به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، او گفت نمی توان تاثیر ویلیام شکسپیر را بر ادبیات انگلیسی نادیده گرفت یکی او یکی از بزرگترین شاعران و نمایشنامه نویسانی است که جهان تا به حال به خود دیده است و آثارش در ادبیات انگلیسی بی نظیر است.
به گزارش ایرنا، آثار این نویسنده به هر زبانی ترجمه شده است که این تصور نادرست را در پی دارد که خواندن آثار او غیرممکن است، اما این درست نیست، همه می توانند شکسپیر را بخوانند و لذت ببرند.
شکسپیر نمایشنامه‌هایش را طوری نوشت که هرکسی بتواند آنها را اجرا کند و مردم بدون توجه به سوابق تحصیلی‌شان از این داستان‌ها لذت ببرند، هرچند که این نمایشنامه‌ها 400 سال پیش نوشته شده‌اند و زبان شکسپیر قدیمی و برای مخاطبان دشوار است. اما خواندن این گزارش به شما کمک می کند تا از کشف دنیای شگفت انگیز شکسپیر لذت ببرید و مفاهیم متنوع آثار او را بهتر درک کنید.
چگونه شکسپیر را می خوانی؟
وقتی آثار شکسپیر را باز می کنیم، با زبانی مواجه می شویم که از ابتدا چالش برانگیز است، اما از آثار ساده تر شروع می کنیم. مطالعه و درک شکسپیر نیازمند این فرآیند صبورانه است. می توانید قبل از خواندن تمام قطعات، با تکه های متنی یک صفحه ای شروع کنید.
مونولوگ: این قسمت مناسب برای شروع این فرآیند است. برخی از معروف ترین بخش های آثار شکسپیر تک گویی شخصیت ها هستند. وقتی تصمیم می گیرید از خودگفتاری برای خواندن و تمرین درک خود استفاده کنید، می توانید خیالتان راحت باشد و بدانید که این فرآیند فوق العاده ارزشمند است.
برای ساده‌تر کردن فرآیند انتخاب مونولوگ شخصیت، قطعه‌ای را انتخاب کنید که نام آن را شنیده‌اید و ممکن است چیزی درباره آن بدانید. شخصیتی از نمایشنامه را انتخاب کنید که برای شما آشنا به نظر می رسد، یا به این دلیل که قبلاً نام آنها را شنیده اید یا به این دلیل که آنها شخصی هستند که می توانید با آنها همذات پنداری کنید.
هنگام انتخاب اولین نمایشنامه، صحنه یا شخصیت خود در آثار شکسپیر، باید به این نکته نیز توجه داشته باشید که نمایشنامه های خاصی وجود دارند که ساده تر به نظر می رسند و برای شروع مناسب تر هستند. محبوب ترین نمایشنامه های شکسپیر، رومئو و ژولیت، مکبث، هملت، اتللو و … به وضوح از برخی نمایشنامه های دیگر قابل خواندن است.
در تمام نمایشنامه های شکسپیر پیوندهایی وجود دارد که آنها را به بقیه آثار او متصل می کند. هر چه بیشتر شکسپیر بخوانید، بیشتر می توانید بخوانید و بفهمید. تنها چیزی که نیاز دارید این است که شروع به خواندن کنید.
متن را با صدای بلند بخوانید: نمایشنامه‌های شکسپیر هرگز برای خواندن نوشته نشده‌اند، بلکه برای اجرا روی صحنه نوشته شده‌اند، به این معنی که سخنان او باید با صدای بلند گفته شود.
مخاطب شکسپیر بیشتر یک فرهنگ شنیداری بود، در حالی که امروز ما در درجه اول فرهنگ بصری داریم. شنیدن کلمات گفته شده در نمایشنامه ها و اشعار او شکل اولیه سرگرمی بود، و حتی با وجود اینکه بیشتر مردم بی سواد بودند، گوش هایشان بسیار بیشتر از امروز با ساختارهای شعری نمایشنامه های شکسپیر هماهنگ بود.
بنابراین پس از انتخاب قسمت مورد نظر، شروع به خواندن متن با صدای بلند کنید. آهسته و آرام بخوانید. خواندن با صدای بلند بیشتر یک فرآیند فعال برای ساده کردن متن است تا اطمینان حاصل شود که شما کاملاً روی کلمات متمرکز هستید. علاوه بر این، خواندن به شما این امکان را می دهد که ریتم و ساختار کلمات را درک کنید و به شما امکان می دهد آنچه را که گفته می شود بهتر درک کنید.
به موقعیت داستان توجه کنید: مانند هر متنی، اگر شرایط خاص داستان را درک نکنیم، درک موضوع در مورد آن دشوار خواهد بود. موقعیت داستان به سادگی به معنای «کی، چه، کی، کجا و چرا» در داستان است. شخصیت ها و روابط چه کسانی هستند؟ تا این لحظه بین آنها چه گذشت؟ چه می خواهید، چه می گویید صحنه چه زمانی رخ می دهد؟ (دوره و شب یا روز)، کجا هستند؟ و چرا هستند؟ در اینجا، پاسخ به همه این سؤالات مربوط به لحظه ای است که شما سعی در درک آن دارید و توانایی شما در درک آن را تا حد زیادی بهبود می بخشد.
بسیاری از این اطلاعات با خواندن این قطعه برای شما آشکار می شود، اما ممکن است بخواهید منابع دیگری را نیز بخوانید تا در این راه به شما کمک کند. خواندن خلاصه صحنه ها، نمایشنامه ها و نمایشنامه ها ابزاری است که محققان دانشگاه آکسفورد معتقدند برای درک آنچه در حین خواندن در حال وقوع است مفید خواهد بود.
برخی از مردم انتظار دارند که شکسپیر را در اولین خواندن به طور کامل درک کنند، اما شکسپیر واقعا دشوار است. اگر استفاده از متون راهنما خواندن شکسپیر را برای شما آسان تر و لذت بخش تر می کند، از هر کمکی که دوست دارید استفاده کنید!
تماشای یک اجرا: تماشای یک اجرا یکی از نمایشنامه های شکسپیر نیز درک آثار او مفید است. ما سخنان را با صدای بلند می شنویم و نمایشنامه در شرایط خاص کتاب به وضوح روی صحنه می رود. ما می‌توانیم شخصیت‌ها را ببینیم که جان می‌گیرند و این کلمات را در سراسر فضای هنری با یکدیگر می‌گویند. اگرچه ممکن است به دلیل کوتاه شدن برخی از آثار به دلیل طولانی بودن مقداری از معنای زبانی خود را از دست بدهیم، اما آنها را برای خودمان در سکوت می خوانیم و بهتر از حد ممکن معنای داستان را درک می کنیم. آثار شکسپیر هنوز در فرهنگ امروز جهان زنده است و هیچ چیز ما را از دیدن آثار او چه زنده و چه ضبط شده باز نمی دارد!
شعر یا متن: بسته به عوامل مختلف، شکسپیر شخصیت های خود را با شعر یا متن بیان می کند. این عوامل شامل وضعیت، قصد و خلق و خوی شخصیت در یک لحظه خاص است. برای مثال، هملت در حالی که به صورت متنی با دیگر اعضای دربار دانمارک صحبت می‌کند، تک‌خوانی‌هایی را به صورت شعر ارائه می‌کند. توجه کنید که شکسپیر چگونه با فرم بازی می کند، شخصیت های او چه زمانی شعر می گویند و چه زمانی به صورت متن صحبت می کنند؟ تعیین اینکه آیا یک شخصیت به طور عادی صحبت می کند یا شاعرانه ممکن است به شما کمک کند تا بهتر بفهمید که در صحنه چه اتفاقی می افتد.
نادیده گرفتن پاورقی ها: اگر کپی شما حاوی پاورقی است، آنها را نادیده بگیرید. آنها حواس تان را از خواندن منحرف می کنند و مهارت هایتان را از بین می برند، بنابراین حتی زمانی که واقعاً جدی هستید، شروع به بررسی مسائل می کنید. در مورد آنچه مهم است شفاف باشید. به یاد داشته باشید: وقتی شکسپیر از کلمات بسیار طولانی یا جملات بسیار پیچیده استفاده می کند، اغلب نشانه عمدی این است که شخصیت سعی دارد خود یا دیگران را فریب دهد.
مثل یک کارگردان فکر کن: برای برخی از خوانندگان، فکر کردن به نحوه عملکرد این نمایشنامه ها روی صحنه می تواند جذاب و خلاقانه باشد. نمایشنامه های شکسپیر حداقل جهت های صحنه ای دارند، بنابراین بیشتر سرنخ های داستانی در نسخه های مدرن نمایشنامه ها توسط ویراستاران اضافه می شود. اکثر کارگردانان نمایش در ابتدا همه این دستورالعمل ها را کنار می گذارند و دوباره آنها را مرور می کنند و در مورد آنچه در جریان است سؤال می پرسند. جهت‌های صحنه، چه اصلی و چه ویرایش‌شده، به ندرت توصیفی هستند و افزودن قیدها یا صفت‌های اختیاری برای توصیف آنچه در صحنه کاغذی شما اتفاق می‌افتد می‌تواند به روشن شدن تفسیر شما از شخصیت و رفتار آنها کمک کند.
نگران نباشید: بزرگترین مانع برای لذت بردن از شکسپیر این است که درک آثار یک آزمون هوش ادبی است. اما درک شکسپیر به معنای پذیرش اقیانوس بی پایان خلاقیت و ابهام در آثار اوست.
شما سفر خود را به دنیای ویلیام شکسپیر آغاز کرده اید. این عالی است، ممکن است در ابتدا چالش برانگیز باشد، اما همه چیزهای ارزشمند در زندگی نیز همینطور هستند.
از این شش مرحله استفاده کنید: با پاراگراف های کوچک شروع کنید، کلمات را با صدای بلند بخوانید، متن را ترجمه کنید، زمینه را درک کنید، نمایشنامه را تماشا کنید و سپس به سبک نوشتن توجه کنید.
اگر این مسیر را دنبال کنید، احتمالاً به خواندن و لذت بردن از نمایشنامه ادامه می‌دهید که منجر به سطح عمیق‌تری از اعتماد به نفس و مهارت در استفاده از شکسپیر می‌شود.
ویلیام شکسپیر که بود؟
ویلیام شکسپیر در 26 آوریل 1564 در استراتفورد آپون آون انگلستان متولد شد. او سومین فرزند از هشت فرزند جان شکسپیر و مری آردن بود. خانواده او از طبقه متوسط و پدرش تاجر موفقی بود که بعدها شهردار شهر بود. ویلیام شکسپیر تحصیلات اولیه خود را در یک مدرسه محلی گذراند، جایی که به احتمال زیاد با ادبیات لاتین و کلاسیک آشنا شد.
در 18 سالگی با آن هاتاوی که هشت سال از او بزرگتر بود ازدواج کرد. آنها سه فرزند به نام سوزانا و دوقلوهای جودیت و همنت داشتند. با وجود تعهدات خانوادگی، شکسپیر در دهه 1580 به لندن نقل مکان کرد و خود را به عنوان یک بازیگر و نمایشنامه نویس تثبیت کرد. یکی یکی از مهم ترین تئاترهای لندن است.
شکسپیر بین اواخر دهه 1580 و اوایل دهه 1610 بیش از 30 نمایشنامه نوشت. آثار او به سه دسته اصلی تراژدی، کمدی و نمایشنامه تاریخی تقسیم می شوند. او آثار بی نظیری از جمله تراژدی های معروفی چون «هملت»، «مکبث»، «اتللو»، «شاه لیر»، «رومئو و ژولیت»، «ژولیوس سزار»، «آنتونی و کلئوپاترا»، «تیتوس آندرونیکوس» کوریولانوس و تیمون آتنی. او کمدی های محبوبی مانند رویای یک شب نیمه تابستان، تاجر ونیز، شب دوازدهم، رنج بی دلیل، رام کردن حیله گر، شب را اینگونه به پایان می رساند، دو آقای ورونا، کمدی اشتباهات را نوشت. طوفان و داستان زمستانی.» علاوه بر این، نمایشنامه های تاریخی او مانند «هنری چهارم»، «هنری پنجم»، «ریچارد سوم»، «هنری ششم»، «ریچارد دوم»، «شاه» جان» و «هنری هشتم» از آثار مهم ادبیات انگلیسی هستند.
شکسپیر نه تنها نمایشنامه، بلکه 154 غزل و چندین شعر بلند نوشت. سونات های او به دلیل عمق عاطفی و بیان هنری بالا مورد ستایش قرار گرفته است. او نیز یکی او صاحب تئاتر گلوب در لندن بود، جایی که بسیاری از نمایشنامه‌های او به نمایش درآمد.
شکسپیر پس از بازنشستگی از تئاتر به استراتفورد بازگشت و زندگی آرامی را در آنجا سپری کرد. او در 23 آوریل 1616 در سن 52 سالگی درگذشت و در کلیسای جامع ترینیتی استراتفورد به خاک سپرده شد.
آثار شکسپیر الهام بخش بسیاری از نویسندگان، بازیگران و کارگردانان بوده است. نوشته های او به بیش از 80 زبان ترجمه شده است و هنوز هم در تئاترها و سینماهای سراسر جهان اجرا می شود. میراث ادبی او هنوز زنده است و جایگاهی منحصر به فرد در تاریخ ادبیات جهان دارد.
۲۴۴۵۷