانک راک ضد پوتین مستقر در مسکو) نیز مسموم شد. بلافاصله پس از بیماری، ورسیلوف برای معالجه به آلمان منتقل شد.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد روسیه از زمان حمله نیروهای پوتین به اوکراین به این رویه ادامه داده است.
اخیراً خبرگزاری مستقل اینسایدر گزارشی تحقیقی منتشر کرد که در آن مدعی شد سه روزنامهنگار روسی که به مواضع ضد کرملین معروف هستند ممکن است در خارج از کشور از جمله آلمان و گرجستان مسموم شده باشند.
2. قتل با گلوله
اگرچه سم سلاح انتخابی در روسیه پوتین بود، اما چندین منتقد کرملین طی سالها به ضرب گلوله کشته شدند.
در سال 2006، آنا پولیتکوفسایاروزنامهنگار نوایا گازتا (یکی از معروفترین روزنامههای روسیزبان ضد دولتی روسیه) که نقض حقوق بشر را پوشش میداد، در بیرون آپارتمانش در مسکو در راه بازگشت به خانه از سوپرمارکت کشته شد. تولد 54 سالگی پوتین بود و پولیتکوفسکایا 48 ساله بود. پنج مرد و یک افسر پلیس سابق به قتل محکوم شدند، اما نزدیکان پولیتکوفسکایا آنها را به عنوان مزدورانی توصیف می کنند که دستورات دیگران را اجرا می کنند.
آشکارترین حذف سیاسی قطعاً ترور است بوریس نمتسوف، رهبر برجسته اپوزیسیون است که در قلب مسکو در سال 2015 نگهداری می شود. نمتسوف در مقابل کاخ کرملین به ضرب گلوله چهار مهاجم ناشناس کشته شد و جان باخت.
تحقیقات مشترک خبرنگاران اینسایدر، بیبیسی و بلینگکت نشان میدهد که نمتسوف نزدیک به یک سال قبل از حمله به پل بولشوی مسکو تحت نظر ماموران FSB بوده است.
اگرچه اکثر ترورهای سیاسی در خاک روسیه انجام شده است، اما مسکو متهم به سرنگونی مخالفان خود در خارج از کشور است.
مهمتر از همه، ترور زلیمخان خانگوشویلی، شهروند گرجستانی است. او که در دومین جنگ چچن علیه روسیه در اوایل دهه 2000 شرکت کرد، در تابستان 2019 در پارک حیات وحش در مرکز برلین (کلینر تیرگارتن) از فاصله نزدیک مورد اصابت دو گلوله قرار گرفت.
قاضی آلمانی، مامور مظنون FSB وادیم کراسیکوف به اتهام اقدام به قتل و ترور برنامه ریزی شده به حبس ابد محکوم شد و اعلام کرد که سرویس های امنیتی روسیه هویت و پاسپورت جعلی و منابع لازم برای انجام این ترور را در اختیار کراسیکوف قرار داده است.
کراسیکوف تنها مامور مظنون FSB است که در خارج از کشور دستگیر شده و به قتل محکوم شده است. بر اساس گزارش ها، مسکو دائما سعی می کند او را با گروگان های غربی مبادله کند.
3. مرگ های مشکوک:
گزارش های متعددی از مرگ رهبران برجسته روسیه در موقعیت های خطرناکی مانند خودکشی یا سقوط از ارتفاع منتشر شده است.
در سال 2013، بوریس برزوفسکی (یکی از رقبای رئیس جمهور پوتین) یک آویز در حمام خانه او در اسکوت انگلستان پیدا شد. برزوفسکی یکی از اعضای سابق کرملین و از منتقدان سرسخت دولت پوتین بود که از اوایل دهه 2000 به بریتانیا تبعید شده بود.
تحقیقات در مورد مرگ برزوفسکی چیزی جز علت رسمی مرگ که خودکشی بود فاش نکرد، اما یکی از پزشکان پزشکی آلمانی که تحت حمایت یک خانواده عالی رتبه بود، بر اساس عکس های کالبد شکافی اعلام کرد که برزوفسکی خود را نکشته است.
بسیاری از منتقدان مانند برزوفسکی در شرایطی مرموز مردند از جمله بدری پاتارکاتسیشویلی (الیگارش گرجی)، نیکولای گلوشکوف (تاجر و شریک روس) و یوری گلوبوف (موسس شرکت نفت یوکوس) خاطرنشان کرد که همه آنها سرنوشت مشابهی داشتند.
یکی دیگر از افراد خودی سابق کرملین، میخائیل لسین است که شبکه تلویزیونی انگلیسی زبان (RT) Russia Today را تأسیس کرد و در اتاقی در هتل واشنگتن در یک شام جمع آوری کمک مالی در سال 2015 نگهداری شد. دی سی بی جان پیدا شد.
لسین که زمانی یکی از چهره های کلیدی در به قدرت رسیدن پوتین بود، به طرز شگفت انگیزی از سمت خود در دستگاه رسانه ای با نفوذ کرملین برکنار شد.
پس از تحقیقات طولانی، مرکز کالبد شکافیِ ایالات متحده اعلام کرد که او بر اثر “جراحات ناشی از ضربۀ جسم سخت” و نه حمله قلبی (همانطور که رسانۀ دولتی روسیه گزارش داده بود)، درگذشته است.
مرگ کریل استروموسوف همچنین معاون فرماندار ایالت خرسون اوکراین در روسیه یکی از معماهایی است که احتمالا برای همیشه حل نشده باقی خواهد ماند. به گفته مقامات روسی، او در پاییز سال 2022 در یک تصادف رانندگی جان باخت، درست در روزی که نیروهای اوکراینی شهر خرسون را آزاد کردند.
استروموسوف، یکی از برجستهترین مدافعان اشغالگری روسیه و به خاطر اظهارنظرهای تهاجمیاش در شبکههای اجتماعی، در یکی از ویدئوهای روزانه خود به طور علنی اعلام کرد که سرگئی شویگو (وزیر دفاع روسیه و دوست نزدیک پوتین) باید به خود شلیک کند و به سرعت درگذشت. بعد از اینها شهادت بده مرگ پرابهام بلافاصله به سازمان های امنیتی روسیه متهم شد.
در هنوز بر همان پاشنه میچرخد و داستان پریگوژین نیز همان است. باید از شر صدای ناخوشایندی که دیگر برای مقامات سودی ندارد رهایی یافت.