هفت صبح نوشت: این روزها وضعیت عادی در شبکه خانگی حاکم است. فیلم نت نتوانست خاطرات خوب گذشته با داریوش و گوردن زنی را تکرار کند و نماوا سریالی در دست ندارد. در فیلمو نگاه ها به سمت «بازنده ها» است و مخاطب اصلی «لالایی» کودکان است. با این حال برخی از مزیت های سریال را نباید فراموش کرد و نادیده گرفت.
نمونه اش تمجید از بازیگران زن این سریال هاست. اگرچه بسیاری از بازیگران «قورد زنی» و چند بازیگر «داریوش» نتوانستند به تجربیات خود عمل کنند. این را هم اضافه کنیم که عملکرد بازیگران زن در سریال های خانگی فعلی به مراتب بهتر از مردان است.
اولین مورد جواهر خیریه
حتی اگر فیلم یا سریال ضعیف بود، گوهر خیراندیش پتویش را از آب بیرون کشید. او بازیگری است که نامش در کنار پروژه های مهم تاریخ سینما و تلویزیون ایران است و بارها قدرتش را در قالب شخصیت های جدی و کمدی نشان داده است. خیراندیش این روزها سریال لالایی را در شبکه خانگی دارد. او زنی به نام گلشن است که فرزندش را از دست داده است. او از نظر روحی آشفته است و فکر می کند ثواب (داریوش فضدیعی) فرزند اوست.
خیراندیش در کسوت مادری مهربان و گاه پرخاشگر ظاهر می شد و مهمتر از آن آداب رسیدگی به کار کودک را رعایت می کرد. گلشن در ابتدا به عنوان زنی منفی (از نظر مخاطب کودک) معرفی شد که می خواهد خانه سالمندان را ویران کند. خیلی زود او تبدیل به یک مادر دوست داشتنی شد و بدون شک اکنون نیز چنین است یکی یکی از برندگان سریال لالایی احمد درویش علیپور است.
مورد دوم سحر دولتشاهی
در قسمت های اولیه سریال داریوش، بیم آن می رفت که شخصیت ساقی شبیه کلیشه های زنان منفی باشد. اما سحر دولتشاهی این فرصت را پیدا کرد تا نقش را از پرتگاه نجات دهد و تجربه جدیدی در کارنامه خود داشته باشد. ساقی بچه ای مریض دارد و مادر برای مداوای او به تیغ مردان پولدار روی آورده است.
او در عین حال پرستار مردی است که از آلزایمر رنج می برد، اما این دستمزد برای داشتن یک زندگی پرهزینه کافی نیست. دولتشاهی به خوبی از ابزار چهره برای انتقال احساسات درونی شخصیت استفاده کرد و در عین حال کارگردان (هادی حجازی فر) از فیزیک بدنی خود برای باورپذیرتر شدن نقش استفاده کرد. گریم متفاوت بسته به موقعیت شخصیت یکی دیگر از گزینه های فرامتن است که به نفع بازیگر بوده است.
مورد سوم سارا بهرامی
ظاهر او به گونه ای است که می تواند اولین انتخاب برای نقش های درونگرا باشد. کارگردانان نیز چندین بار از این ویژگی بیرونی سارا بهرامی استفاده کردند و نقش زن سرد و ساکت را به او دادند. با این حال، بازیگر این حلقه را ترک کرد و خالق شخصیت های شیطانی و پرشور شد. جدیدترین مواجهه مخاطب با بهرامی سریال «بازنده» است که دو قسمت از آن منتشر شده است.
در نیمه اول قسمت اول سریال، او زنی شاد و بشاش بود، اما افسردگی ناشی از تولد و دزدی نوزاد او را بیقرار و گوشه گیر کرد. بهرامی در سریال امین حسین پور توانست وضعیت وخیم و هولناک شخصیت ارغوان را به تصویر بکشد و مهمتر از آن اسیر رفتارهای آشنا و تکراری نشد.
مورد چهارم متفاوت است
بازی نعیمه نظام دوست در فیلم للایی را فراموش نمی کنیم که بار دیگر رفتار شیرین و زبانی مناسب این گروه سنی را در اثری کودکانه به نمایش می گذارد. پیش از این به بهانه نقد «بازنده» درباره صدف اسپهبدی نوشته بودیم و فقط می خواهیم بگوییم که شخصیت آوا با کارهای اخیر این بازیگر تفاوت چشمگیری دارد.
آیا او در قسمت های باقیمانده سریال قادر به انجام این کار خواهد بود یا اتفاق دیگری خواهد افتاد؟ گفته شد تعداد بازیگران زن سریال گردنبند مثل همیشه نیست. با این حال سکانس بازی کوتاه ترلان پروانه در قسمت سوم فراتر از همه انتظارات بود و همچنان باید مدتی منتظر حکم نهایی باشیم. شاید ترلان از تصویر همیشگی فاصله گرفته است…
آنچه در مورد الیکا ناصری با قطعیت می توانیم بگوییم حضور موفقی در مقابل دوربین سامان سالور بوده است. این همان عروسی است که در نیمه شب عروسی به همراه دامادش (کیسان دیباج) به قتل رسید. باران متین دختری سرزنده و بشاش بود و نسبت به خانواده غریب و شوهرش نوعی جسارت معقول داشت. سهم الیکا ناصری در سریال «گردن زنی» کم بود، اما سرنوشت تلخ و بازی خوب شخصیت او عواملی است که به خاطره انگیز شدن این تجربه برای بینندگان سریال های خانگی کمک می کند. حداقل نه برای این مدت طولانی!