۹ دلیل برای اینکه بندیکت کامبربچ شرلوک هلمز بهتری از رابرت داونی جونیور است

بندیکت کامبربچ و رابرت داونی جونیور هر کدام در نقش شرلوک هلمز بازی های تحسین برانگیزی ارائه کردند، اما شرلوک کامبربچ از برخی جهات بهتر است. فیلم ها و سریال های زیادی بر اساس کارآگاه معروف و دستیار پزشکش ساخته شده است، اما وقتی به آثار جدید نگاه می کنیم، کامبربچ و داونی جونیور در آثار متفاوت و تحسین برانگیزی ظاهر شدند.

به گزارش مایکت، از آنجایی که فیلم های «شرلوک هلمز» و سریال «شرلوک» محصول بی بی سی تقریباً همزمان ساخته و اکران شده اند، اغلب با هم مقایسه می شوند. اگرچه هر یک به طور مستقل قابل تحسین هستند، اما نمی توان آنها را یکسان دانست.

اولین فیلم “شرلوک هلمز” با بازی داونی جونیور در سال 2009 اکران شد و مجموعه “شرلوک” بی بی سی کمی بعد در سال 2010 دنبال شد. در مجموع، این دو اقتباس کاملاً با کتاب های “شرلوک هلمز” سر آرتور کانن دویل متفاوت هستند اولی یک شخصیت کاریزماتیک تر است در حالی که دومی یک شخصیت پیچیده و مدرن را ارائه می دهد.

با این حال، هر دوی این آثار به آثار کلاسیک کالت تبدیل شده‌اند و داونی جونیور و کامبربچ هر دو شرلوک هلمز را دوست‌داشتنی، تحسین‌برانگیز و جذاب ساخته‌اند. انتخاب نسخه بهتری از این دو بازیگر سخت است، اما وقتی صحبت از مقایسه آنها به میان می آید، ویژگی های خاصی وجود دارد که کامبربچ را در صدر قرار می دهد.

9. رابرت داونی جونیور در نقش شرلوک بیشتر یک قهرمان اکشن است

تفاوت قابل توجه داونی جونیور و کامبربچ در نقش شرلوک در توانایی های فیزیکی آنهاست. در فیلم های «شرلوک هلمز» داونی جونیور اغلب در درگیری های فیزیکی با دشمنان مختلف دیده می شود که در نهایت او را بیشتر به یک ستاره اکشن تبدیل می کند. این یک چرخش جالب برای این شخصیت بود، به خصوص با شرح لحظه به لحظه که شرح می دهد چگونه شرلوک از استدلال قیاسی خود برای شکست دادن مخالفانش استفاده می کند. با این حال، اگرچه در کتاب ها از شرلوک هلمز به عنوان یک بوکسور و شمشیرزن خبره یاد می شود، اما او به ندرت از این مهارت ها در برابر افراد شرور استفاده می کرد، بنابراین نسخه کامبربچ در این زمینه بیشتر به منبع اصلی وفادار است.

8. شرلوک مدرن با بازی بندیکت کامبربچ امروز وضعیت بهتری دارد

اقتباس‌های زیادی از «شرلوک هلمز» انجام شده است که به سختی می‌توان نسخه‌ای متفاوت از آن را ارائه کرد. «شرلوک» بی‌بی‌سی با تغییر فضای ویکتوریایی کتاب‌های دویل به فضایی مدرن، این امر را مدیریت کرد. این بدان معنی است که هر رمز و راز معروفی که قهرمان ادبی با آن روبرو شده است را می توان تغییر داد تا فناوری مدرن و فرهنگ عامه را در بر بگیرد. به طور کلی، باعث شد شرلوک کامبربچ واقعی تر و ملموس تر به نظر برسد. در سریال «شرلوک» او یک شخصیت قدیمی بود که از دریچه ای جدید و مدرن به تصویر کشیده شد.

7. بندیکت کامبربچ بیشتر شبیه توضیحات کتاب است

سریال “شرلوک” بی بی سی در مقایسه با کتاب اصلی بسیار دراماتیزه شده است. مری واتسون هرگز یک جاسوس مخفی نبود برادران هلمز هرگز خواهر دردسرساز نداشتند و شخصیت جان واتسون هرگز آنقدر ویرانگر نبود. نبود. با این حال، وقتی صحبت از نمایش فیزیکی شرلوک می شود، کامبربچ بهترین گزینه برای شخصیت عنوان است. در حالی که داونی جونیور کمی کوتاه‌تر از حد متوسط ​​است، دویل شرلوک را قد بلند با دست‌ها و پاهای بلند و انگشتان باریک توصیف کرد. این اساساً توصیف کامل کامبربچ است.

6. رابرت داونی جونیور در نقش شرلوک بیش از حد رمانتیک بود

ایرنه آدلر به طور سنتی به عنوان معشوقه شرلوک دیده می شود، اما این هرگز در کتاب های اصلی شرلوک هلمز وجود نداشت. در عوض، این زن تنها دشمنی بود که توانست از چنگ شرلوک فرار کند و به این ترتیب توجه او را به خود جلب کرد. اگرچه داونی جونیور و کامبربچ در نقش شرلوک چیزی شبیه به ایرنه داشتند، رابرت داونی جونیور تنها کسی بود که آشکارا احساسات خود را به اشتراک گذاشت. مانند نسخه شرلوک هولمز که کانن در کتابش توصیف کرد، شرلوک شخصیتی داشت که تقریباً به طور کامل از جذابیت فیزیکی و رمانتیک غافل بود (اگرچه او مطمئناً عاشق ایرن آدلر بود).

5. شیمی کامبربچ با مارتین فریمن در نقش واتسون قوی تر بود

چیزهای زیادی در مورد سریال «شرلوک» بی‌بی‌سی وجود داشت که باعث موفقیت آن شد، اما عامل تعیین‌کننده برای این سریال، شیمی بین کامبربچ در نقش شرلوک و مارتین فریمن در نقش جان واتسون بود. در اقتباس های پی در پی، این زوج همیشه در مرکز داستان قرار داشتند. با این حال، چیزی در ارتباط بین این دو بازیگر وجود دارد که به رابطه آنها جذابیت بی نظیری می بخشد. اجرای آنها به وضوح نشان داد که واتسون چقدر برای شرلوک ارزش دارد و بالعکس. در حالی که به نظر می رسید واتسون جود لا فقط شرلوک داونی جونیور را در فیلم های «شرلوک هلمز» تحمل می کند، فریمن به وضوح نمی تواند بدون کامبربچ زندگی کند.

4. شرلوک با بازی بندیکت کامبربچ شخصیت پیچیده تری دارد

خصلت های شرلوک هلمز از او شخصیتی سرگرم کننده می سازد و «شرلوک» بی بی سی این را به خوبی نشان می دهد. این تا حدی به لطف فرمت طولانی تر یک سریال تلویزیونی است. در حالی که شخصیت داونی جونیور فقط دو فیلم داشت تا به جزئیات ذهن شرلوک بپردازد، کامبربچ 13 قسمت 90 دقیقه ای داشت. این بدان معنی است که مانند کتاب های شرلوک هلمز، زمان زیادی برای ساختن یک شخصیت پیچیده و در نتیجه قوی تر وجود داشت.

3. شرلوک داونی جونیور بیش از حد به جذابیت بازیگر متکی است.

با وجود رفتار ضداجتماعی شرلوک هلمز، چیزهای دوست داشتنی در شخصیت او وجود دارد. این در کتاب ها نیز صادق است، اگرچه کارآگاه اغلب در دنیای خودش است و اهمیتی نمی دهد که دیگران چه فکر می کنند. شرلوک کامبربچ تقریباً همینطور است. او خوش تیپ و خواستنی است و اطرافیانش را کاملاً برخلاف میلش مجذوب خود می کند. شخصیت داونی جونیور داستان متفاوتی دارد. این بازیگر به عنوان یک بازیگر جذاب شناخته می شود و به نظر می رسد نمی تواند از این ویژگی ذاتی خود بکاهد. شخصیت او در «شرلوک هلمز» به دلیل اینکه بیشتر شبیه نسخه ویکتوریایی تونی استارک از «مرد آهنی» است تا یک شرلوک اصلی مورد انتقاد قرار گرفت.

2. ضعف اجتماعی شرلوک با کامبربچ بیشتر قابل باور بود

از آنجایی که داونی جونیور در همه نقش هایش بسیار کاریزماتیک است، باور لحظاتی در «شرلوک هلمز» که قرار بود از نظر اجتماعی ناتوان باشد، سخت بود. البته این شخصیت همچنان مانند کتاب ها مورد تحسین قرار می گرفت، اما صحنه هایی که قرار بود به اطرافیانش آسیب برساند بسیار طبیعی بود. نبود. این مورد برای سریال «شرلوک» بی بی سی صدق نمی کرد. شاید به این دلیل باشد که او چندین ساعت در سریال وقت داشت تا این ویژگی را نشان دهد، اما شرلوک کامبربچ از ابتدا تا انتها به وضوح آزاردهنده و از نظر اجتماعی درمانده بود.

1. شرلوک کامبربچ انگیزه های قوی تری داشت

پروفسور موریارتی به عنوان رقیب اصلی شرلوک هلمز شناخته می شود و تقریباً در تمام اقتباس های «شرلوک هلمز»، این شخصیت با پیشی گرفتن از پرونده ها، کارآگاه را آزار می دهد. در فیلم‌های «شرلوک هلمز»، داونی جونیور مصمم می‌شود که موریارتی را به خاطر مرگ ارین آدلر کنار بزند، چیزی که هرگز در سریال «شرلوک» بی‌بی‌سی یا کتاب دویل رخ نداد. در حالی که این یک انگیزه قوی بود، رقابت بین شخصیت کامبربچ و اندرو اسکات بسیار طبیعی تر بود. واضح بود که شرلوک می خواست از کسانی که به آنها اهمیت می داد در برابر شرور محافظت کند و کامبربچ تنش محسوسی را در نقش او و در این زمینه ایجاد کرد.

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *