بعد- سن مناسب دادن تلفن هوشمند به کودکان و دسترسی آنها به شبکه های اجتماعی چه زمانی است؟ چگونه می توانیم آنها را از آسیب در فضای مجازی محافظت کنیم؟ اینها سوالاتی است که هر پدر و مادری با آن مواجه است.
به گزارش فرارو به نقل از نیوزویک، آزمایش 15 ساله آمریکا با رسانه های اجتماعی و گوشی های هوشمند در واقع یک فاجعه برای کودکان آمریکایی بوده است. شواهد علمی در مورد این موضوع آنقدر قوی است که جراح ژنرال Vivek Murthy هشدار داد: ما باید فوراً بحران سلامت روانی را که جوانان به دلیل قرار گرفتن در معرض آسیب های حضور در رسانه های اجتماعی تجربه می کنند، در نظر بگیریم.
ظاهراً همه والدین، معلمان و هر نوجوانی این را می‌دانند، به جز مدیران عامل شرکت‌های فناوری که با گیر کردن کودکان آمریکایی به اپلیکیشن‌های سمی و اعتیادآور، میلیاردها دلار درآمد کسب می‌کنند.. در جلسه اخیر کمیته قضایی سنا، مدیران عامل متا، اسنپ چت،
پشت سر آنها صدها مادر و پدر بودند که عکس فرزندانشان را در دست داشتند. همه قربانیان قرص های حاوی فنتانیل، خودکشی سایبری (خودکشی ناشی از زورگویی سایبری)، اختلالات غذایی ناشی از رسانه های اجتماعی یا اخاذی آنلاین بودند.
مارک زاکربرگ، مدیر عامل متا به سناتورها اطمینان داد که رسانه های اجتماعی تهدیدی برای کودکان نیستند. به نظر می رسد این ادعا بر اساس نتایج مطالعات علمی متعدد و تحلیل های داخلی اینستاگرام باشد. زاکربرگ در این کمیته گفت: «ما به افراد در هر سنی اجازه نمی‌دهیم محتوای غیراخلاقی جنسی داشته باشند.
سناتور مایک لی به نمایندگی از همه والدین صحبت کرد و از زاکربرگ پرسید: “حالت چطور است؟” پرسید. حتی زاکربرگ هم نتوانست لبخندی آگاهانه نزند. این دیدار برای قانونگذاران و مردم آمریکا یک حقیقت وحشتناک را روشن کرد: مدیران شرکت‌های بزرگ فناوری می‌دانند که رسانه‌های اجتماعی کودکان آمریکایی را مسموم می‌کنند، اما اهمیتی نمی‌دهند..
والدین نیز نمی توانند برای حل مشکل به سیاستمداران اعتماد کنند. مسائل فنی حقوقی و میلیاردها دلار از لابی بزرگ فناوری هر راه حل قانونی را غیرواقعی می کند. پس والدین چه کاری می توانند انجام دهند؟
در اینجا چند نکته برای والدین وجود دارد:
از سنین پایین با سایر والدین در گروه دوستان فرزندتان همکاری کنید. تصمیم جمعی بگیرید تا تلفن های هوشمند را از فرزندان خود دور نگه دارید و اجازه ندهید آنها در رسانه های اجتماعی حضور داشته باشند. این یک “توطئه” خوش نیت والدین برای جلوگیری از تنها ماندن فرزندانشان است. حداقل در طول سال های کلیدی رشد روانی، اجتماعی و مغزی، فرزندان خود را کاملاً از رسانه های اجتماعی دور نگه دارید. این تبانی والدین ممکن است بچه‌هایتان را به تلفن‌های جایگزین منتقل کنید، جایی که فقط می‌توانند پیامک یا تماس تلفنی برقرار کنند، اما نمی‌توانند وب را مرور کنند.
نکته مهم کمک به کودکان برای ایجاد یک زندگی اجتماعی واقعی است، نه مجازی. روی یک میز پینگ پنگ در حیاط خانه خود برای فرزندانتان سرمایه گذاری کنید. یک مهمانی در خانه خود داشته باشید. در مسیرهایی پیاده روی کنید که می توانند عشق به طبیعت را در کودکان خود بیاموزند و تقویت کنند. حتی می توانید به پارکی بروید که زمین والیبال در نزدیکی خانه خود دارد. مستقیماً با فرزندان خود در مورد اینکه چگونه الگوریتم های سیلیکون ولی ذهن کاربران را دستکاری می کنند و سلامت روان آنها را به خطر می اندازند صحبت کنید. با آنها مستندهایی مانند مستندهای نتفلیکس در مورد این موضوع اجتماعی تماشا کنید. به آنها کمک کنید تا بفهمند برنامه های رسانه های اجتماعی چگونه کار می کنند تا اجازه ندهند وقت خود را تلف کنند و حواسشان را از تعاملات رو در رو با دوستان واقعی خود منحرف کنند. به کودک خود این اعتماد به نفس را بدهید که نسبت به همسالان خود که معتاد به صفحه نمایش هستند، خونسردتر باشد.
البته، زمانی که فرزند شما به سن بلوغ می رسد، باید یاد بگیرد که چگونه از گوشی هوشمند با به اصطلاح اقدامات احتیاطی مناسب استفاده کند. برخی از کارشناسان توصیه می کنند برای این منظور تا 16 سالگی یا حتی کمی بیشتر صبر کنید. هنگامی که تشخیص دادید که فرزندتان بر ابرکامپیوتر جیبی خود تسلط دارد، اجازه ندهید فکر کند گوشی هوشمندش «دستگاه شخصی» خودش است. در عوض، تلفن هوشمند را به یک «تلفن خانوادگی» تبدیل کنید که مجاز به استفاده از آن هستید. برای حمایت از این خط‌مشی، گذرواژه خانواده یکسانی را در همه دستگاه‌هایتان تنظیم کنید. این رویکرد وسوسه کشف آسیب پذیری های خطرناک اینترنتی را تا حد زیادی کاهش می دهد.
یک سبد «بدون تلفن» در آشپزخانه خانه خود بگذارید و وقتی وارد می‌شوید تلفن‌هایتان را در آنجا قرار دهید. مثل این به فرزندان خود بیاموزید که سایبورگ نیستند و نیازی به اتصال مداوم به رایانه و وسایل مشابه ندارند. سخت ترین قسمت این داستان این است که والدین باید همین رفتار را در تلفن های هوشمند خود نشان دهند تا الگوی فرزندان خود باشند.. محافظت حتی برای نوجوانان بزرگتر نیز مهم است. محتوای جنسی گسترده در شبکه های اجتماعی وجود دارد. بر اساس داده های اخیر، این تصاویر درک جوانان را از جنسیت مخدوش می کند و توانایی آنها را برای ایجاد روابط سالم یا حتی برخوردهای ساده با جنس مخالف به خطر می اندازد.
به یاد داشته باشید که جنبه تاریک رسانه های اجتماعی رایج است. آیا دختران نوجوان از برنامه‌هایی استفاده می‌کنند که دارای فیلترهای صورت هستند که برای تقلید از جراحی پلاستیک طراحی شده‌اند؟ یا جریان بی‌پایان اینفلوئنسرهای تیک توک که اختلالات خوردن، آسیب‌رسانی به خود و حتی رانندگی در حالت مستی را جذاب می‌کنند برای بچه‌های ما خوب است؟ همچنین توجه داشته باشید که وقتی رسانه‌های اجتماعی به منبع اصلی اخبار دریافتی کاربران جوان تبدیل شدند، توجه و کنترل ذهن آنها را به حاشیه‌های سیاسی سوق دادند.
دکتر استاد دانشگاه هاروارد روی خوشبختی انسان کار می کند. آرتور بروکس توصیه های حکیمانه ای به جوانانی ارائه می دهد که به دنبال اجتناب از دام های رسانه های اجتماعی هستند. کودکان فقط 30 دقیقه در روز و تنها یک بار در هر دستگاه خانواده به پلتفرم های رسانه های اجتماعی دسترسی دارند. فرزندان شما ممکن است مدتی در مقابل این اقدامات مقاومت کنند، اما مطمئن باشید که بعداً از شما برای جلوگیری از غرق شدن آنها در فضای مجازی تشکر خواهند کرد.