چند “دروازه جهنم” روی زمین وجود دارد؟

به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، مکان های زیادی در دنیا وجود دارد که به آنها دروازه جهنم می گویند. شاید به این دلیل که این مکان ها دروازه هایی برای ورود به جهان زیرین محسوب می شدند یا به دلیل اینکه ویژگی های زمین شناسی عجیب، فعالیت های آتشفشانی و سایر ویژگی ها رخ می داد، این عنوان را به آنها دادند.

دروازه پلوتون، ترکیه

دروازه معروف پلوتو در شهر پاموکاله در جنوب غربی ترکیه یکی از این جاها می آید. این سایت نمونه ای از یک مکان مذهبی است که به خدای پلوتون (هادس) اختصاص یافته است. شواهدی از این سایت وجود دارد که در سال 2013 کشف و تحقیق شده است.

معبد پلوتو شامل دروازه ای با حصار بود که به غاری منتهی می شد که بازدیدکنندگان ممنوع بود و فقط کشیشان می توانستند وارد آن شوند. با این حال مردم می توانستند روی صندلی ها بنشینند و مراسمی را که توسط کشیشان اجرا می شد تماشا کنند. این مراسم با طلوع خورشید انجام شد. در بخشی از این مراسم چند گاو به داخل غار رفتند. آنها مردند، اما کشیش ها آسیبی ندیدند و مردم تماشا کردند.

اکنون مشخص شده است که غار پر از گازهایی است که از طریق یک شکاف به فضا می‌روند. تحقیقات نشان می دهد که این گاز دی اکسید کربن آتشفشانی (CO2) است. غلظت این گاز بسته به اینکه چقدر به ورودی غار نزدیک باشید متفاوت است. احتمالاً به همین دلیل است که گاوها به طور مرموزی مردند در حالی که کشیش ها آسیبی ندیدند.

دروازه جهنم، کنیا

پارک ملی آتش جهنم در کنیا، آفریقا، در شهرستان ناکورو بین دریاچه نایواشا و آتشفشان های لونگونوت و سوسوا واقع شده است. کل پارک ملی به خاطر مناظر خیره کننده، حیات وحش متنوع و البته دروازه جهنم معروف است. در واقع دروازه جهنم را دره جورووا می نامند که از وسط پارک می گذرد.

این دره توسط فرآیندهای آتشفشانی و فعالیت های یکنواخت طی میلیون ها سال شکل گرفته است. به مرور زمان فرسایش آبی این تنگه را نیز تحت تأثیر قرار داده است. اگرچه مشخص نیست که چرا و چگونه آن را دروازه جهنم نامیده اند، اما احتمالاً به دلیل فعالیت شدید زمین گرمایی در این منطقه، این نام را به آن داده اند. در این تنگه هنوز آبفشان ها و چشمه های آب گرمی وجود دارد که آب گرم آتشفشانی از آنها جاری می شود. این آبگرم از طریق یک کانال بزرگ عبور می کند و دارای پوشش گیاهی است که می تواند در برابر دمای بالا مقاومت کند.

دروازه، ترکمنستان

این دروازه یک دروازه مدرن و ساخته دست بشر به جهنم است. در سال 1971، شوروی در حال جستجوی میدان‌های نفتی در صحرای کاراگوم در ترکمنستان بود. اگرچه او ابتدا فکر می کرد که به طلای مایع برخورد کرده است، اما در واقع با چیزی ناپایدارتر مواجه شده بود. اتحاد جماهیر شوروی به جای حفاری برای نفت، با حجم عظیمی از گاز طبیعی مواجه شد.

این ایستگاه که برای تولید نفت ساخته شده بود، سرانجام فروریخت و حفره عظیمی به طول 70.1 متر و عمق 20.1 متر ایجاد کرد که به دهانه دروازه جهنم معروف شد.

با تشکیل دهانه، دهانه های زیادی در بالای آن دیده می شد. بدتر از همه، همه دریچه‌ها متان ساطع می‌کردند که خطری برای حیات وحش و جمعیت محلی بود. در تلاشی نادرست برای نجات محیط زیست، تصمیم گرفته شد گاز را روشن کنند به این امید که به سرعت بسوزد. متأسفانه این اقدام نتیجه نداد و آتش سوزی بزرگی رخ داد که منجر به نامگذاری این مکان به نام دروازه جهنم شد.

افسردگی باتاگایکا، سیبری

آخرین دروازه جهنم دهانه باتاگایکا در خاور دور روسیه است. این دروازه نیز مانند دروازه جهنم ترکمنستان نسبت به سایر دروازه های جهنم جدید است. در دهه 1960، دانشمندان برای اولین بار زمانی که جنگل‌زدایی شدید در جمهوری سخا روسیه باعث از بین رفتن یخ‌های دائمی شد، یک به اصطلاح بزرگ فروپاشی را گزارش کردند. این مکان را ضعیف کرد و در نهایت فرو ریخت.

مردم محلی به این منطقه «دروازه جهان زیرین» می گویند و وقتی به عمق بسیار زیاد 100 متری و حدود 1 کیلومتری آن نگاه می کنید، مشخص می شود که چرا این نام را دارد. Megaslump هر سال بزرگتر می شود. برخی از محققان حتی تخمین می زنند که می تواند 10 تا 30 متر در سال گسترش یابد.

دلیل این گسترش را تغییرات آب و هوایی در منطقه و در نتیجه تابستان‌های گرم‌تر و زمستان‌های کوتاه‌تر می‌دانند. چنین شرایطی برای منجمد دائمی ناپایدار است، زیرا با وجود اینکه زمین را کنار هم نگه می دارد به ذوب شدن ادامه می دهد.

منبع: iflscience

227323