“یازده ماه و بیست روز و چند ساعت” یک داستان موسیقی از عشق و دلتنگی با موضوعی از تقسیم عزیزان ما است که به عشق همه مردم کشور ما اختصاص داده شده است.
در متن Alireza Ghabani برای همسر درگذشت خود:
«برای تو ؛ برای شما که بیش از من در من هستید
به آنها که می خواستند از پاییز به آنها بگویند
از باران ، از باد و از برگهای مرطوب و سرگردان در زیر درختان
میوه هایی که با دست خود نشسته بودند
سکوت که غیر جذاب است
و رویاهای پیاده روی و فریادهای دائمی
در هر طرف فقط سوسو زدن چراغ های دوردست
یک لبخند کوتاه و شیرین و یک آهنگ عاشقانه را زمزمه کنید
خاطره ای که اتاق را مانند قطرات باران کوچک پر می کند
آرزو شما از کجا شروع به شروع کرد
این من را خیلی دشوار کرد؟
باد ناگهان می وزد
چراغ های دوردست خاموش می شوند
باران تمام شد
من به خودم برمی گردم.
و تنهایی در بدن من تنهاست …
Alireza Ghorbani
۱۸ بهمن 1 – تهران »
آهنگساز و تنظیم کننده این قطعه محمد زارنه با شعر اسان افاری است.
متون آهنگ “یازده ماه و بیست روز و چند هزار ساعت” به شرح زیر است:
در هوای خود نپرسید
در چه لحظه ای گم شدم.
همین مسئله ، در زمان ترک شما
من از ابتدای داستان هستم.
به پایان رسیدم
نشان نمایش آنها رفتند
بعد از اینکه خانه ای نداشتید
هوای من عاشقانه نبود
شما جنون من را ندیده اید
در این غروب سرد
من به تو زنگ زدم تا بمانم
اما شما ناشناخته شده اید
به یک نگاه آشنا
همه چیز شما هستید
گره
در پایان کوچه
دو رنگ به یکدیگر می رسند
یکی من هم یکی مأموریت
بعد از اینکه خانه ای نداشتید
هوای من عاشقانه نبود
شما جنون من را ندیده اید
در این غروب سرد
من به تو زنگ زدم تا بمانم
اما شما ناشناخته شده اید
براساس گزارش کار عمومی ، خواننده سوپرانو در “یازده ماه و بیست روز و چند هزار ساعت” Negin Goodarzi و موسیقی دانان وی است: ویلن آلتو: مسعود نوروزی ، ارکستر: رشته جهانی جدید (ترکیه) ، ویولن سول: محیتیتین دارسی (ترکیه) ، کمانچ: اشکان مورادی ، سه تار: امیر حسین اسکنداری ، گیتار: نوید زمرد.
تولید و انتشار این قطعه بر عهده آهنگ شهر سان و شهر خورشید بود و ضبط این قطعه امید به اصرار بود.
۵۷۵۷