محمدعلی فردین یکی از محبوب ترین بازیگران قبل از انقلاب ایران است. او علاوه بر چهره و هیکل جذابش در تمامی آثارش نقش مثبتی داشت که به محبوبیت او کمک کرد. کارنامه این بازیگر طی دو دهه فعالیت مستمر سرشار از آثار شاخص است. اما هفت نقش او بیشتر از بقیه به یادگار مانده است.
به گزارش بازتاب آنلاین، ورود محمدعلی فردین به سینما اتفاقی بود. او قهرمان کشتی و از دوستان نزدیک غلامرضا تختی بود. اما در یک اتفاق با اسماعیل کوشان، کارگردان سینمای ایران در دهه‌های 1920 و 1930 آشنا شد و از فردین دعوت کرد تا روی فیلمی به نام «چشمه زندگی» کار کند. فردین در دهه 40 و 50 به شهرت رسید، حتی برخی ورود او به سینما را عامل افول ناصر ملکتی می دانند. بنابراین مدتی تصمیم گرفت کارگردانی را امتحان کند و فیلم های متوسطی ساخت. اما فردین فراتر از یک بازیگر بود: او یک هنرمند محبوب بود. زمانی که در دو دهه آخر عمرش ممنوع الکار شد، از محبوبیت او کاسته نشد. نگاهی داریم به هفت فیلم تاثیرگذار با بازی این بازیگر محبوب.
گنج قارون | یاسمی سیامک ۱۳۴۴
محمدعلی فردین در سال 1338 وارد سینما شد، اما شاید نقطه عطفی در کارنامه کاری او که فردین را به شهرت فراوانی رساند، فیلم «گنج قارون» بود. این فیلم اولین محصول سینمای ایران است که به فروش میلیونی رسید و به واسطه داستان و نحوه روایتش به اثری پرطرفدار تبدیل شد. جریانی که بعدها فیلم فارسی نام گرفت. در این فیلم هم مثل همیشه چمگیز جلیلوند به جای فردین صحبت کرد و ایرج ترانه ها را خواند. فردین رد در این فیلم نقش علی بی غم را بازی کرد. پسری که با کمک به مردی ثروتمند به ثروت و مقامی افسانه ای دست می یابد. پس از گذشت 60 سال، هنوز شعرهایی از این فیلم در ادبیات عامه یافت می شود.
گدایان تهران محمدعلی فردین ۱۳۴۵
فردین پس از چند سال ورود به سینما روی صندلی کارگردانی نشست. او «گدایان تهران» را به عنوان چهارمین فیلم خود جلوی دوربین برد. فیلمی بر اساس فیلم معروف «سیب معجزه» ساخته فرانک کاپرا. فردین در این فیلم نقش اولین جوان را بازی کرد و با چهره های مهم آن زمان پوران و بیک ایمانوردی همبازی شد. این فیلم مطابق با استانداردهای سینمای فارسی ساخته شد اما بسیار مورد توجه قرار گرفت. فردین در این کار نقش یک عاشق حرفه ای را ایفا می کرد که با هیکل و چهره او همخوانی داشت.
ملک القلوب محمدعلی فردین 1347
درست است که «گنج قارون» باعث شهرت فردین شد، اما ماندگارترین اثری که در ذهن همه ایرانیان باقی مانده، «سلطان دل ها» است. فیلمی با داستانی لطیف با بازی فردین. آذر شیوا و لیلا فروهر آن را به اثری تکرار نشدنی سینمای ایران تبدیل کردند. در زمانی که سینما پر از داستان کلاه مخملی، دعوا و کاباره بود، فردین «سلطان دلها» را ساخت که داستان ماندگاری یک عشق بود. او در این فیلم در نقش سعید و با بازیگر مقابلش بازی کرد. آذر شیوا که در آن روزها بسیار محبوب بود، زوجی را تشکیل داد که بارها و بارها از آنها دعوت می شد تا با هم روبرو شوند. این فیلم پرفروش اثری است که فردین کارگردانی آن را برعهده داشت و به خاطر آن جایزه فیلم سپاس را در این جشنواره دریافت کرد.
کوچه مردانه سعید ملابی ۱۳۴۹
سعید ملابی، نویسنده مشهور فیلم‌های فارسی سینمای پیش از انقلاب، در طول کار خود یک اثر را کارگردانی کرد: «کوچه مردان». او در این فیلم ایرج قدری و محمدعلی فردین را به عنوان دو دوست بازی کرد. دو دوست که خود را درگیر یک مثلث عشقی می بینند و با بحران هایی روبرو می شوند. فردین در این اثر ساختار آرمان گرایی و برتری اخلاقی خود را به اوج رسانده و تصویری کامل از پایین ترین قشر جامعه است که در هر شرایطی از اعتقادات خود دفاع می کند. در معرض دید قرار می گیرند.
غزال | مسعود کیمیایی ۱۳۵۵
با شروع موج جدید سینمای ایران، فردین و ملک مطیعی در سینمای فارسی فیلم ماندگار شدند و بازیگران جدیدی از تئاتر وارد سینما شدند. اما در سال 1355 مسعود کیمیایی که یکی او یکی از برجسته ترین چهره های این موج بود و برای فیلم «غزل» به فردین آمد. این فیلم در گیشه بسیار موفق است. نبود اما شاید اهمیت آن به این دلیل بود که تصویر همیشگی فردین را شکست. او که همیشه با ظاهری آراسته در محیطی روستایی در فیلم هایش بازی می کرد، با ظاهری ژولیده مردی میانسال به اکران سینما رسید. او به همراه قرمرز هاروکان و پوری مثلث قابل توجهی را تشکیل داده بودند.
بر فراز آسمانها محمدعلی فردین ۱۳۵۷
آخرین فیلم فردین قبل از انقلاب که در آن نقش آفرینی و کارگردانی کرد «بر فراز آسمان ها» بود. داستان این فیلم نیز مانند «سلطان دل ها» داستان خانواده ای در دو دوره است. فردین در این فیلم در نقش پدری به نام رامین و سپس در نقش پسر همان پدر یعنی شاهین بازی کرد. دو نقشی که فردین می‌دانست به خوبی به تفاوت‌هایشان احترام بگذارد. این فیلم یکی از اولین آثار رنگی سینمای ایران بود و به خاطر پرداختن به زندگی خلبانان نیروی هوایی ایران و شرایط زندگی خانوادگی آنها قابل توجه بود.
برزخ ایرج قدری | 1359
تنها فیلمی که فردین بعد از انقلاب در آن بازی کرد، «برزخیها» ساخته ایرج قدری بود. این فیلم درباره چند جنایتکار بود که به طور تصادفی وارد جنگ می شوند. این فیلم حتی اکران شد اما پس از مدتی توقیف شد و آغاز سالهای توقیف فردین، ملک مطیعی و قادری بود. فردین در این فیلم با مو و ریش کاملا سفید جلوی دوربین رفت. تصویری کاملا متفاوت با تصویری که قبل از انقلاب داشت. او در برزخیها نقش یک روستایی مسن به نام سید یعقوب را بازی می کند که می خواهد جنایتکاران را به راه راست هدایت کند و از آنها برای دفاع از کشور کمک می خواهد.