چرا بیرون از خانه خوش اخلاقیم، ولی در خانه عصبی و بداخلاق؟

دکتر ریچاردسون، روانشناس، پس از چندین سال تحقیق به این نتیجه رسیده است که پرخاشگری افراد نسبت به عزیزانشان بیش از پرخاشگری مستقیم است و شامل آزارهای مختلف از جمله داد زدن، آزار کلامی و فیزیکی است. ریچاردسون می گوید: «ما نسبت به کسانی که دوستشان داریم ظالم تر هستیم.

اگر به رفتار خود یا اعضای نزدیک خانواده مان دقت کنیم، احتمالاً خواهیم دید که رفتار بسیاری از ما در داخل خانه و فضای خانواده با بیرون از خانه و روابط اجتماعی ما در جامعه متفاوت است. بسیاری از ما نسبت به افراد نزدیکمان یعنی پدر و مادر، همسر، خواهر و برادر سرد، بداخلاق، بی حوصله و به اصطلاح عصبی هستیم، اما با افرادی که در جامعه با آنها در ارتباط هستیم بسیار مهربان، مهربان و مدارا هستیم. این پدیده چندین سال است که توسط محققان مورد تحقیق قرار گرفته است که به آن پرخاشگری روزمره می گویند.

برای اینکه درک کامل تری از این موضوع داشته باشیم، ابتدا باید معنی و انواع پرخاشگری را بشناسیم.

بیشتر بخوانید: تست شخصیت: سن ذهنی شما چند است؟

بارون و ریچاردسون پرخاشگری را اینگونه تعریف می کنند: هر رفتاری که هدفش آسیب رساندن به موجود زنده دیگری باشد. این تعریف ساده دارای چندین جزء مهم است:

1- پرخاشگری یک رفتار است نه یک فکر، ایده یا نگرش (برخلاف عصبانیت یا خصومت).

2- پرخاشگری خودآگاه و عمدی است و آسیب تصادفی به دیگری پرخاشگری محسوب نمی شود.

3- پرخاشگری متضمن قصد ضرر است و این آسیب ممکن است اشکال مختلفی داشته باشد از جمله پرخاشگری مستقیم، غیرمستقیم و منفعل.

پرخاشگری مستقیم: شامل پرخاشگری فیزیکی، حمله لفظی، ضربه زدن، اعمال آزاردهنده و فریاد زدن است

پرخاشگری غیر مستقیم: یعنی آسیب رساندن به شخص نه مستقیم بلکه از طریق شخص یا شیء دیگری مانند شایعه پراکنی، تهمت و آسیب رساندن به مال. پرخاشگری غیرمستقیم شباهت زیادی به مفهوم پرخاشگری اجتماعی دارد که به معنای آسیب رساندن از طریق برهم زدن و آسیب رساندن به روابط دیگران است.

پرخاشگری منفعل: این نوع پرخاشگری شامل مواردی مانند دیر جواب دادن یا پاسخ ندادن به تماس ها و پیام ها، بی توجهی و نامناسب بودن به دیگران است که در آن به صورت منفعلانه و انجام ندادن یک سری کارها سعی در صدمه زدن به دیگران دارند. این نوع پرخاشگری در روابط عاشقانه بیشتر دیده می شود.

اکنون که با انواع پرخاشگری آشنا شدیم، باید بررسی کنیم که کدام نوع پرخاشگری در روابط با افراد نزدیک و در خانه بیشتر است.

دکتر ریچاردسون; روانشناس، استاد دانشگاه و عضو هیئت تحریریه مجله رفتار پرخاشگرانه و روانشناسی اجتماعی بالینی پس از چندین سال تحقیق به این نتیجه رسیده است که پرخاشگری افراد نسبت به عزیزانشان بیش از پرخاشگری مستقیم است و شامل انواع رفتارهای نادرست مانند فریاد زدن، آزار کلامی و فیزیکی است. . ریچاردسون می گوید: «ما نسبت به کسانی که دوستشان داریم ظالم تر هستیم.

اما دلایل رفتار ما چیست:

_ اقوام ما را بیشتر عصبانی می کنند چون توقعاتمان از نزدیکانمان بسیار بیشتر است

ما سال ها با آنها زندگی کرده ایم و انتظار داریم آنها درک بالایی از افکار و احساسات ما داشته باشند. به همین دلیل، وقتی رفتاری که مورد پسند ما نیست برایمان رخ می‌دهد، احتمال اینکه نسبت به آن‌ها پرخاشگر باشیم، بیشتر می‌شود، در صورتی که همان رفتار یک غریبه باعث نشود که رفتار پرخاشگرانه‌ای از خود نشان دهیم، زیرا از او انتظار نداریم. درباره ما بدانید مثلاً فرض کنید کمردردی دارید که دو یا سه روز طول کشیده است و به شدت افسرده هستید و وقتی مادرتان از شما می خواهد چیزی بخرید بسیار عصبانی می شوید اما وقتی همکارتان از شما می خواهد که به او کمک کنید حرکت کند. میز او، شما بدون عصبانیت پاسخ می دهید زیرا انتظار دارید به مادرتان بفهمانید که کمردرد دارید، اما از همکار خود چنین انتظاری ندارید.

_ ترس کمتری از دست دادن افراد نزدیک به خانواده داریم

خانواده ما افرادی هستند که همیشه در کنار ما بوده اند و هر چقدر با آنها بدرفتاری کردیم به احتمال زیاد ما را طرد نکردند و نخواهند کرد و به هر حال از ما مراقبت کردند. به همین دلیل این پیش فرض در ذهن ما شکل گرفته است که هر چقدر هم که بدرفتاری کنیم، دیگر ترک نخواهیم کرد و این باعث می شود که راحتتر به خودمان اجازه بدرفتاری با آنها بدهیم.

_ اما هم از طرد شدن توسط غریبه ها می ترسیم و هم خود را تحت فشار اجتماعی می بینیم که باید درست رفتار کنیم.

مثلا خیلی ها قبل از ازدواج و در دوران نامزدی سعی می کنند از دیگران تایید کنند و بسیار خوش برخورد و مودب هستند اما بعد از ازدواج رفتارشان تغییر می کند.

_ جنبش

می توان عصبانیتی را که نسبت به مردم داریم بیرون از خانه آورد و پرخاشگری خود را به صورت آواره به آنها ابراز کرد و به اصطلاح خشم خود را از آنها بیرون کشید. مثلاً فردی که از دست رئیس خود عصبانی است و عصبانیت خود را بر سر همسرش خالی می کند زیرا عواقب کمتری برای او خواهد داشت.

اختلافات حل نشده بین ما و افراد نزدیکمان

به عنوان مثال، پسر خردسالی که از دوران کودکی با پدرش درگیری های حل نشده دارد، ممکن است نسبت به او بسیار پرخاشگر باشد، اما در خارج از خانه و با دوستانش روابط اجتماعی خوبی برقرار می کند.

هر کدام از این دلایل به طور جداگانه می تواند باعث بدرفتاری بیشتر ما با نزدیکانمان شود که در مرحله اول با شناسایی و تلاش برای تغییر آن رفع می شود.

منبع:

بهترین