کشفی که می تواند خاطرات را برای ابد به یادگار بگذارد

به گزارش ایسنا، محققان سرانجام پروتئین هایی را کشف کردند که منجر به ثبت طولانی مدت خاطرات در مغز ما می شود.

این کشف می تواند توضیح دهد که چگونه می توانیم به راحتی خاطرات کودکی خود و دیگران را از مدت ها قبل به یاد بیاوریم.

این مطالعه بر کشف نقش مولکولی به نام KIBRA تمرکز دارد. این مولکول به عنوان یک چسب برای مولکول های دیگر عمل می کند تا حافظه را تثبیت کند.

آشنایی با مکانیسم ذخیره سازی حافظه بلند مدت

مطالعات قبلی نشان داده اند که اطلاعات در نورون ها به شکل سیناپس های قوی و ضعیف ذخیره می شود. این سیناپس ها هستند که نوع اتصال و عملکرد شبکه عصبی را تعیین می کنند.

محققان بر روی مطالعه سیناپس ها تمرکز کردند. آنها می خواستند دریابند که سیناپس ها چگونه حافظه را در مدت زمان طولانی حفظ می کنند.

مولکول‌های درون سیناپس‌ها دائماً در حال حرکت هستند و در عرض چند ساعت یا چند روز نیز مبادله می‌شوند. محققان می‌خواستند در طول سال‌ها و دهه‌ها پاسخی برای پرسش حافظه بلندمدت بیابند.

بنابراین، آنها بر روی پروتئین بیان شده از کلیه در مغز (KIBRA) در موش ها تمرکز کردند تا اطلاعات بیشتری در مورد فرآیند حفظ حافظه بلند مدت پیدا کنند. باید گفت که انواع ژنتیکی KIBRA در انسان با حافظه خوب یا بد همراه است.

در اوایل سال 1984، پیشنهاد شد که برهمکنش های پایدار بین پروتئین های سیناپسی، سیناپس ها را در مواجهه با گردش مولکولی تقویت می کند. با این حال، این بار، این تحقیق بر رفتار KIBRA با مولکول‌های دیگری مانند پروتئین کیناز Mzeta (PKMzeta) که برای شکل‌گیری حافظه ضروری هستند، متمرکز شد.

آزمایشات روی موش ها نشان داد که KIBRA یک حلقه کلیدی در شکل گیری خاطرات بلند مدت است.

این مطالعه می گوید که KIBRA به عنوان یک چسب برای اتصال سیناپس های قوی، PKMzeta و سیناپس های ضعیف عمل می کند.

یافته ها و کاربردها

آندره فنتون استاد علوم اعصاب در دانشگاه نیویورک است یکی یکی از محققین اصلی این مطالعه توضیح داد که تلاش‌های قبلی برای درک اینکه چگونه مولکول‌ها حافظه بلندمدت را ذخیره می‌کنند بر روی اعمال فردی تک‌مولکول‌ها متمرکز شده‌اند، و اکنون مطالعه ما نشان می‌دهد که چگونه با هم کار می‌کنند تا از ذخیره طولانی‌مدت حافظه اطمینان حاصل کنند.

تاد ساکتور استاد دانشکده علوم بهداشت دانشگاه نیویورک و یکی یکی از محققان ارشد این مطالعه افزود، درک بهتر از نحوه ذخیره خاطرات خود به تلاش برای روشن شدن و حل مشکلات مربوط به حافظه در آینده کمک خواهد کرد.

این مقاله همچنین ادعا می کند که شکستن اتصال KIBRA-PKMzeta می تواند خاطرات قدیمی را پاک کند.

فنتون می‌گوید یک مکانیسم پیوسته سیناپسی برای اولین بار این نتایج را توضیح می‌دهد که از نظر بالینی با اختلالات حافظه عصبی و روانپزشکی مرتبط هستند.

ساکتور می‌گوید مکانیسم چسبندگی سیناپسی پایداری که ما پیدا کردیم شبیه به روشی است که پلاک‌های جدید جایگزین پلاک‌های قدیمی برای حفظ رگ می‌شوند و به خاطرات اجازه می‌دهد تا سال‌ها حتی زمانی که پروتئین‌های حفظ کننده حافظه جایگزین می‌شوند، باقی بمانند.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: اگرچه این مکانیسم از مدت‌ها قبل پیش‌بینی شده بود، اما ۴۰ سال طول کشید تا مشخص شود که اجزای KIBRA و PKMzeta در آن دخیل هستند و مکانیسم تعامل آنها اکنون کشف شده است.

این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شد.