بعدی- استراتژی هایی برای آنچه در ذهن ماست وجود دارد، از جمله خودگویی، تغییر طرز فکر و شفقت به خود.
1. اهداف واقع بینانه را انتخاب کنید
2. اهداف خود را به قطعات کوچک تقسیم کنید
3. منتظر انگیزه/میل نباشید
4. توجه خود را در مکان مناسب متمرکز کنید: پایان خوش!
5. یاد بگیرید که شکست ها فرصت هستند
6. اگر باور داشته باشید چه کاری می توانید انجام دهید؟ / خودگویی را تمرین کنید
7. یاد بگیرید که به خودتان شفقت نشان دهید
به گزارش فرارو به نقل از Psychology Today، 7 رویکرد برای ایجاد تغییرات دائمی وجود دارد. هیچ راه آسانی برای ایجاد تغییرات دائمی وجود ندارد، اما این رویکردها می توانند به شما در این راه کمک کنند. اگرچه اهداف را می توان مقیاس بندی کرد، اما هنوز باید با چیزی واقع بینانه شروع کنیم. همچنین اعلام هدف زمانی که احساس ناامیدی، نفرت از خود یا شدید دارید، ایده آل نیست. همه می خواهند به یک هدف بزرگ و هیجان انگیز دست یابند، چه کاهش وزن، دویدن در ماراتن، راه اندازی کسب و کار شخصی، نوشتن کتاب یا دستیابی به موفقیت بزرگ. علیرغم آنچه تأثیرگذاران رسانه های اجتماعی ممکن است به شما بگویند، هیچ راه حل سریعی در مورد تغییر رفتار پایدار وجود ندارد. داشتن اهداف کوچکتر در طول مسیر کمک می کند تا شتاب خود را حفظ کنید. این شامل ایجاد تغییرات کوچک در رفتار است که باعث ایجاد حرکت، تغییر طرز فکر و پایداری تغییر می شود.
اگر منتظر انگیزه باشید، ممکن است مدت زیادی منتظر بمانید. شما به انگیزه نیاز ندارید، فقط به میل نیاز دارید. تمایل به انجام یک رفتار به این معنی نیست که شما آن رفتار را دوست دارید یا می خواهید انجام دهید. این بدان معناست که شما برای انجام آن و تمام افکار و احساساتی که ممکن است همراه آن باشد، آماده هستید. وقتی ناراحتی را به جای مبارزه با آن بپذیرید، مقابله با وظایف چالش برانگیز آسان تر می شود. به پنج دقیقه اول هر ورزشی فکر کنید. ماهیچه های شما گرم نشده اند، ضربان قلب شما افزایش نیافته است و هنوز در پر انرژی ترین حالت خود قرار ندارید. اما اگر روی بد بودن آن تمرکز کنید چه؟ چه اتفاقی می افتد، بی حوصلگی و ناآرامی تشدید می شود.
بسیاری از ما می دانیم که پنج دقیقه اول هر چیزی، نه فقط ورزش، بد خواهد بود. اما وقتی کارمان تمام شد آرام می شویم و احساس خوبی داریم. ما می خواهیم بر روی حالات خوب در اطرافمان تمرکز کنیم. ممکن است اینطور به نظر نرسد، اما ما کنترل می کنیم که کجا توجه خود را جلب کنیم و هر جا که توجه خود را جلب کنیم، پیشرفت اتفاق می افتد. پس آگاهانه انتخاب کنید. همانطور که پریشانی و ناراحتی بخش‌های اجتناب‌ناپذیر فرآیند تغییر هستند، اختلالات نیز به همین ترتیب هستند. دکتر اینجاست که درک تحقیقات کارول دوک در مورد طرز فکر رشد واقعاً مفید است. وقتی افراد ذهنیت رشد دارند، شکست ها، اشتباهات و شکست ها را بخشی از هر فرآیندی می دانند.
خود گفتاری نیز بخش مهمی است. مهم است که از کلماتی استفاده کنید که برای شما مفید است. صحبت کردن با خودتان طرز فکر شما را شکل می دهد و طرز فکر شما بسیار مهم است. تکرار می کنم، جایی که توجه شما را به آن جلب می کنید قوی تر می شود، پس پیامی که می خواهید قوی ترین باشید چیست؟
وقتی با خود مهربان تر باشیم، می توانیم سریعتر از شکست ها عقب نشینی کنیم، از اشتباهات خود درس بگیریم و به حرکت رو به جلو ادامه دهیم. عذاب دادن خود با انتقاد، قضاوت یا هر حمله شخصی منفی دیگر به ندرت منجر به اقدام رو به جلو می شود.
اگر می خواهید این نکات را امتحان کنید، سعی نکنید هر هفت مورد را انجام دهید. مثل هر هدف دیگری، هر بار یکی انتخاب کنید و چند هفته قبل از حرکت تمرین کنید. اگر نمی توانید بدون افزایش آدرنالین به هدف خود برسید، می دانید که هدف بسیار دشوار است. اگر سیستم عصبی شما فعال است، شما خارج از پنجره تحمل خود هستید و باید تلاش خود را تا زمانی که توانایی رسیدن به هدف را داشته باشید کاهش دهید.
معمولاً چند هفته طول می کشد تا به چیز جدید عادت کنید، بنابراین خیلی زود وارد عمل نشوید و اعلام کنید که یک رویکرد برای شما کارساز نیست. در ابتدا همه چیز جدید ناراحت کننده و ناراحت کننده است. بنابراین برای بهبود فرآیند و احساس راحتی بیشتر با آن نیاز به تمرین زیادی است. انجام این کار همچنین باعث ایجاد اعتماد به نفس و خودکارآمدی در فرآیند تغییر می شود.