بعدی- اغلب افراد تظاهر به باهوشی می کنند و با کلمات بزرگ و اصطلاحات پیچیده فقدان هوش خود را پنهان می کنند.
طبق گزارش فرارو به نقل از پرسنل برندینگ بلاگ، نشانه های ظریفی وجود دارد که تفاوت بین یک فرد باهوش و فردی که فقط وانمود می کند باهوش است وجود دارد. هوش واقعی فقط در مورد دانش نیست. همچنین شامل تفکر انتقادی، هوش هیجانی و توانایی به کارگیری دانش در موقعیت های زندگی واقعی است. در اینجا 10 نشانه وجود دارد که نشان می دهد یک نفر آنقدر که فکر می کند باهوش نیست.
1) عدم کنجکاوی
هوش نه تنها حول دانشی که فرد دارد می چرخد، بلکه نشان دهنده تمایل فرد به یادگیری بیشتر است. یکی یکی از نشانه های مطمئن هوش، کنجکاوی است. عطش دانش و انگیزه برای یادگیری چیزهای جدید. با این حال، رقبا اغلب این ویژگی را ندارند. این افراد همان ایده ها و مفاهیم را تکرار می کنند و به ندرت چیزهای جدیدی یاد می گیرند. آنها تمایل دارند به آنچه می‌دانند بچسبند تا اینکه مرزها را کنار بزنند و ایده‌های جدید را بررسی کنند. برعکس، افراد باهوش دائماً یاد می گیرند. آنها سوال می پرسند، به دنبال پاسخ هستند و وقتی چیزی را نمی دانند از اعتراف هراسی ندارند.
2) اشتباهات خود را نمی پذیرند
یکی یکی دیگر از نشانه های واضح که نشان می دهد ممکن است کسی آنقدرها که به نظر می رسد باهوش نباشد ناتوانی او در اعتراف به اشتباهات خود است. این افراد به جای اعتراف به اشتباهات خود سعی می کنند دیگران را مقصر بدانند یا حتی ادعا کنند که اشتباهی در کار نبوده است. افراد واقعاً باهوش از اعتراف به اشتباه هراسی ندارند. آنها اشتباهات را فرصت های یادگیری می دانند، نه به عنوان چیزی که باید از آن خجالت بکشند. امتناع تام از اعتراف به اشتباه خود به سادگی نشان می دهد که هوش یک فرد بیشتر جنبه نمایشی دارد.
3) اعتماد بیش از حد به دانش خود
اعتماد به نفس یک چیز است، اما وقتی کسی باور دارد که همه چیز را می داند، نشانه آن است که آنقدرها که فکر می کند باهوش نیست. یک پدیده روانی به نام اثر دانینگ-کروگر وجود دارد. این تئوری نشان می دهد که افراد با توانایی پایین توانایی های خود را در یک کار بیش از حد ارزیابی می کنند، در حالی که افراد با توانایی بالا اغلب شایستگی خود را دست کم می گیرند. از سوی دیگر، افراد با هوش بالا اغلب از چیزهایی که نمی‌دانند آگاه هستند و احتمالاً دانش خود را زیر سوال می‌برند. بنابراین، اتکای مداوم فرد به دانش و توانایی های خود بدون اینکه خود را زیر سوال ببرد، ممکن است نشانه آن باشد که او آنقدرها هم که فکر می کند باهوش نیست.
4) اغلب حرف دیگران را قطع می کنند
ارتباط یک خیابان دو طرفه است و افراد واقعاً باهوش می دانند که گوش دادن به اندازه صحبت کردن مهم است. ممکن است کسی که مدام حرف دیگران را قطع می کند سعی در نشان دادن تسلط یا اثبات هوش خود داشته باشد. اما در واقعیت، این عمل اغلب فقدان همدلی و درک را آشکار می کند. افراد باهوش می دانند که با گوش دادن به دیگران می توانند چیزهای زیادی یاد بگیرند. آنها به دیدگاه های مختلف احترام می گذارند و پذیرای ایده های جدید هستند.
5) بی جهت از ادبیات پیچیده استفاده می کنند
ممکن است فکر کنید که استفاده از کلمات بزرگ و پیچیده باعث می شود فردی باهوش تر به نظر برسد، اما اغلب برعکس است. هدف افراد واقعاً باهوش، وضوح در ارتباطات است. آنها می دانند که هدف از صحبت کردن یا نوشتن، نشان دادن دانش ادبی خود نیست، بلکه انتقال مؤثر پیام است. از سوی دیگر، کسانی که تظاهر به باهوشی می کنند اغلب از ادبیات بیش از حد پیچیده استفاده می کنند. آنها بر این باورند که این باعث می شود باهوش تر به نظر برسند، اما در واقعیت فقط شنوندگان آنها را گیج می کند.
۶) همدلی ندارند
همدلی توانایی درک و به اشتراک گذاشتن عواطف دیگران است و شاخص هوش هیجانی و شناختی است. افراد واقعاً باهوش می دانند که هر کس تجربیات و دیدگاه های منحصر به فرد خود را دارد. افراد باهوش سعی می کنند این دیدگاه ها را درک کنند و نسبت به احساسات دیگران حساس هستند. با این حال، کسانی که تظاهر به باهوشی می کنند اغلب این ویژگی مهم را نادیده می گیرند. آنها به قدری روی نشان دادن هوش خود متمرکز هستند که نمی‌توانند با دیگران در سطح عمیق‌تر و احساسی‌تر ارتباط برقرار کنند. هوش فاقد همدلی اغلب می تواند به عنوان تکبر یا بی رحمی تلقی شود. یک فرد واقعاً باهوش ارزش ارتباط انسانی و درک عاطفی را درک می کند.
۷) سوال نمی پرسند
فردی که ادعا می کند باهوش است، اغلب می ترسد با پرسیدن سوال، کمبود دانش خود را آشکار کند. آنها ترجیح می دهند سکوت کنند یا حتی وانمود کنند که همه چیز را می دانند. اما امتناع از پرسیدن از دروغ های آنها محافظت نمی کند، بلکه فقط از رشد آنها جلوگیری می کند. هوش واقعی دانستن چیزهایی است که نمی دانیم و تلاش برای یادگیری آن، حتی اگر به معنای سوال پرسیدن باشد.
8) به ندرت نظر خود را تغییر می دهند
ممکن است فکر کنید که پایبندی به باورهایتان نشانه هوش و قدرت است. اما در واقعیت اغلب علامت مخالف است. افراد واقعاً باهوش می دانند که دانش و درک آنها همیشه قابل بهبود است. آنها پذیرای اطلاعات و تجربیات جدید هستند و وقتی با شواهد قانع کننده ارائه می شوند، از تغییر نظر خود نمی ترسند. از سوی دیگر، کسانی که تظاهر به باهوشی می کنند، اغلب حتی در مواجهه با حقایق متناقض، به باورهای خود پایبند هستند. آنها تغییر عقیده خود را نشانه ضعف می دانند.
9) برای نظرات دیگران ارزشی قائل نیستند
هوش واقعی تشخیص می دهد که هر کس چیز ارزشمندی برای مشارکت دارد. افراد باهوش می دانند که همه پاسخ ها را ندارند. آنها از تنوع افکار قدردانی می کنند و بدون در نظر گرفتن موقعیت یا پیشینه آنها، آماده یادگیری از دیگران هستند. اما کسانی که تظاهر به باهوشی می کنند اغلب نظرات دیگران را نادیده می گیرند. آنها معتقدند که بهتر می دانند و علاقه ای به در نظر گرفتن دیدگاه های جایگزین ندارند. این نه تنها دیدگاه آنها را محدود می کند، بلکه مانع رشد آنها نیز می شود.
10) به خودشان فکر نمی کنند
سنگ بنای هوش واقعی، تأمل در خود است. افراد باهوش دائما افکار، اعمال و باورهای خود را ارزیابی می کنند. آنها از زیر سوال بردن خود، درس گرفتن از اشتباهات خود و ایجاد تغییرات لازم نمی ترسند. کسانی که تظاهر به باهوشی می کنند اغلب از این عمل مهم غفلت می کنند. آنها در راه خود گیر می کنند و نمی توانند فراتر از تعصبات خود را ببینند. عدم تأمل در خود مانع رشد فردی و رشد افکارشان می شود.