به نقل از ورزش سه، یاسین سلمانی پیش از مصدومیت سنگین رباط صلیبی، چه در سپاهان و چه در ماه‌های نخست حضورش در پرسپولیس، درخشان ظاهر شد و یکی از آینده‌دارترین بازیکنان کشور به شمار می‌رفت؛ بازیکنی با تکنیک بالا و توانایی حمل توپ که او را در مسیر تبدیل شدن به یک ستاره قرار می‌داد. شاید اگر روند پیشرفت او بدون وقفه ادامه پیدا می‌کرد، حالا در جمع بازیکنان ثابت تیم ملی قرار داشت، به‌ویژه با توجه به اینکه سابقه کار با امیر قلعه‌نویی، سرمربی کنونی تیم ملی، را در کارنامه خود دارد.
اما پس از پشت‌سر گذاشتن مصدومیت طولانی، شرایط برای او در پرسپولیس مطابق انتظار پیش نرفت. فصل گذشته، چه در دوران کارلوس گاریدو و چه در زمان هدایت اسماعیل کارتال، فرصت‌های محدودی نصیبش شد و اغلب در پست‌های غیرتخصصی به میدان رفت. با شروع فصل جدید و حضور وحید هاشمیان نیز وضعیت تغییر چشمگیری نداشت؛ او چند هفته از فهرست تیم خارج بود و در ادامه نیز تنها دقایق کمی بازی کرد. در دوره کوتاه سرمربیگری باقری و سپس پس از بازگشت اوسمار هم شرایط تقریباً مشابه باقی ماند و سلمانی همچنان در جمع بازیکنان اصلی قرار نگرفت.
حالا شلوغی خط میانی پرسپولیس نیز چشم‌انداز او را برای نیم‌فصل دوم روشن نشان نمی‌دهد و در چنین فضایی، تصمیم به جدایی نه تنها دور از ذهن نیست، بلکه شاید منطقی‌ترین راهی باشد که پیش روی او قرار دارد. سلمانی بر این باور است که حضور در تیمی که نقش ثابت و مشخصی برایش تعریف کند، می‌تواند دوباره مسیر پیشرفتش را هموار کرده و او را به سطح پیشین خود بازگرداند.
اگرچه او در رده سنی زیر ۲۵ سال قرار دارد و ادامه حضورش از مشکلی برای پرسپولیس ایجاد نمی‌کند، اما ادامه این روند، بدون بدون فرصت کافی، به سود او نخواهد بود. سلمانی یک‌سال و نیم دیگر با پرسپولیس قرارداد دارد، اما نیم‌فصل پیش‌رو شاید مهم‌ترین مقطع دوران حرفه‌ای‌اش باشد؛ او باید تصمیم بگیرد که در پرسپولیس بماند و همچنان با ترافیک فشرده میانه میدان رقابت کند یا راهی تیمی شود که به او فرصت بازی مداوم بدهد تا پروسه بازگشت به روزهای اوج را از سر بگیرد؛ روزهایی که اگر دوباره به آن برسد، حتی می‌تواند شانس حضور در جام جهانی ۲۰۲۶ را نیز برایش زنده کند.
257 251
گردآوری شده از:خبرآنلاین