برخلاف تصور رایج، خودروهای الکتریکی جدید نیستند و در واقع برخی از اولین خودروهای تاریخ خودروهای برقی بودند، اما با وجود تاریخچه بیش از یک قرنی آنها، خودروهای برقی در سالهای اخیر توانستهاند با خودروهای موتور احتراق داخلی رقابت کنند. .
به گزارش پدال، در طول قرن گذشته تلاش های زیادی برای رساندن خودروهای برقی به وضعیت فعلی صورت گرفته است که بسیاری از آنها شکست خورده و از تاریخ محو شده اند. به همین دلیل در زیر به 10 خودروی الکتریکی قدیمی می پردازیم که احتمالاً هنوز آنها را نمی شناسید.
تویوتا RAV4 EV 1997
اگرچه تویوتا هنوز در زمینه خودروهای برقی چندان فعال نیست، اما زمانی یک نسخه الکتریکی را برنامه ریزی کردند یکی برخی از محبوب ترین محصولات خود را تولید کنید. فر برقی در دو نسل تولید شد که نسل اول در اواخر دهه 90 وارد بازار شد. کمتر از 1500 دستگاه از این نسل ساخته شد که بیشتر آنها در کالیفرنیا اجاره شده بودند.
این خودرو 150 کیلومتر برد داشت و می توانست به حداکثر سرعت 130 کیلومتر در ساعت برسد. نسل دوم رافو الکتریکی به لطف استفاده از کل پیشرانه تسلا بسیار پیشرفته تر شد. برد این نسل به 165 کیلومتر رسید و حدود 2500 دستگاه تولید شد.
1993 کرایسلر TEVan
کرایسلر برای ساخت خودروی الکتریکی خود در دهه 90 به پلت فرم مینی ون Town and Country روی آورد و موتور بنزینی خود را با موتور الکتریکی 65 اسب بخاری جایگزین کرد. این خودرو که از سال 1993 تا 1995 با همکاری سازمانی به نام پژوهشکده نیروی برق تولید شد، 80 کیلومتر برد داشت.
به دلیل همین برد بسیار کوتاه، کرایسلر تنها 56 دستگاه از این خودرو را برای استفاده در سفرهای کوتاه به شرکت های برقی تحویل داد. TEvan بسیار گران بود و حدود 120000 دلار قیمت داشت.
1980 بردلی GTE
بردلی شرکتی بود که یک خودروی اسپورت با بدنه فایبرگلاس و درهای گولینگ بر اساس پلت فرم فولکس واگن بیتل ساخت. پس از ورشکستگی و تغییر ساختار، این شرکت مسیر عجیبی را برای بازگشت به سودآوری در پیش گرفت و نسخه الکتریکی مدل GT را در سال 1980 روانه بازار کرد.
این خودرو که GTE نام دارد به جای موتور بیتل از یک موتور الکتریکی جنرال الکتریک ۲۰ اسب بخاری استفاده می کرد. این موتور توسط 16 باتری 6 ولتی با خروجی کل 96 ولت تغذیه می شد و امکان نصف کردن ولتاژ موتور توسط درایور برای افزایش دامنه حرکتی وجود داشت. حداکثر سرعت این کوپه عجیب 120 کیلومتر بر ساعت بود و تنها 50 نمونه از آن ساخته شد.
Unique Mobility Electric در سال 1979
با بحران نفت در دهه 1970، بسیاری از صنعت گران و کارآفرینان به این نتیجه رسیدند که خودروهای الکتریکی می توانند جایگزین مناسبی برای خودروهای وقت هدر دیترویت باشند، صرف نظر از اینکه فناوری باتری در آن زمان چقدر ابتدایی بود. تحرک منحصر به فرد یکی این یکی از شرکت هایی بود که این ایده را در اواخر دهه 70 با خودرویی به نام Electrek امتحان کرد.
این خودرو که از فایبرگلاس ساخته شده بود، بسیار عجیب به نظر می رسید، اما اگر راننده سرعت را زیر 65 کیلومتر در ساعت نگه می داشت، به لطف باتری های سرب اسیدی خود، شعاع حرکتی 160 کیلومتری را ارائه می کرد. حدود 50 خودروی الکتریکی بین سال های 1979 تا 1982 تولید شد.
ون برقی فولکس واگن T2 1979
بحران سوخت فولکس واگن را مجبور کرد تا درایو الکتریکی را در ون ترانسپورتر آزمایش کند. این پروژه آزمایشی با همکاری شرکت های Varta، Bosch و RWE انجام شد که هر یک به جای مدل بنزینی، درگیر اتصال یک موتور الکتریکی 22 اسب بخاری بودند.
این ون دارای باتری های سرب اسیدی در کف خودرو نصب شده است که با هر بار شارژ می تواند حدود 70 کیلومتر را طی کند. وزن این باتری بیشتر از یک سوسک بود. حدود 120 دستگاه از T2 Electric تولید شد.
ماشین شهری از سال 1974
Citycar برای شهرنشینانی طراحی شده بود که نمی خواستند دوچرخه سواری کنند اما به وسیله حمل و نقل بهتری نسبت به حمل و نقل عمومی نیاز داشتند. این خودرو که شبیه گوه روی چرخ بود، در فلوریدا ساخته شد و تنها 2437 میلی متر طول داشت. Citycar که در نسخه های 2.5، 3.5 و 6 HP ارائه می شود، گزینه ای عالی برای ترافیک کم شهر بود. نسخه پیشرفته تری از این خودرو بعدها با نام کوموتا کار معرفی شد، اما عملکرد آن هرگز دو برابر نشد.
این نسخه برد تقریباً 65 کیلومتر را با سرعت کمتر از 65 کیلومتر در ساعت ارائه می دهد. تا سال 1989، در مجموع 4444 خودروی شهری از همه نوع ساخته شد.
فورد رنجر EV 1998
در سال 1998، فورد نسخه الکتریکی وانت محبوب رنجر را معرفی کرد. این نسخه که تنها به مدت چهار سال اجاره شد، مجهز به موتور الکتریکی 90 اسب بخاری بود که چرخ های عقب را به حرکت در می آورد.
اگر راننده با پدال گاز صبور بود، با هر بار شارژ می توانست تا 185 کیلومتر را طی کند، اما در سرعت های بزرگراه این مقدار به نصف کاهش می یافت. بیشتر نمونه های رنجر الکتریکی در پایان اجاره از بین رفتند، اما تعداد انگشت شماری از 1500 نمونه ساخته شده امروز باقی مانده است.
شورولت S10 الکتریک 1997
شورولت پیکاپ برقی خود را یک سال زودتر از فورد عرضه کرد. این پیکاپ با قدرت 114 اسب بخار کمی قدرتمندتر از رنجر بود اما برد آن به طور قابل توجهی کمتر بود و به حداکثر 70 کیلومتر می رسید.
با این حال، یک سال بعد باتری های سرب-اسید با نمونه های اولیه نیکل-فلز جایگزین شدند و برد را دو برابر کردند. جنرال موتورز باتری ها را در زیر قسمت بار S10 نصب کرد که هیچ تاثیری بر ظرفیت بار نداشت. این پیکاپ مشخصات خوبی برای آن زمان داشت و حتی در مسابقات پیکس پیک شرکت کرد. S10 Electric همچنین از تجهیزات خودروی الکتریکی آزمایشی EV-1 جنرال موتورز استفاده کرد.
مرسدس بنز 190E Electro از سال 1991
در سال 1991 مرسدس بنز نسخه الکتریکی سدان 190E را معرفی کرد. این خودرو که در ابتدا به عنوان یک مفهوم در نظر گرفته شد، بعداً به یک خودروی تولید محدود تبدیل شد.
چندین نسخه از 190E Electro تولید شد، از جمله طرح های مختلف باتری، نسخه ای با دو موتور الکتریکی (یکی در هر یک از چرخ های عقب) و حتی یکی با گیربکس دستی. این پروژه چهار سال به طول انجامید و مالکان ده خودروی آزمایشی را پس از سفرهای طولانی به مرسدس بازگرداندند.
هوندا ای وی پلاس 1997
EV Plus یک هاچ بک شهری کوچک بود که تقریباً همزمان با EV-1 جنرال موتورز برای اجاره در کالیفرنیا در دسترس بود. این خودرو 66 اسب بخار قدرت داشت و اگر راننده دقت می کرد می توانست حدود 100 مایل برد داشته باشد. با وجود قدرت کم، EV Plus از گشتاور چشمگیر 270 نیوتن متر سود می برد.
هوندا از سال 1997 حدود 300 دستگاه از این خودرو را تولید کرد، اما هیچکدام از آنها پس از بازگرداندن توسط مالکان تا به امروز زنده نماندند، زیرا تمام نمونه های EV Plus یا نابود شدند یا به عنوان بستر آزمایشی برای فناوری های بعدی مورد استفاده قرار گرفتند.