در این وانفسای جولان کوتوله‌ها، کیمیایی به صد نفر می‌ارزد/ برای ۸۲ سالگی ژنرال سینما
امید جوانبخت در یادداشتی با عنوان «رفاقت و مشتی‌گری و انس» برای روزنامه اعتماد نوشت:
در مراسم تشییع احمدرضا احمدی، کیمیایی که آمد به آرامی و سختی پله‌ها را طی کرد و در ردیف جلوی صندلی‌ها نشست. در این سال‌ها بر وزنش افزوده شده و درد مزمن زانوها و کمر، گاه بی‌تابش می‌کند اما برای خداحافظی با کسی که حدود ۶۰ سال در اوج و فرودها رفیق تنهایی‌هایش بود آمده است.
حالا هر چند به اقتضای سن از آن روزگار فاصله گرفته اما «رفاقت و مشتی‌گری و انس»٭ که همواره ترجیع‌بند آثارش است او را واداشته که همان‌گونه که برای احمدی در بیست سالگی با قریبیان دوره افتاده بودند برای معرفی اولین کتابش، حالا نیز برای آخرین دیدار و خداحافظی با او جمع شوند.
در این وانفسای جولان کوتوله‌ها، هر یک از این آدم‌ها که به قول زنده‌یاد علی حاتمی، به صدنفر می‌ارزند و ستون‌هایی هستند که فرهنگ و هنر معاصر می‌تواند به آنها و حضور و آثارشان مفتخر باشد.