نکته قابل‌تأمل اینجاست که حتی گل قهرمانی استقلال در فینال جام حذفی نیز توسط روزبه چشمی، مدافع این تیم، به ثمر رسید. این مسئله به‌خوبی گویای ناکارآمدی مهاجمان تخصصی استقلال در فصل گذشته است.
استقلال فصل را با مهاجمانی چون بلانکو و رمضانی آغاز کرد. جواد نکونام سرمربی وقت استقلال قصد داشت با بهره‌گیری از وینگرهایی مثل ماشاریپوف و رضاییان خط آتش تیمش را شکل دهد، اما این پروژه خیلی زود با تغییر روی نیمکت متوقف شد. با جدایی نکونام، بلانکو و رمضانی هم از فهرست استقلال کنار گذاشته شدند.
در نقل و انتقالات زمستانی، مدیران استقلال با جذب بازیکنانی چون کوجو، جوما و محمدرضا آزادی تلاش کردند تا این ضعف را جبران کنند، اما هیچ‌کدام از این مهاجمان هم نتوانستند پاسخ مناسبی به اعتماد باشگاه بدهند. به‌نحوی‌که حالا وضعیت همه آنها در آستانه جدایی قرار دارد:
جوما خیلی زود با استقلال خداحافظی کرد؛
کوجو با وجود قرارداد پنج‌ساله احتمالاً به‌صورت قرضی جدا می‌شود؛
و آزادی نیز اگر مهاجم گلزن جذب شود، در لیست مازاد قرار خواهد گرفت.
در واقع از پنج مهاجم تخصصی که فصل را برای استقلال شروع یا در میانه فصل به ترکیب اضافه شدند، سه نفر قطعاً جدا شده‌اند و دو نفر دیگر نیز در آستانه خروج قرار دارند؛ آماری که نشان‌دهنده عمق بحران در خط حمله آبی‌هاست. چنین وضعیتی در تاریخ باشگاه استقلال کم‌سابقه است و فصل بیست و چهارم را به نمادی از ناکامی تمام‌عیار مهاجمان این تیم تبدیل کرده است.
استقلال در شرایطی به استقبال فصل بیست و پنجم می‌رود که بازسازی کامل خط حمله در اولویت قرار گرفته است. جذب حداقل دو مهاجم گلزن، چه با تداوم حضور مجتبی جباری روی نیمکت و چه با انتخاب یک سرمربی جدید، یک ضرورت انکارناپذیر است. اگر مهرداد محمدی نیز در ترکیب بود، شاید وضعیت متفاوت می‌بود، اما با نبود او و ناکارآمدی سایر مهاجمان، استقلال باید تصمیمات جسورانه‌تری در بازار نقل‌وانتقالات اتخاذ کند. ورود به لیگ با مهاجمان متوسط، این باشگاه را به چرخه‌ای تکراری از ناکامی بازمی‌گرداند.
257 251
گردآوری شده از:خبرآنلاین