کانادا به ندرت در خط مقدم اخبار جهان قرار دارد، و زمانی که اینطور است، اغلب در مورد افراد مشهوری مانند جاستین بیبر، سلین دیون و دریک است. برای کشوری با جمعیتی حدود 40 میلیون نفر، تقریباً به اندازه ایالت کالیفرنیا، قرار گرفتن در کانون توجه جهانی در مورد افراد مشهور چیز بدی نیست. اما در حالی که این کشور ممکن است در زمینه موسیقی پاپ و رپ از انتظارات فراتر از حد انتظار باشد، با توجه به پتانسیل عظیمی که دارد در صحنه اقتصادی بین المللی حرف چندانی ندارد.
به گزارش عصر ایران “فایننشال تایمز” در گزارشی وی با اشاره به عقب ماندگی کانادا در کاروان رشد و توسعه جهانی و پایین بودن بهره وری در این کشور پهناور در مقابل ظرفیت های بزرگ آن نوشت:
کانادا دومین کشور بزرگ جهان با طولانی ترین خط ساحلی است. این کشور که در سواحل اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس گسترده قرار دارد، دارای مزایای اقتصادی فوق العاده و همچنین دسترسی به قطب شمال است که هنوز هم پتانسیل تا حد زیادی در شمال کشور را نشان می دهد.
کانادا یک صادر کننده خالص انرژی است. این کشور سومین ذخایر بزرگ اثبات شده نفت را دارد و پنجمین تولیدکننده بزرگ گاز طبیعی است – اما همچنین دارای ذخایر بزرگی از مواد معدنی حیاتی برای انتقال به دوران انرژی سبز است و البته با بزرگترین اقتصاد جهان (ایالات متحده) مرزهایی طولانی دارد.
در هر صورت، موقعیت جغرافیایی کانادا نشان می دهد که این کشور می تواند یک نیروگاه اقتصادی باشد. اما تعداد کمی از ناظران هرگز از آن به این شکل صحبت می کنند. بر اساس «شاخص برابری قدرت خرید»، اقتصاد کانادا پس از ترکیه، ایتالیا و مکزیک در رتبه پانزدهم جهان قرار دارد.
سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) پیش بینی کرده است که رشد سرانه تولید ناخالص داخلی کانادا تا سال 2060 به کمترین میزان در بین کشورهای توسعه یافته خواهد رسید.
کانادا در اوایل قرن بیستم شکوفا شد. شهرک ها رشد کردند، صنعتی شدن آغاز شد و سرمایه گذاری خارجی از بریتانیا و ایالات متحده سرازیر شد. در سال 1904، ویلفرد لویر، نخست وزیر وقت کانادا، پیش بینی کرد که “قرن بیستم قرن توسعه کانادا خواهد بود”.
با این حال، تحولات پس از جنگ جهانی دوم منجر به دوره‌هایی از تورم بالا، افزایش کسری بودجه و کاهش قیمت کالاها شد.
پیش بینی لوریر برای قرن گذشته درست نبود و هنوز هم برای قرن بیست و یکم درست نیست: گزارش جهانی PwC در سال 2050 این پیش بینی می کند که تا اواسط قرن، کانادا به بیست و دومین اقتصاد بزرگ جهان باز خواهد گشت.
فقدان بهره وری در مرکز چالش های رشد کشور قرار دارد. یک کارگر کانادایی تنها 70 درصد از نرخ ساعتی یک کارگر آمریکایی را انجام می دهد. بر اساس داده های سال 2022، این رقم کمتر از منطقه یورو و حتی بریتانیا است. بسیاری تصور می کردند که اقتصاد غنی از منابع کانادا از جهانی شدن مداوم سود می برد، اما بهره وری نسبی نیروی کار عملاً از سال 2000 در مقاطعی کاهش یافته است.
کانادا به شدت از سیاست تجارت آزاد پیروی می کند. در حال حاضر تنها کشور عضو گروه G7 (7 کشور صنعتی جهان) است که چنین توافقاتی با سایر اعضای گروه 7 دارد، اما نتوانسته از این مزیت استفاده کند.
استفان براون، اقتصاددان مؤسسه کاپیتال اکونومیکس، گفت: «دو عامل اصلی رشد اقتصادی – منابع طبیعی و تولید – در سال‌های اخیر به دلیل ترکیبی از موانع نظارتی سخت‌تر و افزایش رقابت خارجی، ضعیف عمل کرده‌اند.
محققان مرکز بهره وری و شکوفایی HEC Montreal استدلال می کنند که صنعت کانادا به اندازه کافی برای رقابت در سطح جهانی قوی نیست. در واقع، وسعت بسیار زیاد کشور، جغرافیای کوهستانی و قوانین استانی متفاوت می تواند مانع رقابت، سرمایه گذاری و نوآوری در بین شرکت ها شود.
شورای بازرگانی آلبرتا تخمین می زند که این موانع تجارت داخلی معادل اعمال تعرفه 6.9 درصدی بر کالاهای تولیدی این کشور است. اقدامات محافظه کارانه اغلب صنعت کانادا را تحت فشار قرار داده است.
یکی از موانع اصلی رشد و توسعه کانادا، جمعیت کم این کشور با وجود وسعت بسیار زیاد آن است. کانادا یکی از کم جمعیت ترین کشورهای جهان است. نرخ زاد و ولد به شدت کاهش یافته است و افراد کافی برای سرمایه گذاری در پتانسیل عظیم اقتصادی آن وجود ندارد.
همچنین به نظر می رسد اولویت های کانادا با دیگر کشورها متفاوت است. کانادا از نظر سلامت، آموزش و شاخص های رضایت از زندگی بسیار جلوتر است. شهرهای پیشرو آن مانند کلگری، ونکوور و تورنتو قابل زندگی ترین شهرهای جهان محسوب می شوند.
جذابیت کانادا به عنوان مکانی برای زندگی و باز بودن آن برای مهاجرت به این معنی است که زمینه برای معکوس کردن مشکلات جمعیتی آن وجود دارد. سال گذشته، این کشور به بالاترین نرخ رشد سالانه جمعیت در بیش از 60 سال گذشته رسید که بخشی از تلاش‌های دولت برای جذب مهاجران بود.
تغییرات آب و هوایی همچنین تقاضا برای منابع عظیم مس و نیکل آن را افزایش داده است. ذوب شدن قفسه یخی قطب شمال ممکن است فرصت های تجاری جدیدی را برای مناطق شمالی کانادا ایجاد کند.
اگرچه صعود به نمودار تولید ناخالص داخلی جهانی برای هیچ کشوری اولویت نیست، اما واضح است که سبک زندگی کانادایی در سراسر جهان – و نه فقط در کشورهای در حال توسعه – محبوب است. با این حال، تا زمانی که روند فعلی بهره‌وری ادامه داشته باشد، استاندارد زندگی کانادا کاهش می‌یابد و پتانسیل عظیم اقتصادی آن پنهان می‌ماند و باعث شرمساری اقتصاد جهانی و هزاران نفری می‌شود که در جستجوی زندگی بهتر به آنجا می‌روند. روش.