سال‌ها سال لجبازی، سال‌ها سال خودرای بودن و سال‌ها سال تنهایی تمرین کردن نتیجه‌اش همینی شد که دیدی و اتفاقا مردم هم دیدند.
تعارف چرا؛ شب گذشته خیلی دلم می خواست زیر پرچم ایران وزنه می زدی، کیانوش کاش این نمایش را به راه نمی انداختی و کاش کمی سر به زیر بودی!
کوزوو چه داشت که ایران برای تو نداشت؟ انفاقا و به نظر من مدال طلای المپیک تو به آنها عیار داده بود نه آنها به تو!
تلاشت برای این بود که ثابت کنی هنوز هم بهترینی، سر رییس فدراسیون وزنه‌برداری را با مدالی خیالی به طاق بکوبی و دوباره “مردمم،مردمم” کنی…
اصلا کدام مردم؟ مردم ایران یا کوزوو؟
فکر می کنی دیشب همین مردم غصه تو را خوردند که هفتم شدی یا خوشحال برای علیرضا معینی ۱۹ ساله که رکورد زد و طلای جهان را گرفت؟
این بازی برای خیلی ها تمام شده هست اما تو قطعا ادامه خواهی داد و بیشتر و بیشتر کیانوش را از یادها خواهی برد؛ آنجا که دیدیم پس از مسابقات جهانی نوشته‌ای “تازه جان گرفته‌ای و می خواهی برای سه سال دیگر در المپیک وزنه بزنی!”
این روحیه خوب است اما آدم باید با یک سری چیزها کنار بیاید، هر چیزی به وقتش و به سن‌اش شدنی است، به خصوص در ورزش که سن ارتباط زیادی با قهرمانی دارد.
این بازی برای خیلی ها تمام شده هست، از همان سالی که تصمیم به تنهایی تمرین کردن گرفتی… تو می توانستی رکورددار طلای المپیک باشی اما خودت نخواستی و هنوز هم نمی خواهی خیلی چیزها را باور کنی…
251256
گردآوری شده از:خبرآنلاین