کیانوش عیاری به نام هدیه تهرانی امین حیایی انتخاب اول بود اما…
به گزارش بازتاب آنلاین آنلاین، سال های 76 و 77 برای فریدون جیرانی سال های مهم و تاثیرگذاری بود. در سال 1976 تصمیم گرفت مطبوعات را رها کند و پس از وقفه ای طولانی به دنیای کارگردانی بازگردد. او «قرمز» را از اواخر سال ۱۳۵۵ شروع کرد و در بهار ۱۳۵۶ به پایان رساند و پس از حضور این فیلم در جشنواره فجر و استقبال تماشاگران و منتقدان، همه فریدون جیرانی را به عنوان کارگردانی توانمند جدی گرفتند.
همشهری آنلاین نوشت: به نقل از فریدون جیرانی، این خاطره از آن سال هاست: سال 76 تصمیم گرفتم فیلم بسازم و تقریباً مطبوعات را رها کردم و هفته نامه سینما را ترک کردم. گاهی به دفتر سر می زدم اما در عمل کاری به هفته نامه نداشتم. البته من در چند ماه اول سال 76 هنوز در هفته نامه بودم. روزی که عباس کیارستمی برنده نخل طلای کن شد، من در هفته نامه سینما بودم که در آن زمان مجله Film und Kino را نیز منتشر می کرد و سرمقاله ای برای نخل طلای کیارستمی نوشت.
امین حیایی مریض شد، محمدرضا متواضع آمد
پیش تولید سرخ در زمستان 1976 آغاز شد و در پایان سال فیلمبرداری را آغاز کردیم. در ایام نوروز 77 هم فیلمبرداری کردیم. امین حیایی بازیگر اصلی ما که خیلی خوب بود به دلیل بیماری مجبور به انصراف شد و محمدرضا فروتن که در «مرسدس» کیمیایی و جشنواره شانزدهم حضور داشت را به جای او آوردیم. تضاد ساده با هدیه تهرانی، نوعی متفاوت از اجرای امین حیایی بود. اصولاً بازیگرانی که از مکتب مسعود کیمیایی می آیند باری را به همراه دارند که شاید برای فیلمی با ژانر متفاوت چندان مناسب نباشد. انگار فروتن داشت با اغراق بازی می کرد. بیشتر گروه موافق بودند و آن را با حیا مقایسه کردند. ما در مونتاژ دیدیم که فوتن بازی درستی انجام داد.
برخورد سرد تهیه کنندگان، استقبال مردم و منتقدان
در سال 66 و دوره ششم با «سعود» در جشنواره بودم و در سال 77 و در دوره هفدهم با «قرمز» به جشنواره فیلم فجر آمدم.
روز سیزدهم بهمن 77 «قرمز» برای اولین بار در جشنواره نمایش داده شد. فیلم را در سینما آستارا، سینمای تهیه کنندگان نمایش دادند. سالن تقریبا خالی بود و من وارد اتاق دوربین شدم و وقتی فیلم تمام شد فیلمبردار درباره فیلم خیلی صحبت کرد. پایین آمدم و دیدم که تقریباً هیچ کس «قرمز» را دوست ندارد. تماشاگران سینما در تئاتر برخورد خوبی با فیلم داشتند. سیروس الوند، حسن توکل نیا، علی سرتیپی و چند تن دیگر از تهیه کنندگان آنجا بودند. علی سرتیپی که پخش این فیلم را بر عهده داشت، گفت که فیلم بسیار خوبی است اما هیچکس از فیلم تمجید نکرد. سیروس الوند از دور خسته نباشید گفت و رفت و توکل نیا هم همین کار را کرد و بقیه حتی خسته نباشید نگفتند خسرو امیر صادقی که یکی او یکی از سرمایه گذاران فیلم بود و 10 درصد از سهام فیلم را داشت. او با تهیه کننده درگیری لفظی پیدا کرد و گفت که فیلم طولانی است و باید کوتاه شود و نمی فروشد. سهم من را بده
با کیانوش عیاری با هدیه تهرانی تماس بگیرید
از آنجا به سینما فرهنگ آمدم که فیلم برای دومین بار در آنجا پخش شد. دیدم خیلی شلوغ است و جوان ها از فیلم خوششان آمد. ههیده تهرانی هم به سینما فرهنگ آمده بود. بعدها متوجه شدم که کیانوش عیاری که یکی از داوران جشنواره آن سال بود با ههیده تهرانی تماس گرفت و گفت فیلمت خوب است. در فرهنگ منوچهر محمدی را با پسرش دیدم که الان کارگردان است. همین طور یدالله صمدی که با خانواده اش آمده بود به تالار فرهنگ قیامت رفت و از آنجا با فیلم همراه شد و برخلاف سینمای تهیه کنندگان، فضا کاملا مثبت بود و در همه سینماهای دیگر این اتفاق افتاد. از جمله در سینما قدس که امسال سینمای مطبوعات بود. روی پله های سینما کامبیز کاهه و مازیار اسلامی را دیدم که هر دو به من تبریک گفتند و فیلم را تعریف کردند. در نشست خبری هر دو فیلم مورد استقبال منتقدان و نویسندگان سینما قرار گرفت. . «قرمز» در چندین رشته نامزد دریافت جوایز شد و برای اولین بار در تاریخ فجر بازیگران زن و مرد یک فیلم سیمرغ گرفتند. محمدرضا فروتن و هدا تهرانی. امسال نیکی کریمی در «دو زن» هم خیلی خوب بود و اساساً فیلم میلانی یکی از مهم‌ترین فیلم‌های جشنواره بود.
