فریاد کودک شش ساله علیه کشتار، گرسنگی و بی‌انسانی در غزه به ونیز رسید

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سازندگان درام «صدای هند رجب» که در غزه روایت می‌شود و یکی از مورد انتظارترین فیلم‌های جشنواره فیلم ونیز امسال بود، از فرصت نخستین کنفرانس خبری بزرگ پروژه استفاده کردند تا فریادی قدرتمند برای صلح سر دهند. پس از آنکه کارگردان فیلم، کاثر بن هانیا، با ایستادن و تشویق طولانی حضار روبه‌رو شد، ستارهٔ فیلم، بازیگر فلسطینی-کانادایی سجا کیلانی، بیانیه‌ای آماده‌شده از سوی همکارانش را قرائت کرد:

«به نمایندگی از تمام ما بازیگران و به نام کل تیم، از شما می‌پرسیم: آیا کافی نیست؟ کشتار جمعی، گرسنگی، ضد انسان بودن، ویرانی و اشغال مداوم کافی نیست. «صدای هند رجب» نیازی به دفاع ما ندارد. این فیلم نظر یا خیال‌پردازی نیست؛ ریشه در حقیقت دارد. داستان هند وزن یک ملت کامل را بر دوش دارد. صدای هند یکی از ده‌ها هزار کودک است که تنها در دو سال گذشته در غزه کشته شدند. این صدای هر دختر و هر پسری است که حق زندگی، حق رؤیا، حق وجود با کرامت را داشت، اما همهٔ آن جلوی چشمانی که چشم بر هم نمی‌زدند ربوده شد، و این‌ها تنها صداهایی هستند که ما می‌شناسیم. پشت هر عدد، داستانی وجود دارد که هرگز گفته نشده است. داستان هاینا دربارهٔ کودکی است که فریاد می‌زند: «نجاتم دهید». و سؤال واقعی این است که چگونه اجازه دادیم کودکی برای زندگی التماس کند؟ هیچ کس نمی‌تواند در صلح زندگی کند در حالی که حتی یک کودک مجبور است برای بقا التماس کند. بگذارید صدای هند در سراسر جهان طنین‌انداز شود. بگذارید یادآوری کند سکوتی که حول غزه ساخته شده است. بگذارید نسل‌کشی‌ای را که این سکوت از آن محافظت می‌کند نام ببرد و جهان را به اندازه کافی، نه فردا، نه روزی دیگر، اکنون، برای عدالت، برای بشریت، برای آیندهٔ هر کودک، متأثر کند. از شما سپاسگزارم.»

هفتهٔ گذشته، درست زمانی که جشنواره ونیز آغاز می‌شد، چهره‌های بزرگ صنعت فیلم از جمله برد پیت، واکین فینیکس، آلفونسو کوارون و جاناتان گلیزر به‌عنوان تهیه‌کنندگان اجرایی به پروژهٔ «صدای هند رجب» پیوستند و موقعیت فیلم را پیش از نمایش جهانی افزایش دادند.

«صدای هند رجب» بر اساس تماس‌های واقعی و پایانی هند رجب شش‌ساله ساخته شده است، که در ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴ در خودرویی در غزه گرفتار شد، پس از آنکه آتش تانک‌های اسرائیلی بستگانش را کشت. جمعیت هلال احمر فلسطین بیش از یک ساعت با کودک در تماس بودند در حالی که او برای نجات التماس می‌کرد. آمبولانسی که برای رسیدن به او فرستاده شد، خود نابود شد و دو پرسنل پزشکی روی آن کشته شدند. صدای هند که قطعاتی از آن در فضای آنلاین منتشر و توسط رسانه‌هایی مانند واشنگتن پست، اسکای نیوز و فورنسیک آرکیتکچر تأیید و تحلیل شد و به یکی از دردناک‌ترین و نمادین‌ترین شهادت‌ها از جنگ در غزه تبدیل شد: التماسی ناامیدانه که در سراسر جهان شنیده و با سکوت مواجه شد.

بن هانیا که دسترسی به غزه نداشت اما مصمم بود پاسخ دهد، با هلال احمر و خانوادهٔ هند تماس گرفت و در نهایت ضبط کامل ۷۰ دقیقه‌ای را به دست آورد. از این مادهٔ خام، او روایت ترکیبی‌ای ساخت که بر صداهای کارکنان هلال احمر که تلاش کردند، با وجود شرایط غیرممکن، کودک را نجات دهند، تمرکز دارد. بازیگران فلسطینی نقش پرسنل پزشکی را ایفا می‌کنند، اما صدای هند که می‌شنویم از ضبط اصلی همان روز است.

کاثر بن هانیا بیش از یک دهه است که مرزهای بین داستان‌پردازی و مستندسازی را به‌طور خلاقانه تار کرده و آثاری ساخته که بین درام و مستند حرکت می‌کنند و در عین حال ریشه در تجربهٔ واقعی دارند. نخستین فیلم بلند او، «چالات تونس» (۲۰۱۴)، با استفاده از تکنیک‌های مستند به افسانه‌ای شهری محلی پرداخت. «زیبایی و سگ‌ها» (۲۰۱۷) پس از تجاوز جنسی در تونس را با دقتی نگران‌کننده دراماتیزه کرد.

آثار اخیر او باعث شهرت جهانی بن هانیا شد. در سال ۲۰۲۰، او نخستین کارگردان تونسی شد که با فیلم «مردی که پوستش را فروخت» نامزد جایزهٔ اسکار شد، درامی طنزآمیز دربارهٔ پناهنده‌ای سوری که بدنش به یک کالا تبدیل می‌شود. سه سال بعد، مستند-درام ترکیبی او «چهار دختر»، بخشی شهادت، بخشی بازسازی ، در جشنواره کن به نمایش درآمد، جایزه بهترین مستند را دریافت کرد و نامزد اسکار شد.

مترجم: ریحانه اسکندری

منبع: هالیوودریپوتر

۵۹۲۴۴