Cinenews Deal آخر هفته این هفته روی کاناپه کمدی «خانه خراب» نصرت کریمی را تماشا کنید | “کلنگی!”

بهزاد وفاخواه | کمدی “خانه «خراب» نصرت الله کریمی در سینمای ایران قبل از انقلاب همتا ندارد. همچنین در سینمای بعد از انقلاب. اما به دلایل دیگر. نه شباهتی به کمدی های بعد از انقلاب دارد و نه به کمدی های قبل از انقلاب در سینمای ایران. از سوی دیگر شباهت هایی را می توان با کمدی های سینمای ایتالیا به سبک دهه شصت یافت، مانند کمدی های ساخته شده توسط ماریو مونیچلی یا ویتوریو دسیکا. نصرت الله کریمی نیز سال ها در ایتالیا زندگی کرده بود.

شخصیت اصلی فیلم «خانه ویران» یک کارمند میانسال اداری شهری است. در سینمای فارسی که شخصیت های اصلی آن معمولاً افراد نادان و فاحشه و کلاه مخملی بودند و در دهه 40 جوانان پایین شهرها عاشق دخترانی از طبقه بالا که پدر و مادر ثروتمندی داشتند و در دهه 1940 50 ، موفقیت “قیصر” مبارزان جوان یکی سپس آنها انتقام می گرفتند و به دیگری چاقو می زدند، یک نیمه جنتلمن محافظه کار طبقه متوسط ​​با کراوات که نادیده گرفته ترین طبقه ممکن در آن سینما بود.

شاید به همین دلیل بود که سینمای کمدی نصرت الله کریمی نه طرفدار داشت و نه حسی داشت و آنچنان که باید دیده نشد. تنها شخصیتی که شاید کمی شبیه به نوروزخان در فیلم خانه خراب باشد، شخصیت آقای حلوی مهرجویی (با بازی نصیریان) است اما با این تفاوت که هالو اگرچه از شهری دور آمده بود، اما در واقع یک روستایی بود. و غریبه با شهر و طبقه متوسط ​​آن. عامل سرگرم کننده آن فیلم دور بودن و سردرگمی آن شخصیت و هاله اش است. اما در «خانه شکسته» فردی را می بینیم که روابط رسمی را ترک کرده است. صندوقدار یک کارخانه/شرکت بزرگ است و ریشه در بورژوازی گجری دارد. بله، تنها همتای او در سریال «دایی جان ناپلئون» است. او در واقع تلفیقی از آقاجان از همان سریال (که نصرت الله کریمی نقش آن را بازی می کرد) و خانواده اشرافی داییجان که دولا و سلطانه بودند.

کارمندان بازنشسته و اقشار متوسط ​​معمولی در سینمای پس از انقلاب زیاد دیده می شدند، اما به دلیل ممیزی های اجباری، روایت داستان هایی مانند «خانه ویران» امکان پذیر نبود. به همین دلایل بود که «خانه ویران» که می توان آن را یک خانواده و نه کمدی جوان نامید، در این سینما رواج پیدا نکرد و این فیلم نیز تبدیل شد. یکی یکی از “کم دیده ترین” های سینمای ما.

نوروزخان (نصرت الله کریمی) به همراه همسر (شهلا ریاحی) و پسر، عروس و دختر نازی (با بازی ژاله سام) در خانه اجدادی خود در قاجار زندگی می کنند. فرزندانش به خصوص پدرشوهرش که معمار است (با بازی مرتضی احمدی) او را مجبور می کنند برخلاف میل خود این خانه را بفروشد و در محله های جدید که در شهر ساخته می شود زمین بخرد و یک آپارتمان مدرن بسازد. همانطور که شخصیت ها می گویند از فیلم “آمریکایی”. اما برای تامین هزینه های ساخت این خانه که هزینه آن بسیار بیشتر از برآورد اولیه معمار بوده، اعلام ورشکستگی کرد. فریدون (با بازی شهیار قنبری)، نامزد نازی که پسر مدیر کارخانه است، برای کمک به این خانواده انگشتر الماس مادرش را می‌دزدد که در نتیجه او را از خانه پدر و مادرش بیرون کردند و نوروزخان از شرکت اخراج شد. نوروزخان برای تامین هزینه های تکمیل ساختمان وام گرفته و به همه درها می زند و از طلبکاران فراری است. حقوق بگیر وضعیت بدی دارد!

«خانه خراب» در ساختش با سینمای فارسی زمان خودش تفاوت دارد. فیلم جاه طلبی چندانی ندارد، تظاهر به یک شاهکار و کمدی عمیق و یا یک اثر سنگین نمی کند، اما مشخص است که سازنده اش پشتوانه فرهنگی بیشتری نسبت به بازیگران سینمای فارسی دارد و خوش ذوق و سلیقه است. خلاقانه. این ابتکار از عنوان خود فیلم مشخص است. دوربین در اتاق ها، اتاق زیر شیروانی، استخر، زیرزمین و پاسیو خانه قدیمی قاجاری حرکت می کند و صدایی به عنوان راوی، تاریخ خانه و گذشته ای را که از آن گذشته و پیشینه سازندگان آن را روایت می کند. ، که اجداد مالک فعلی هستند. در عین حال اسامی فیلمسازان. یکی یکی روی تصویر چاپ شده است. با گذشت زمان متوجه می شویم که این صدا نریشان نیست بلکه نوروزخان است که خانه اجدادی را به مشتری که در واقع پدر دوست دخترش است تقدیم می کند. یک خانه سنتی به معنای واقعی کلمه. عنوانی متفاوت و کاملا متفاوت با سینمای تجاری زمان خود.

نوروزخان فردی است که هنوز به دنیای قدیم تعلق دارد. خانه ای را که در آن زندگی می کنند از صمیم قلب دوست دارد و وقتی آن را می فروشد شرمنده اجدادش می شود. وقتی معمار برای همه رویای خانه آینده اش را ترسیم می کند، آرزویش این است که حالا که باید به جای حوض خانه در بالاخانه بماند، در آن اتاقی که در طبقه آخر روبروی دماوند برایش می سازند. او می تواند آرام باشد و یک تار و زمزمه مثنوی کند. و باید در آن اتاق زیر شیروانی برایش حوض می ساختند. اما آرزوی دخترش این است که در وانی که در اتاق خودش ساخته اند، حمام کند. پسرش می خواهد ماشین را در باغ پارک کند و همسرش آشپزخانه بزرگی را تصور می کند. همسر و پسرش قدر این خانه به سبک طعنه آمیز قدیمی را نمی دانند و می خواهند به ترند روز بپیوندند. عروسش حتی این سبک زندگی را به سخره می گیرد.

همزمان است که محله های مرفه تهران کم کم به سمت شمیران می روند و تپه های خالی از سکنه ماهور به محله های گران قیمت تبدیل می شوند. از این منظر، «خانه خراب» به موضوع تخریب خانه های قدیمی و ایده آپارتمان نشینی اعضای جوان خانواده خیلی قبل از سریال های محبوب دهه هفتادی «پدرسالار» و «مادر» علی پرداخته است. حاتمی. خانه قدیمی اینجا نه متعلق به دوران استوار «دایی ژان ناپلئون» است و نه مانند «آهو» ویرانه‌ای. در نهایت فیلم نگاهی محافظه‌کارانه دارد و در عین حال تجدید روزگار را می‌شناسد، اما به دغدغه‌های نوروزخان وفادار است و در نهایت به همان خانه قدیمی بازمی‌گردد، هرچند مجبور می‌شود خانه‌ای را که فروخته است بخرد. برای 300 هزار تومان 400 هزار تومان. اما او به دنیای آرام خانه قدیمی باز می گردد. نوروزخان اما از قیمت زمینی که در محله های شمالی خارج از شهر خریده و امروز در تهران ممنوع الحراج شده است، اطلاعی ندارد.

نیمکت: قسمت بیست و چهارم فیلم: خانه شکسته | کارگردان: نصرت الله کریمی نویسنده: نصرت الله کریمیتهيه كننده: علی عباسی بازیگران: نصرت الله کریمی، مرتضی احمدی، شهلا ریاحی، ژاله سام، جمیله شیخی، شهریار قنبری و… | موسیقی: واروژان |صبح دی ب 7.1: از 10