به گفته خبرگزاری ، صفحه ایرانی نوشت:
“من مخالف اینترنت نیستم. من کسی هستم که به عنوان رئیس موسسه تحقیقات بنیادی علوم وارد اینترنت شدم. این تلفن همان اینترنت محسوب می شد!” این کلمات محمد جاواد لاریجانی وی گفت که دیدگاه های سیاسی و لحن او زیاد نبود و شاید حتی برادرانش. اما این ادعا را می توان گفت ، اما این واقعیت نیست.
بله ، مؤسسه تحت نظارت خود ، اما قصد ارتباطات دانشگاهی وجود نداشت ، نه مردم ، و این ایده که انقلاب اطلاعات از طریق تلفن های همراه است و در نهایت ایده ارتباطات دانشگاهی بود.
در واقع ، تا زمانی که اینترنت در رایانه ها و کاربردهای دانشگاهی در دسترس باشد و در دسترس باشد نبود این هیچ تفاوتی ایجاد نکرد و تا زمان ایجاد شبکه های اجتماعی حساسیت کمی وجود نداشت ، و تلفن های هوشمند و نرم افزار پیام رسان ، به ویژه تلگرام ، اتاق ارتباطات را فتح کرد.
داستان این است که استفاده از اینترنت در ایران با یکی از اعضای دانشگاه وین در ابتدای سال آغاز شد.
البته کامپیوتر البته یک پردازنده بود و در اینجا اینترنت است که ما به یک دانشگاه در وین متصل شدیم. سرعت این رابطه 2 کیلوبایت در ثانیه بود که فقط توسط کاربران IIM همراه بود و اولین رایانه متصل به شبکه در مرکز تحقیقات نظری فیزیک بود. این مرکز که بعداً به عنوان مؤسسه تحقیقاتی دانش بنیادی شناخته شد ، در زمان مرکز تحقیقات بود که به ریاست آقای جواد لاریجان به ریاست آن برگزار شد.
در پایان سال ، پروتکل در ایران راه اندازی شد که این امکان را برای شبکه جهانی اینترنت فراهم کرد. از آنجا که این شرکت تابعه دانشگاه وین بود ، آدرس دانشگاه نیز گنجانده شد.
بنابراین می توان گفت که اینترنت امروز به ایران آمد تا در سال ششم از آن به صورت دانشگاهی استفاده کند و عموم کردها شرکت رایانه NEDA بود.
این نکته ای است که آقای جاواد لاریجانی نگفت ، و به همین دلیل می گوییم که او کل واقعیت را نگفت. از آنجا که این بحث در مورد استفاده دانشگاهی است و عموم مردم متفاوت است ، و این تحول عظیم چه کاری انجام داده است ، در غیر این صورت در دانشگاه ها مؤثر نیست.
جالب اینجاست که فرزندان امروز می خواستند یک شبکه کنترل کننده و محدودتر به نام X -2 را راه اندازی کنند. در این درگیری ، مجمع مشاوره اسلامی تأسیس شرکت ارتباطات داده را به عنوان بخشی از حمایت شرکت ارتباطات از راه دور برای توسعه خدمات داده در انحصار تصویب کرد. موضوعی دیگر که آقای جاواد لاریجانی دوباره به آن اشاره نکرده است ، نقش پسر مرحوم امام در لائول و داستان است:
در پایان سال ، دو یا سه سال قبل از اینکه آقای جواد لاریجانی گفت ، دکتر محمود بوروجردی ، فرزند شوئیز امام خمینی ، که شخصیتی علمی در ایتالیا بود ، اما ایده او هنوز یک فرصت تحصیلی بود ، و عمومی نبود. اما شاید هیچ کس برای رسیدن به تلفن همراه تنظیم نشده باشد ، و برداشت اولیه یک فرصت علمی و دانشگاهی در محدوده مبادله IMIM و خصوصیات ویژه خواص بود.
در حقیقت ، داستان نگران انحصار بود که تولید تلفن های هوشمند و نرم افزار مسنجر به پایان رسید و این پرونده فراتر از IMIM پیش رفت. البته ، شبکه های اجتماعی در مقابل تلفن هوشمند نگران بودند ، اما تلفن های هوشمند ناگهان فقط در دو سال بیش از 5 میلیون ایرانی را مجهز کردند.
۲۷۳۰۲