طبق خبرگزاری آنلاین ؛ دریا از شب گذشته ناپایدار است. ماهیگیران تورها و ماهی ها را در آب آویزان کردند. امواج بزرگ در سنگهای ساحل شلاق می خورند. هیچ شناگر از این دریای بزرگ و عصبانی عصبانی نخواهد شد. قایق ها و قایق ها گل و لای هستند و هیچ کشتی در منطقه نیلگون خزر صدا نمی شود. همه جا سوت و کور است زیرا دریا یتیم است. پرچم سیاه در ساحل بلند شده است ، اما این سیاه همیشه متفاوت است و معنای متفاوتی دارد. سیاه برای از دست دادن پدری که دیگر نیست. یک پدر دوستانه که کشتی ملوان را بنا کرد و کاپیتان تمام دهه های پرنده بود و مانند پرنده آن را به قله آورد. یک کاپیتان منحصر به فرد و یک ملوان تکرار شونده. پدری که دریای او نسبت به او فرومایه بود. مردی که تقریباً پنج دهه به ملوان فرماندهی می کرد و از یک سرسختی کوچک تا شهرت خود که هیچ همراهی نداشت ، یک تایتانیک عظیم اقیانوسی ساخت. اقیانوس نامحدود با اقیانوس که حریف نداشت.
کاپیتان زیبا و ناخوشایند دید که پسرانش روی عرشه بزرگ شده اند. پسرانی که در عرشه متولد شدند به آسمان خیره شدند. ستاره هایی که اکنون دوستانه ترین پدر خود را از دست داده اند و کاپیتان را که بیشترین میزان زندگی خود را ساخته است ، سوگوار می کنند.
Anzali امروز یک عزاداری مالاوی است که برای این شهر از هر اندازه بزرگتر بود. سالها و ده ها سال گذشته است ، اما اندازه ها آمدند و رفتند بهمن به صورت قائم باقی ماند. یک کاپیتان کامل که آنزالی به او مدیون است. بهمن افسانه Salehia of the Sailor Club و بنیانگذاران تیم فوتبال Sailor در سن هشت سالگی درگذشت.
صالح نیا در محله سامار بندر انزالی متولد شد. مرحوم صالح نیا سالها به عنوان بازیکن و مربی در ملوان خدمت می کرد و به مدت دو سال به مدت 5 سال دریانوردان را هدایت می کرد. در دوره ای از 2 تا 5 سال ، او سرمربی تیم Seemann به مدت پنج دهه شد. او موفق شد تیم را به عنوان قهرمان و پنج نفر به عنوان یک جایزه ایرانی در حرفه مربیگری بدست آورد.
او دید که ملوان چند روز پیش به نیمه نهایی جام حذفی رسید و آرزو داشت که ملوان به فینال برسد و چهارمین قهرمانی را ببیند. وی دانشجویان را در فوتبال ایران مانند غور جهانیه ، عزیز اسپندار ، علی نیاكانی ، محمد احمد زاده ، نوسرات ایرندوست و سیروس بوهامادان قبل از فوتبال ایران ارائه داد.
نام مستعار صالح نیا نیز پدر فوتبال گیلان بود. او همچنین داستانی داشت که در آن تیم ملی فوتبال ، تیم جوانان و تیم چوکا را آموزش داد.
اکنون و بعد از گذشت تقریباً 5 دهه ، آنزالی دیگر کاپیتان نیست. کاپیتان اکنون در بدبختی خود عزادار است.
۲۵۳