روزنامه وطن در سرمقاله خود نوشت: “تمسخر وزیر امور خارجه سعودی در شبکه NASIM ، اگرچه عذرخواهی می کرد ، اما هنوز در رسانه ها بود.
یکی یکی از بدترین ضرباتی که رویکرد و ذهنیت افراطی به جامعه ایران می بخشد ایجاد اختلال در معانی رفتار و کلمات است. آنها در 5 ٪ موارد خود هیچ اشتباهی مرتکب نمی شوند. در آن 2 ٪ که آنها نمی توانند توجیه کنند ، آنها سهواً معرفی و طلبکار هستند و هرگز آماده نخواهند بود مسئولیت و ریشه کن کردن این رفتارهای مضر را به عهده بگیرند.
داستانی که در صدای آمریکا اتفاق افتاد ، نمونه ای از این درصد استثنایی است. دیروز ویدئویی در فضای مجازی منتشر شد که در مورد وزیر امور خارجه سعودی در یک برنامه ساختگی با استفاده از هوش مصنوعی شوخی می کند.
روزنامه نگاران و رسانه های آزاد حق دارند از موضوعات مختلف به طور جدی یا شوخی انتقاد کنند و این را نمی توان رد کرد. اما رسانه های ایران 100 ٪ دولت هستند و نقش سخنران خود را ایفا می کنند ، بنابراین موضع خارجی آن مطابق با سیاست های رسمی است ، بنابراین انتشار چنین برنامه ای توسط مسائل هسته ای ایران بازسازی نمی شود و با همسایگان توسط همسایگان بازسازی می شود و توسط همسایگان بازسازی می شود. در بیانیه ای بیان شده: در یکی یکی از برنامه هایی که از شبکه NASIM به شکل طنز سیاسی برخی از خطوط سیاست در مورد کشورهای همسایه پخش می شود ، سهواً نادیده گرفته شد ، در حالی که قابل توجه به تیم تولید بود و بر لزوم توجه مداوم و جدی به سیاست های واگیر محتوا با عوامل انضباطی تأکید می کرد.
همه بحث ها در مورد ناخواسته بودن است. چنین برنامه ای ، اگر ناخواسته باشد ، نشانه ای از جهل مطلق سیاسی تولید کننده ، سرپرست و همه برنامه نویسان برنامه است. مخصوصاً وقتی این برنامه ضبط شد.
پذیرش ناخواسته در این کار به یک نتیجه ساده نیاز دارد. آیا صدای آمریکا آماده پذیرش این موضوع است؟ اگر بله ، باید به ارزش و اعتبار تولید و همچنین وجود و کارآیی این نیروها در آن رسانه شک کنید.
اما به نظر می رسد دو مورد دیگر بیشتر است. اول ، این برنامه عمدی نیست ، اما این نیروها سیاست های ضد جریان پیش فرض در عرصه خارجی هستند ، بنابراین آنها عواقب این برنامه ها را درک نمی کنند ، و فقط هنگامی که برنامه پخش شد ، اثرات مضر و ضد ملی ملی را تحقق بخشید ، بنابراین بلافاصله عذرخواهی کردند. بنابراین این رویکرد در تمام برنامه های آنها است.
همچنین یک کشور سوم وجود دارد که برنامه نویسان این برنامه با دانش و آگاهی ساخته شده و پخش می شوند. برخلاف ایده مدیریت این شبکه ، که این برنامه را سهوائی می داند و خواستار پذیرش مسئولیت آن است ، بدترین حالت ناخواسته است.
اگر این برنامه زنده بود و کسی چیزی گفت که می توان باور کرد که سهوائی است. اما تولید برنامه ای با استفاده از هوش مصنوعی و دیدن ده ها نفر قبل از پخش نهایی آن ، اگر سهوائی باشد ، نشان می دهد که تمام برنامه و شبکه از باغ خارج هستند.
به نظر می رسد که یک چیز بسیار واضح که خلاف منافع ملی است ، ارائه چند روزنامه نگار و خدمت به دبیر این است که به ویرایشگر و ویرایشگر -در -Chief و سپس مدیر برای خواندن آن ، و ویرایشگر و صفحه آن را بخوانید. شجاعت و صریح باید در اینجا دیده و آزمایش شود.