در سال 2018، دانشمندان دانشگاه دوک کشف کردند که گوش‌های ما هر بار که چشمان ما حرکت می‌کنند، صدای جیر جیر ضعیفی تولید می‌کنند. اکنون محققان روشی ابداع کرده اند که این صداها را تجزیه و تحلیل می کند تا مشخص شود که فرد به کجا نگاه می کند.
به گزارش ایسنا، با وجود اینکه اصوات را آگاهانه نمی شنویم، اما به لطف میکروفون بسیار حساسی که در مجرای گوش ما قرار می گیرد، می توان آنها را دریافت کرد.
پروفسور جنیفر گرو، دانشمند ارشد این مطالعه، معتقد است که این حرکات ممکن است زمانی رخ دهند که حرکات چشم مغز را تحریک می کند تا عضلات گوش میانی یا سلول های موی گوش را منقبض کند. اولی به کاهش صداهای بلند کمک می کند، در حالی که دومی صداهای پایین را تقویت می کند.
این مقررات ممکن است با تنظیم خودکار حساسیت شنوایی خود بر اساس آنچه به آن نگاه می کنیم، به ما در درک محیط خود کمک کند. در آزمایش اخیر تیم گرو و پروفسور کریستوفر شرا از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی 16 بزرگسال (همه با بینایی و شنوایی خوب) را برای انجام یک آزمایش ساده به کار گرفتند.
با ردیابی بصری، داوطلبان بدون حرکت دادن سر، حرکات نقطه سبز روی صفحه کامپیوتر را آغاز کردند. در انجام این کار، یک دوربین ردیاب چشم جهت های نگاه را ضبط می کرد، در حالی که میکروفون های موجود در کانال های گوش صداهای گوش را ضبط می کردند.
وقتی بعداً فیلم‌های چشمی و ضبط‌شده گوش مشاهده شد، مشخص شد که حرکات چشم در جهات خاصی انواع خاصی از صداهای گوش را ایجاد می‌کند. بنابراین، دانشمندان تنها با شناسایی نوع صدا در گوش هر یک از شرکت کنندگان، توانستند تعیین کنند که نگاه آنها در کجا متمرکز شده است.
شما همچنین می توانید برعکس عمل کنید. با ردیابی جهت چشم داوطلبان، محققان توانستند تشخیص دهند که گوش آنها چه نوع صداهایی را تولید می کند.
امید است که یافته های تیم به درک بهتر ادراک انسان کمک کند و احتمالاً منجر به تست های شنوایی دقیق تر و آموزنده تر شود.