غزال زیاری: نشانگرهای زیستی هرگز دروغ نمی گویند و با پیشرفت علم، اکنون راه حل های مختلفی برای افزایش عمر انسان به دست آمده است.
تیمی از محققان سوئدی آنها مطالعه ای روی خون (بیومارکرهای موجود در خون) روی 44000 نفر بالای 64 سال (حدود 1200 نفر از آنها بالای 100 سال) انجام دادند. نتایج این مطالعه در GeroScience منتشر شد و بزرگترین مجموعه داده‌های انسانی محسوب می‌شود که در آن امکان بررسی و مقایسه شاخص‌های خونی افراد با عمر طولانی و افراد کوتاه‌مدت وجود دارد.
تاثیر عوامل ژنتیکی و سبک زندگی بر طول عمر
در طول این تحقیق، دانشمندان چندین تناقض پیدا کردند. در مقاله منتشر شده می خوانیم: “تفاوت در مقادیر نشانگرهای زیستی بین افراد صد ساله و غیر صد ساله بیش از یک دهه قبل از مرگ آنها نشان می دهد که عوامل ژنتیکی یا احتمالاً عوامل سبک زندگی قابل تغییر در سطوح نشانگرهای زیستی منعکس شده و ممکن است در آنها نقش داشته باشند. مهم است. در طول زندگی افراد خارق العاده ای نقش خواهند داشت.”
کارین مودیگ، دانشیار اپیدمیولوژی در موسسه کارولینسکا، در جمع بندی این مطالعه بیان کرد: بر: سطح گلوکز، کراتینین و اسید اوریک در بدن افرادی که به 100 سالگی رسیده اند از 60 سالگی پایین بوده است.. وی در این زمینه گفت: پروفیل های نشانگرهای زیستی در بدن صد ساله ها همگن بوده و فراز و نشیب نداشته است.
خلاصه برای عمر بیشتر باید مصرف قند را محدود کنیم و به کلیه ها و کبد توجه کنیم. این نکات با افزایش سن اهمیت بیشتری پیدا می کنند. نویسندگان این مقاله همچنین خاطرنشان کردند: سطوح بالای کلسترول و آهن و سطوح پایین گلوکز، گاما گلوتامیل ترانسفراز (آنزیم) GGT بیشتر در کبد یافت می شود)، آلکالن فسفاتاز، لاکتات دهیدروژناز و ظرفیت اتصال آهن به طور کلی با رسیدن به سن 100 سالگی ارتباط نزدیکی دارند.
به تغذیه، الکل، کبد و کلیه توجه کنید
اگرچه اعضای تیم هیچ نتیجه‌گیری خاصی در مورد عوامل سبک زندگی یا ژن‌های مسئول ارزش‌های نشانگرهای زیستی نگرفتند، مودیگ گفت: «در نظر گرفتن آن منطقی است. عواملی مانند تغذیه و مصرف الکل در رسیدن به 100 سالگی موثر است.وی همچنین به مردم توصیه کرد به سلامت کلیه و کبد و همچنین سطح گلوکز و اسید اوریک خود توجه کنند.
این تحقیق شامل داده های ارزیابی سلامت 44 هزار سوئدی 64 تا 99 ساله است. این افراد به مدت 35 سال تحت تعقیب قرار گرفتند و 1224 نفر از آنها به 100 سالگی رسیدند. نکته جالب اینجاست 85 درصد از کسانی که 100 سال عمر کردند زن بودند. مودیگ خاطرنشان کرد که 12 نشانگر زیستی مبتنی بر خون مرتبط با التهاب، متابولیسم، عملکرد کبد و کلیه، سوء تغذیه و کم خونی مورد بررسی قرار گرفتند که همه آنها با مطالعات قبلی در مورد پیری و مرگ و میر مرتبط بودند. اعضای تیم بر این باورند که ده مورد از این دوازده نشانگر زیستی با رسیدن به 100 سالگی مرتبط است.
به طور کلی، افرادی که به سن 100 سالگی رسیده اند، از 60 سالگی سطح گلوکز، کراتینین و اسید اوریک خونشان پایین است. مودیگ همچنین اشاره کرد که هم افراد 100 سال به بالا و هم افراد زیر 100 سال مقادیری خارج از محدوده طبیعی در دستورالعمل های بهداشتی دارند و اظهار داشت که احتمالاً به این دلیل است که این شاخص ها برای جمعیت جوان تر و سالم تر تعیین شده است. . او گفت: “اگرچه تفاوت های کشف شده توسط ما کوچک است، اما آنها به ارتباط احتمالی بین سلامت متابولیک، تغذیه و طول عمر اشاره می کنند.”
وی همچنین خاطرنشان کرد: در برخی موارد احتمالاً عاملی به نام شانس در سنین بالا وارد می شود، اما ژن ها و سبک زندگی در کنار تفاوت های مشاهده شده در نشانگرهای زیستی نیز در این زمینه موثر است.
منبع: مکانیکی محبوب
۵۸۵۸