طول خرطوم فیل تا دو متر می رسد و بیش از 40000 رشته عصبی و ماهیچه دارد. شما می توانید جسمی به وزن 270 کیلوگرم را بلند کنید. پوزه این حیوانات به قدری دقیق است که می تواند حتی یک بادام زمینی را بلند کند.
دانشمندان مدتهاست که در مورد فشارهای زیستشناختی و زیستمحیطی دقیقی که منجر به تکامل خرطوم فیل شده است، متعجب بودهاند، اما یک مطالعه جدید که از قبل در 28 نوامبر در مجله eLife منتشر شد، میگوید که تغییرات مرتبط با آب و هوا ممکن است بخشی از این معما را حل کند. توضیح
درک رشد خرطوم فیل همیشه یک چالش بوده است زیرا بافت های نرم خرطوم مانند ماهیچه ها و پوست به خوبی فسیل نمی شوند. این امر یافتن شواهد مستقیم برای ایجاد اشکال اولیه پروبوسیس را دشوار می کند.
بیشتر بخوانید:
دانشمندان دریافته اند که بسیاری از حیوانات با پوزه بلند در ابتدا فک پایینی بلندی داشتند، اما با تکامل پوزه این آرواره کوتاهتر شد.
بر اساس گزارش LiveScience، محققان سه خانواده اصلی پستانداران فیل مانند را که در حدود 11 تا 20 میلیون سال پیش در شمال چین زندگی می کردند، مقایسه کردند. آنها بررسی کردند که چگونه فیزیولوژی این گروه ها بسته به استراتژی های تغذیه و اکوسیستم آنها متفاوت است.
گروههای مورد مطالعه شامل سه دودمان مختلف از خانواده گومفوترها، گروه اجدادی فیلهای زنده بودند: Amebelodontidae، Choerolophodontidae و Gomphotheriidae. این پستانداران باستانی فک پایینی بلند اما برجسته داشتند. محققان مینای دندان سه گونه فیل اولیه را تجزیه و تحلیل کردند تا سرنخ های جدیدی در مورد عادات غذایی و محیط زندگی آنها به دست آورند.
به نظر می رسد Choerolphontidae در محیط های نسبتا بسته مانند جنگل ها زندگی می کنند، در حالی که Amebelodontidae در زیستگاه های بازتر مانند علفزارها زندگی می کنند. علاوه بر این، گومفوترییدا در زیستگاه هایی زندگی می کند که بین این دو ایالت قرار دارد.
دانشمندان یافته های خود را با شبیه سازی ریاضی حرکات فک سه گونه منقرض شده ترکیب کردند.
شی کی وانگ، نویسنده این مطالعه گفت: «چرلوفودون در جنگلهای انبوهی زندگی میکرد که در آن گیاهان زیادی با شاخههای افقی وجود داشت. آرواره های آنها برای اعمال فشار به سمت بالا و پایین و برش شاخ و برگ های افقی مناسب بود. آرواره های Gomphotheriida و Amebelodontidae که در زیستگاه های بازتر زندگی می کردند، برای برش گیاهان در حال رشد عمودی بهتر سازگار بودند. ناحیه بینی جمجمه این حیوانات بیشتر شبیه جمجمه فیلهای امروزی بود که نشان میدهد خرطوم آنها توانایی چرخاندن یا گرفتن اشیاء را دارد، به این معنی که میتواند به رساندن غذا به طور مستقیم به دهان کمک کند.
لی توضیح داد که در این دوره محیط باستانی از محیطی گرم و مرطوب به محیطی سرد، خشک و بازتر تغییر کرده است. در همین زمان بود که اولین فیل ها شروع به استفاده از خرطوم بلند خود برای چنگ زدن به علف کردند.
بر اساس نتایج مطالعه جدید، چرا در فضای باز ممکن است در تکامل خرطوم فیل ها نقش داشته باشد. نتایج همچنین سرنخ هایی در مورد اینکه چرا خرطوم جانوران جنگلی مانند تاپیرها ضعیف تر از فیل ها است را ارائه می دهد. وانگ گفت: «خرطوم فیلهای اولیه قویتر و انعطافپذیرتر شد تا اینکه در نهایت آروارههای پایینی بلند خود را از دست دادند.
۵۸۵۸