الهه جعفرزاده: صحبت از خودکشی در سطح جامعه ضروری است. اما ذکر آن با همین عنوان بیشتر ضروری است. دکتر هادی یزدانی، پزشک حرفه ای و دکترای پزشکی، عناوینی مانند مرگ خودساخته، مرگ ناگهانی یا علائم مرگ مانند ایست قلبی را که پس از خودکشی فرد رخ می دهد را مجموعه ای از نام های مستعار می داند که «این تصور را دارند. خدشه دار كردن و پنهان كردن حقيقت.» وی به بازتاب آنلاین گفت: کتمان و عدم انتشار اخبار خودکشی یا توسط مقامات مسئول یک جامعه با هدف قابل قبول و مناسب جلوه دادن آمار و عملکرد و یا توسط خانواده ها انجام می شود.

یزدانی پیش از این در گفت و گو با بازتاب آنلاین گفته بود: «در حالی که دغدغه اصلی ما صحبت کردن و اعتراف به این ماجرا است، جامعه همواره سعی کرده عنوان «خودکشی» را پنهان یا کنار بگذارد و به آن برچسب «دیگری» بزند برای توصیف “مرگ خودساخته”. خودکشی نام دیگری ندارد، چیزی فراتر از یک آسیب اجتماعی است و باید مقوله «خودکشی اجتماعی» را شناخت و بررسی کرد.

متن کامل این گفتگو را در ادامه بخوانید:

خانواده ها چه نقشی در انتشار و کتمان اخبار خودکشی دارند؟

خانواده ها در این زمینه نقش پررنگی دارند، اما متأسفانه اغلب حقیقت را کتمان می کنند و یا حداقل میانجیگری نمی کنند. بخشی از مشکل ناشی از پیشینه خانوادگی است. به عنوان مثال، خانواده ای در طول سالیان متمادی با مشکلات مختلفی روبرو بوده است، از جمله: مانند مشکلات تحصیلی فرزندان، مشکلات شغلی والدین، ارتباط بین اعضای خانواده و … اما اعضا هرگز یاد نگرفتند که به این مشکلات رسیدگی کنند و حل کنند. در نتیجه، مشکل رد یا فراموش شد و هرگز آشکار نشد. یک مشکل جزئی در بسیاری از موارد نی است که وقتی روی ترازو قرار می گیرد، پایین ترازو را پایین می آورد.

متأسفانه این پدیده در سال های اخیر به طور فزاینده ای در جامعه پزشکی رایج شده است. امسال را با خبر خودکشی پزشک متخصص آغاز کردیم. چه نیازی به درمان جزئی و موردی این مشکل وجود دارد؟

خودکشی در بین اعضای کادر پزشکی که امروزه تبدیل به یک زنجیره شده است، مشکل جدیدی نیست و تقریباً در همه دوران ها مواردی را دیده ایم، هرچند اندک. اما اینکه چنین موضوعی در برنامه های اولیه وزیر بهداشت دولت چهاردهم گنجانده شده است بسیار مهم است. ظفر قندی خطاب شد؛ زیرا می تواند مقدمه ای برای راه حل جدی و پیشگیری موثر از این حادثه باشد. ما در کشوری زندگی می کنیم که اصول دینی و اسلامی پدیده خودکشی را حرام می داند و اصول اخلاقی و عرفی جامعه حکم می کند که خودکشی یک عمل شنیع است. بر اساس این باور، جامعه همواره ترجیح داده در این زمینه سکوت کند. خوب و مهم است که این موضوع در برنامه های وزیر بهداشت مطرح و برجسته شود.

به نظر شما چرا خودکشی در این گروه بیشتر است؟

در مقطعی، آموزش تخصصی و پزشکی از جمله سطوحی بودند که از جایگاه اجتماعی قابل توجهی برخوردار بودند. حتی در رده های علمی و حرفه ای آنقدر آبرو داشتند که در این مرحله انسان از نظر روانی راضی بود و تصورش این بود که با پیمودن این مسیر می تواند به سطح علمی بالایی برسد و خود را در زمینه خاصی تقویت کند. . اما اگر به این روند دقت کنید و مجموعه را عمیق کنید، می بینید که آموزش به پایین ترین حد خود رسیده و رابطه معلم و دانش آموز به یک رابطه پادگانی تبدیل شده است. امروزه اقامت مانند یک زندان بزرگ است و آنقدر سختی ها و مشکلات را به همراه دارد که روزی مجبور خواهید شد برای رهایی از آن از هر وسیله ای استفاده کنید و به این رنج پایان دهید. حالا به دلیل ترک تحصیل یا خودکشی و موارد دیگر.

چه قوانین لغو برای ساکنین اعمال می شود؟ چرا این مورد را جزو عوامل خودکشی این گروه قرار می دهید؟

طبق تجربه، موردی داشتیم که فردی که رزیدنت چشم پزشکی بود تصمیم به بازنشستگی گرفت. در زمان او 700 میلیون تومان از او طلب کردند – امروز این مبلغ خیلی بیشتر است – و می گویند اگر این مبلغ را پرداخت نکنید، گواهی شما آزاد نمی شود یا اجازه کار نمی دهید. نتیجه این شد که این فرد در اهواز خودکشی کرد. نوع درمان، قوانین انصراف، مبلغ مطالبه شده و… در اعمال فشار روانی بر فرد نقش داشته و منجر به این اتفاق شده است.

از سوی دیگر، مقررات ورود به دوره دستیاری نامناسب است. می گویند برای ورود به این فاز باید دو ضامن وجود داشته باشد. در این زمینه موردی را هم داشتیم که یک دستیار روانپزشکی در بابل پس از فراز و نشیب های فراوان در تمرینات، وقتی به این مرحله رسید، به دلیل عدم رسیدگی به این پرونده دست به خودکشی زد.

کمک به عنوان یک زندان بزرگ / تقسیم پزشکی به رشته های لوکس و غیر لوکس / کمک به عنوان نیروی کار تقریبا رایگان تلقی می شود

در بخشی از سخنانتان اشاره کردید که امروز شأن تخصص های پزشکی کمرنگ شده است. دلیل این کاهش رتبه چه می تواند باشد؟

نظام سلامت ساکنین را نیروی کار تقریبا رایگان می بیند و برای حل بحران ها و مشکلات موجود به آنها نیاز دارد. منابع انسانی در سراسر جهان دارای منابع مستقلی مانند حقوق، مزایا و غیره است. اما از آنجایی که اقامت در کشور ما کار محسوب نمی شود، ساکنین از این منابع بهره نمی برند و حتی بیمه هم نمی شوند. بنابراین نظام سلامت نیروی انسانی خود را اینگونه در دسترس قرار می دهد، اما بار جدیدی را نیز بر دوش مردم تحمیل می کند.

در حال حاضر کیفیت آموزش در طول دوره اقامت چگونه است؟

اگر در یک سیستم مسئول هستید، باید حقوقی داشته باشید. حق ساکنین این است که به درستی آموزش ببینند. اما امروزه می بینیم که این آموزش یا از دبیرستان به مقاطع بالاتر منتقل می شود یا اینکه فرد آسیب دیده دوره های خود را به صورت خودآموز انجام می دهد.

چنین مشکلاتی در نظام آموزشی منجر به بروز مشکلات فراوانی شده که «دوره های مجلل و غیر مجلل» را ایجاد می کند. یکی از آنهاست پیش از این، تعدادی از تخصص های پزشکی استقبال بیشتری داشتند. مانند زمینه های جراحی. گویی پزشکی به این تخصص محدود می شد و در کتاب ها و سریال ها دکتر را فقط به عنوان جراح یا در نهایت به عنوان جراح مغز و اعصاب می دیدیم. این رویکرد باعث تجمل و عدم تجمل برای برخی دوره ها شد.

با پدیده خودکشی پرسنل پزشکی در سطح جهانی چگونه برخورد می شود؟ این مشکل چقدر جهانی است؟

مشکلات ساکنان به ویژه مشکل خودکشی در گذشته و در سراسر جهان گسترده بوده و هست. مقاله ای در مجله پزشکی بریتانیا در آگوست 2024 منتشر شد که نشان می دهد هر روز یک پزشک در ایالات متحده خودکشی مرگبار انجام می دهد، در حالی که در بریتانیا این اتفاق تقریباً هر 10 روز یکبار رخ می دهد. بر اساس داده های این مقاله، میزان خودکشی در مردان نسبت به جمعیت عمومی تغییر قابل توجهی ندارد، اما در زنان بیشتر است. میزان خودکشی در میان پزشکان مرد نیز در مقایسه با سایر مشاغل با موقعیت اقتصادی و اجتماعی مشابه بیشتر است.

این مقاله به بررسی مشکل خودکشی توسط پرسنل پزشکی در سطح بین‌المللی و جهانی و به‌ویژه در کشورهای پیشرفته‌تر پرداخته است.

حرف آخر؟

تصور کنید این نیروها با صرف هزینه و زمان زیاد آموزش می بینند، عنوان «کارشناس» و «مقیم» به آنها داده می شود، اما این چه فایده ای دارد؟ بسیاری از مشکلات اجتماعی و اقتصادی از این طریق بر آنها تأثیر می گذارد. هر کدام به نوعی زمینه ناامیدی، سرخوردگی از نظام آموزشی و درمانی و در نهایت خودکشی را فراهم می کند. حرف من این است که خودکشی در میان پزشکان و دستیاران چیزی نیست که ما را وادار کند از خود و دیگران بپرسیم: «چرا این پدیده جنبه منفی دارد که نیاز به اصلاحات بنیادی و ساختاری دارد».

بیشتر بخوانید:

خودکشی ساکنان محلی به پزشکان رسیده است. چرا دکتر خودکشی سمیرا السعیدی؟ / «خودکشی پزشک یک خودکشی اجتماعی است»

افزایش 5 برابری نرخ خودکشی در جامعه پزشکی «سالانه 13 مورد خودکشی در بین جمعیت ساکن کشور داریم»/ راهکار مهم: «کمک روانی»

۴۷۲۳۲

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :