محققان دانشگاه استنفورد روشی را برای تجزیه و تحلیل مایع چشم اقتباس کردند و نزدیک به 6000 پروتئین شناسایی شده در مایع درون سلول های چشم را ردیابی کردند. 26 مورد از این موارد با ریزش چشم همراه بود.
این مطالعه از طریق یک سیستم هوش مصنوعی آموزش دیده بر روی مایع چشم 46 بیمار سالم انجام شد. در آزمایش‌های بعدی، هوش مصنوعی توانست سن افراد را از روی مایع چشم تخمین بزند.
وینیت ماهاجان، چشم پزشک دانشگاه استنفورد می گوید: «اولین گام در توسعه هر درمان موفق، درک این مولکول ها است.
با ایجاد ساعت پیری چشم، محققان به این موضوع پرداختند که چگونه برخی از بیماری های چشمی می توانند پیری سلول را تسریع کنند. تجزیه و تحلیل بیشتر بر روی مایع چشم 62 بیمار مبتلا به انواع مختلف بیماری های چشمی انجام شد.
برخی از پروتئین ها سطوح بالاتری از پیری را نشان دادند. برای مثال، آزمایش‌ها پیش‌بینی کردند که بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی در مراحل اولیه (آسیب به سلول‌های شبکیه به دلیل کاهش جریان خون) 12 سال پیرتر از افراد سالم زندگی خواهند کرد. در بیماران مبتلا به یووئیت (التهاب داخل چشم) این جهش تقریباً 30 سال بود.
محققان با استفاده از رویکردی به نام TEMPO (پایش بیان منشأ پروتئینی چندگانه)، پروتئین‌های آسیب‌دیده را تا RNA تشکیل‌دهنده آنها (ریبونوکلئیک اسید) ردیابی کردند و سلول‌های مشکل‌ساز مسئول بیماری‌ها را برجسته کردند.
سلول های مسئول هر بیماری متفاوت هستند و همیشه خاص ترین سلول هایی نیستند که درمان ها معمولاً هدف قرار می دهند. به طور بالقوه اهداف جدیدی را در درمان چنین مشکلاتی به دانشمندان می دهد.
ماهاجان می گوید، حتی بیمارانی که بیماری مشابهی در سطح مولکولی دارند، علائم متفاوتی را نشان می دهند. اکنون می‌توانیم داروهایی را انتخاب کنیم که برای هر بیمار با امضای مولکولی که توسعه داده‌ایم، کارآیی داشته باشد.
این تکنیک‌های جدید بر یک مشکل رایج برای مطالعه بیماری‌های چشم و سایر نواحی مانند مغز غلبه می‌کنند. این به این دلیل است که نمونه برداری از بافت از این قسمت های خاص بدن می تواند آسیب قابل توجهی ایجاد کند زیرا سلول های از دست رفته زمان بیشتری برای بازسازی دارند.
علاوه بر این، محققان فکر می‌کنند نوآوری‌هایی که در اینجا نشان می‌دهند می‌تواند با انواع دیگر مایعات بدن نیز کار کند و نشانگرهای زیستی ارزشمندی را در درمان بیماری‌ها و شاید حتی جلوگیری از توسعه آنها در اختیار متخصصان قرار دهد.
ماهاجان می‌گوید: «مثل این است که ما این سلول‌های زنده را در دستان خود گرفته‌ایم و آنها را از طریق میکروسکوپ بررسی می‌کنیم. با شناخت دقیق بیماران خود در سطح مولکولی، ما سلامت دقیق و تحقیقات بالینی آگاهانه تر را امکان پذیر می کنیم.
این تحقیق در مجله Cell منتشر شده است.
منبع: ایسنا