چگونه «روایت ناتمام سیما» با واکاوی آثار سینمای جهان در این زمینه به مضمون «مه تو» می پردازد، دیگر در امان نیستی، چون «من هم در امانم»

«بدنامی آنقدرها هم که می گویند بد نیست؛ مشتری خودش را دارد یکی یکی از دیالوگ های فیلم سوم «علیرضا صمدی» است. کارگردان جوانی که موضوع کار جدیدش را به جنبش «مه تو» اختصاص داد و فیلمی را منتشر کرد که مستقیماً از این جنبش بزرگ صحبت می کند. حرکتی که سال ها پیش در ایران آغاز شد و سینمای ایران سعی کرده با آن همگام باشد.

به گزارش بازتاب آنلاین، داستان «می تو» پس از چند سال به سینمای ایران باز شد و چند تن از علاقمندان سینما از تجربیات تلخ خود در این عرصه گفتند. ابعاد این حادثه به حدی گسترش یافت که جمعی از سینماگران زن ایرانی در بیانیه ای به نبود آنها برای فضای امن برای کارشان در سینمای کشور اعتراض کردند. آنها خواستار تشکیل کمیته مستقل فیلم برای رسیدگی به این روایت ها شدند. در این سال‌ها که جنبش «مه تو» راه‌اندازی شده، سینمای جهان آثار زیادی در این زمینه خلق کرده است. اگرچه سینمای ایران در این سال‌ها فیلم‌های زیادی درباره تجاوز ساخته است، اما «قصه ناتمام سیما» به کارگردانی «علیرضا صمدی» در کنار «ابلق» و «استاد» تنها دستاورد سینمای ایران از این حرکت بزرگ است.

داستان «می تو» روایتی ناتمام از سیما است. : علیرضا صمدی در اثر خود داستان روانشناسی را روایت می کند که بسیار معروف و موفق است. اما فاش شدن آنچه در گذشته او رخ داده است، تمام زندگی او را زیر و رو می کند و «بد نامی» به نابودی او می انجامد. این خبر را سیما، زنی که اکنون پس از سال ها در تلاش است تا بی گناهی خود را اعلام کند، مخابره شد. «صمدی» کارگردان اثر با بیان اینکه این فیلم روایت یک زخم در گذشته است، می گوید: داستان دکتر آرش ثمین که برای رسیدن به آرزوهایش عهدشکنی می کند. اما قصر رویاهای او از مقوا ساخته شده است. رویای تغییر جنسیت آرش، ماجرای مجروحیت سیما است. شاید بیش از هر موضوعی این روزها به این فکر کنیم که قرارها و وعده هایمان را فراموش نکنیم و قولی را که می دهیم به دست فراموشی ندهیم.

دلیل انتخاب آهنگ May You : اما چرا کارگردان چنین موضوع آتش زا را انتخاب کرد؟ صمدی تصریح کرد: در حال حاضر فضای مجازی بخشی از زندگی روزمره ما است و تلفن همراه از زندگی ما جدا نیست. حال در چنین شرایطی این سوال مطرح می شود که آیا بین گناه و جرم و مجازات رابطه ای وجود دارد؟ فضای مجازی را چیزی شبیه به مک گافین در نظر بگیرید. فردی که در گذشته اشتباه کرده و این گذشته مانند بومرنگ به او باز می گردد. آرش ثمین استاد موفق این فیلم است. اما او نمی تواند از دانشی که دارد در بحرانی که در زندگی اش با آن مواجه شده است استفاده کند یکی از صحبت‌های آنها به نقل قول برشت اشاره می‌کند: «کسی که نمی‌داند و کاری انجام می‌دهد نادان است و کسی که می‌داند و خطا می‌کند جنایتکار است».

یک آگهی: در این سال‌ها سینمای اجتماعی ایران پررنگ‌تر از گذشته شده است. اما هنوز از سطح جامعه عقب تر است. با این حال، فیلمسازی با موضوع تجاوز به تدریج جایگاه خود را در سینمای ایران باز کرده است. اما اگر به فیلم های 2018 تا 2022 نگاه کنیم، متوجه تعداد بالای فیلم های ساخته شده بر اساس این حرکت خواهیم شد. اما علیرضا صمدی امیدوار است در آینده فیلم های بیشتری در این زمینه ساخته شود. آنچه صمدی در «روایت ناتمام سیما» به آن اشاره می کند این است که در حالی که هرکسی حق دارد روایت خود را بیان کند; اما باید مرجعی برای تشخیص خوب از بد وجود داشته باشد. آرش ثمین در این فیلم با روایتی درست و نادرست مواجه می شود و این نه تنها تضییع حقوق اوست، بلکه به سیما نیز آسیب می رساند. صمدی هر دو موقعیت را در یک فضا قرار داده و می خواهد بگوید: «حقیقت را باید از دروغ جدا کرد». این هشدار صریح فیلمساز است و واقع بینانه می گوید که نباید در این زمینه تابو شود.

میتو در سینمای جهان: اما به بهانه اکران این فیلم نگاهی می اندازیم به این حرکت در سینمای ایران و جهان و فیلم های ساخته شده در آن. همه چیز از 5 اکتبر 2017 شروع شد. از روزی که نیویورک تایمز گزارشی درباره هاروی واینستین (تهیه کننده فیلم، سرمایه دار و مدیر شرکت هایی مانند میرامکس) منتشر کرد که در آن این شخصیت تأثیرگذار به آزار جنسی بازیگرانی مانند اشلی جاد، امیلی نستور، لیزا متهم شد. بلوم و برخی دیگر. هنگامی که این گزارش در نیویورکر و گاردین بازنشر شد، وکلای واینستین می خواستند منشا داستان را زیر سوال ببرند. اما الیسا میلانو (یکی دیگر از بازیگران هالیوود) با نصیحت. یکی او با استفاده از هشتگ #METOO از دوستانش در توییتر نوشت، اگر کسی تجربه آزار جنسی دارد می تواند آن را با این هشتگ بیان کند. این هشتگ برای اولین بار یک دهه پیش توسط تارانا بورک (نویسنده و فعال فمینیست با تمرکز بر حمایت از زنانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته اند) استفاده شد، اما این الیزا میلانو بود که دوباره از این هشتگ استفاده کرد و شهرت او توسط زنانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته بودند مورد استفاده قرار گرفت. قربانیان سوء استفاده جنسی مورد آزار جنسی قرار گرفته است. پس از شروع این حرکت فیلم هایی با این مضمون در هالیوود ساخته شد که در ادامه در مورد آنها صحبت خواهیم کرد.

بمب | 2019: Bombshell به معنای یک رویداد ناخوشایند غیر منتظره و غافلگیر کننده است. این فیلم داستان واقعی آزار و اذیت جنسی کارکنان فاکس نیوز توسط راجر آیلس، مدیر عامل فاکس نیوز را روایت می کند. در این کار، یکی گرچن کارلسون (نیکول کیدمن) مجری فاکس نیوز، که از اقدامات وقیحانه راجر ایلز (جان لسگو) مدیر عامل شبکه به ستوه آمده است، با وکلای خود در مورد شکایت از مدیر عامل شرکت قبل از اتمام قراردادش صحبت می کند. پس از شکایت وی در نیوجرسی، موجی از شکایت و فشار علیه راجر آیلس وارد شبکه فاکس نیوز شد. بین یکی مگین کلی (چارلیز ترون)، یکی از مجریان قدیمی و ارشد این شبکه نیز وارد این ماجرا شد و یک سری حقایق را فاش کرد.

او دستیار | 2019: The Assistant داستان یک روز از زندگی جین (با بازی جولیا گارنر) را روایت می کند. جین اخیراً از کالج فارغ التحصیل شده است و علاقه زیادی به تولید فیلم دارد. او اکنون برای به دست آوردن شغل رویاهایش، به سمت یک دستیار جوان و تازه کار در یک شرکت سرگرمی بسیار قدرتمند دست یافته است. روز آنها بسیار شبیه به روزهای کاری دیگر دستیار است. تهیه قهوه، تعویض کاغذ در دستگاه فتوکپی، سفارش ناهار، سازماندهی سفرها، پاسخگویی به پیام های تلفنی، مشاوره با کارمندان جدید و غیره. اما با پیشرفت ساعات کار روزانه جین، او و ما نیز به طور فزاینده ای از سوء استفاده هایی که وجود دارد آگاه می شویم. چیزهایی که به طرز مضحکی جنبه های مختلف روز کاری شما را تحت الشعاع قرار می دهد. این بدرفتاری ها و بی رحمی ها آنقدر زیاد می شود که جین تصمیم می گیرد با آنها روبرو شود و کاری انجام دهد. اما در عین حال متوجه می‌شود که این چیزها در سیستمی که وارد شده و چقدر عمیق است، ریشه دوانده است. این فیلم به طور غیرمستقیم به داستان هاروی واینستین اشاره می کند.

صبح آرهچگونه | 2019: سریال صبح درباره یک شبکه تلویزیونی به نام UBA و برنامه صبحگاهی آن است. جنیفر آنیستون در نقش الکس لوی و استیو کارل در نقش میچ کسلر به عنوان زوج مجری برنامه The Morning Show بسیار معروف و محبوب هستند. اما رسوایی های شخصی میچ کسلر تقریباً با سروصدایی که ریس ویترسپون (با بازی بردلی جکسون) به عنوان یک گزارشگر محلی در رسانه های اجتماعی ایجاد می کند همزمان است. این سریال درباره زنانی است که مردان سنتی را به جان می خرند و می خواهند خود را ثابت کنند. این سریال همچنین روایتگر بحران هایی است که از زندگی شخصی سلبریتی ها و دیگر عوامل شبکه تلویزیونی به سمت استودیو کشیده می شود و کار شبکه را تحت تاثیر قرار می دهد.

بلندترین صدا | 2019: این مینی سریال بر اساس کتاب بلندترین صدا در اتاق (2014) نوشته گابریل شرمن ساخته شده است. این اثر یک کاوش متفکرانه در مورد پدیده ای به نام فاکس نیوز و تأثیر آن بر ایالات متحده انجام می دهد. تأثیری که ظهور ترامپیسم بر بسیاری از افراد دارد یکی آنها نتایج خود را می دانند. در این میان، راجر آیلس، پادشاه فاکس نیوز، تمام عناصر لازم برای نشان دادن عمق فاجعه را در اختیار دارد. مردی با شهوت سیری ناپذیر برای همه چیز. این سریال در واقع آغاز و پایان امپراطوری «ایلز» را نشان می دهد، پایان غم انگیزی که با برکناری او از مدیریت این زنجیره با پرداخت غرامت 40 میلیون دلاری همراه است. اگرچه این اثر بیشتر به شخصیت ایلز و داستان او می‌پردازد، اما به پیامدهای جنبش من هم و تغییراتی که در رسانه‌ها و سیاست‌های سازمانی در ابعاد وسیع‌تری رخ داد نیز اشاره دارد.

باور نکردنی | 2019: فیلم با روایت دختری شانزده ساله شروع می شود که در مقابل پلیس حاضر می شود و اتفاقی را که برای او رخ داده را تعریف می کند. با این حال، کم کم روند گزارش دهی تغییر می کند به طوری که ماری به جای شکایت برای حقوق طبیعی خود، باید شک کارآگاهان پلیس را در مورد صحت گزارش خود برطرف کند. در مواجهه با فشارهای مداوم، ماری تصمیم می گیرد از گزارش خود استعفا دهد. سه سال بعد، دو کارآگاه به نام های کارن و گریس در حال تلاش برای یافتن یک جنایتکار زنجیره ای هستند که متوجه شباهت های زیادی در پرونده های قربانیان و ارتباط آنها با پرونده ماری آدلر می شود. اگرچه این اثر مستقیماً به من هم اشاره نمی کند، اما پس از این حرکت در محیط ایجاد شد و نگرش ها و حساسیت ها را نسبت به آزار جنسی تغییر داد.

او گفت | 2022: این فیلم بر اساس کتابی به همین نام ساخته شده است که رسوایی های جنسی هاروی واینستین را افشا می کند. داستان این اثر درباره دو خبرنگار نیویورک تایمز به نام های جودی کانتور و مگان توهی است. یک روز، کانتور خبر تجاوز جنسی هاروی واینستین، تهیه کننده مشهور آمریکایی به رز مک گوان، بازیگر آمریکایی را دریافت می کند. مک گوان ابتدا این خبر را تکذیب می کند و سپس آن را تایید می کند. همانطور که کانتور پیشرفت می کند، با موارد بیشتری از تجاوز جنسی به بازیگران توسط این مرد مواجه می شود. او تصمیم می گیرد با کمک توحی این پرونده را پیگیری کند.