داستان سلیقه سلیقه ها و تصمیم گیری در مورد توزیع آثار مختلف یا عدم توزیع آثار مختلف ، یکی از مواردی است که باعث صدای بسیاری از افراد هنری شده و باعث نگرانی مداوم شده است. نمونه ای از این اتفاقاتی است که اخیراً برای سریال Tasian رخ داده است. سریال به کارگردانی تینا پاکراوان ، که پس از پخش سه قسمت ممنوع شد.

به گفته شارگ ، پارویز پاراستو ، که در سریال “شکار” به کارگردانی نیما جاویدی بازی کرده است یکی او یکی از هنرمندانی است که سالها با تلویزیون خداحافظی می کند و مدتی است که در سینمای خانگی کار می کند.

عملکرد تلویزیون در مقایسه با شبکه سینمای خانگی و روش نظارت این روزها در زمینه وی. او DDی موضوعات موضوعی بود که Swallow در مصاحبه ای گفت: مسئولیت تئاتر خانگی در ابتدا مسئولیت وزارت راهنمایی بود ، اما اکنون ساترا ، تحت نظارت سمعی و بصری ، وارد این موضوع شده است. من مدتهاست که هیچ ارتباطی با تلویزیون ندارم و واقعاً دیگر این رسانه را نمی دانم. به دور از هر دیدگاه سیاسی ، من از سال بعد از “آشپزی” با تلویزیون خداحافظی کردم. چرا؟

زیرا تلویزیون دیگر نمی تواند مخاطب را به خود جلب کند. از آنجا که سیاست آن تغییر کرده و برای حفظ جنبه ملی خود جناح تر شده است. متأسفانه ، اکنون می بینیم که با این دیدگاه ، ساترا در سینمای خانگی و رویکرد سمعی و بصری درگیر شده است ، در حالی که در اوایل سینمای خانگی و هنگامی که تحت نظارت راهنمایی بود ، آزادی عمل بیشتری وجود داشت.

“آزادی عمل به این معنی نیست که ما می خواهیم هر کاری را که می خواهیم انجام دهیم ؛ زیرا ما به چارچوب ها مجبور هستیم. حتی من در فیلم” خرس “که یکی من یکی از تهیه کنندگان آن بودم و از گفتن وزیر آن زمان ممنوع شدم که بیایید تأثیر نهایی را با آنچه شما مجاز به آن داده اید مقایسه کنیم. از آنجا که شما در بعضی از قسمت ها اجازه داده اید ، اما ما آن را سانسور کردیم و به آن نرفتیم ، زیرا وقتی می خواهیم با یک کار به خانه مردم برویم ، باید بدانیم که مخاطب ممکن است آن را نبیند. همه افراد از فیلسوف تا افراد عادی و هر طیف می توانند این اثر را ببینند ، بنابراین ما باید مراقب باشیم.

پاراستو با اشاره به سریال اخیر تاسیایی گفت: “آنچه باید باقی بماند این است که ساترا یا هر کجا که او اجازه آن را می دهد.” ما همچنین این مشکل را در راهنمایی داشتیم. به عنوان مثال ، ما در حال حاضر دو فیلم دقیق داریم ، یکی “صد سال به این سالها” توسط سامان مغادام ، که در مصادره 4 سال است و دیگری خرس است.

من یک بار دیگر بحث کردم که ، به عنوان مثال ، شما یک زمین دارید و از شهرداری برای ساخت آن مجوز دریافت می کنید ، مهندس نقشه های شما را می فرستد و بررسی می کند و مجوز به شما می دهد. در زیر یک بررسی برای پایان کار است که بر اساس همان مجوز اولیه است. اگر یکسان باشد ، دیگر شکایتی و کمبود مجوز وجود ندارد.

این همان چیزی است که باید در همه زمینه ها از جمله فرهنگ اتفاق بیفتد. اگر به ساخت یک کار فرهنگی اجازه دهیم ، باید قدرت ماندن را داشته باشیم. در سینما ، ما پس از تهیه مجوز تا پخش ، فرایندی را انجام داده ایم ، اما ممکن است در این مدت امکان پذیر باشد. یکی دو چیز در جامعه باعث ایجاد این اثر خواهد شد ، اما ما نباید در زمان پخش آن مسائل بیرونی و فعلی را درگیر کنیم.

این بازیگر کهنه کار و تهیه کننده سینما افزود: “اگر من مسیر خود را بر اساس آنچه برای او ساخته ام تغییر داده ام ، چه در خانه و چه در سینما ، به طور طبیعی آن اشتباه و اشتباه را برطرف می کنم.

تصمیم گیری بر اساس معیارها مسئله دیگری بود که پرستو تأکید کرد: در شرایط فعلی و در مورد “تاسیایی” من نمی دانم که آنها چیزها را مجاز کرده اند و چه متون و مصوبات اکنون مانع از پخش آن شده اند؟ واقعاً چی داشتی؟ اگر مدیر ، برخلاف آنچه که وی مجوز داده است ، باید به طور عقلانی اصلاح شود ، اما اگر “تاسیایی” مبتنی بر آنچه باید ساخته شود و اکنون طعم مردم است ، این تصمیم و نگاه بسیار اشتباه است. عواقب چنین تصمیماتی فقط مادی نیست ، بلکه انرژی کل گروه و کار سختی است که آنها گرفته اند. نمونه ای از این “قاتل وحشی” است.

این فیلم برای چندین سال ساخته شده است و من دوباره آن را ارسال کرده ام تا شما اجازه دهید آن را بسازید. پس چرا آن پروانه را نشان نمی دهید؟ شما به هیچ وجه ممنوع شده اید ، پس چرا اعلام کردید که می خواهیم آن را در جشنواره آزاد کنیم! پس چه اتفاقی برای این افتاد؟ همه اینها نارضایتی و دلهره آور را ایجاد می کند. آن تیم سرمایه و زمان را گرفته است و با چه انرژی و انرژی باید دوباره کار کند؟

وی گفت: “در این فضا نیاز به ثبات وجود دارد که وقتی قانون را نقض می کنیم ، بی قانونی نباشند ، اما این در حال حاضر در بسیاری از مکان ها اتفاق می افتد.”

در بخش دیگری از صحبت های خود ، پاراستوی به این نگرانی اشاره کرد که چنین نگاه ناگهانی و تصمیماتی برای تیم های تولیدی ایجاد شده است و می گوید: “این جملات این کار را می کند ، به عنوان مثال ، که ما این روزها یک سری را به دست می آوریم و در شرایط سخت قرار می گیریم. و عدم اطمینان گسترش خواهد یافت.

بازیگر سریال “معاصر” گفت که ما در قلب جامعه و با مردم هستیم و می دانیم که چگونه قلب این جامعه را منعکس کنیم ، با بیان: این بدبینی باید برداشته شود. از آنجا که کسانی که در یک اتاق نشسته و تصمیم می گیرند در آنجا حضور دارند و تصمیم نهایی را در همان اتاق می گیرند ، اما ما در قلب جامعه و با مردم زندگی می کنیم و نمی خواهیم مخاطب را منحرف کنیم ، اما به دنبال این هستیم که به بهترین وجه تأمل کنند و با آن برخورد کنیم.

این بازیگر ابراز نارضایتی از محدودیت های پرداخت موضوعات مختلف: چرا ما امتناع می کنیم؟ چرا نباید در مورد اختلاس و سرقت صحبت کنیم؟ همه اینها در جامعه اتفاق می افتد. مأموریت کار ما نیاز به اشاره به همه اینها دارد. از آنجا که نبض SO -CALLED جامعه در دست ما است ، و به عنوان مثال ، من هرگز لیوان های سیگار را استتار یا دود نمی کنم ، اما می گویم وقتی با مردم هستم ، می توانم بهتر با مخاطب ارتباط برقرار کنم و خواسته های مردم را منعکس کنم. من بعد از خداحافظی از تلویزیون ، پیشنهادات زیادی در فضاهای مختلف داشتم ، اما حاضر نشدم. از آنجا که مخاطب تحت هر شرایطی مورد احترام است و من ترجیح می دهم کاری انجام ندهم.

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما