چرا برو دکتر؟ پزشکیان من انتخاب می کنم / احمد زیدآبادی
احمد زیدآبادی روزنامه نگار و فعال سیاسی در کانال تلگرامی خود متنی با عنوان چرا دکتر پزشکیان من انتخاب می کنم»؛ نوشت: من از قبل از دوم هستم خرداد من معتقد بودم که مسیر اصلاحات در کشور ما از انتخابات نمی گذرد و شاید تحمیل یک رئیس جمهور یا مجلس «غیرداخلی» در دولت به نوعی شرایط را پیچیده و مسیر اصلاحات واقعی را ناهموارتر کند. دشوار.
من همیشه بر این باور بوده ام که نیروهای منتقد و مخالفان مسالمت آمیز باید خارج از قدرت رسمی بایستند و با تکیه بر نهادهای مدنی و تقویت نیروهای اجتماعی در برابر قدرت حکومت تعادل ایجاد کنند و در این راه یک نیروی معنادار و مقتدر ایجاد شود. تعامل با آن نهادهای حاکم قصد دارند برای اصلاح روش حکمرانی به توافق برسند.
من همیشه بر این عقیده بوده ام که نظام حکومتی نه تنها منبع امکانات و منابع است، بلکه هزاران محدودیت، مسئولیت و مشکل دارد و چه بهتر در شرایطی مانند کشور ما که مردم به آن اعتماد و اعتماد کنند. صاحبان اصلی قدرت در مواجهه با سختی ها و سختی های کار اجرایی و فشار مطالبات عمومی از یک سو برای توسل به واقع گرایی زمام امور اجرایی را در دست می گیرند و از سوی دیگر دستگاه های دولتی باید به محل درگیری های خورنده و بی ثمر بین جناح ها تبدیل نشود و حداقل کارایی را برای جلوگیری از انباشت مشکلات و تبدیل آنها به سیل یا بهمن ویرانگر تضمین کند.
به همین دلیل است که همواره بر لزوم اصلاحات قبل از انتخابات برای معنادار کردن انتخابات و امکان اصلاحات از بالا تاکید کرده ام و به همین دلیل است که در اکثر دوره های انتخاباتی تسلیم فشار روانی دوستان و فعالان هیجان زده شده ام. در مورد انتخابات و همراهی نکردند.
همچنان موافقم و در ارکان این نگاه و تحلیل اشکالی ندارد. با تمام این اوصاف حادثه غیرمنتظره سقوط بالگرد مرحوم رئیسی و همراهانش و متعاقب آن روند انتخابات زودهنگام در کشورمان شرایطی را به وجود آورده که همه ما را در شرایط اضطراری قرار داده است.
اگر قرار بود انتخابات به سمتی پیش برود که یک اصولگرای معمولی، حتی فردی مثل محمدباقر قالیباف، به دور دوم انتخابات راه یابد، دلیلی برای احساس فوریت و ضرورت حضور در انتخابات وجود نداشت چنان شیفته ذهنیت خود است که حتی در مواجهه با خشن ترین واقعیت ها دیگر امیدی به تعدیل و نرمش کردن خود ندارد.
او یک کاندیدای واحد نیست که بتوان انتظار داشت که توسط ساختارهای موجود کنترل شود. دکتر. جلیلی متکی به یک نیروی سازمانی و به هم پیوسته و سخت ایدئولوژیک است که به دلایل مختلف فضای مانور زیادی پیدا کرده و می تواند خواسته های خود را بر هر نهادی تحمیل کند.
ما هرگز چنین پدیده‌ای را در کشور تجربه نکرده‌ایم و متأسفانه کل شرایط داخلی و خارجی ایران آنقدر شکننده و برای امنیت ملی خطرناک است که در چنین شرایطی نمی‌توان ریسک واگذاری قوه مجریه چنین قدرتی را به جان خرید. انتخابات راه پیروزی است
در طرف دیگر این گرایش دکتر. مسعود پزشکیان قرارداد. دکتر پزشکیان از نظر مهارت های شخصی، او نقاط قوت و ضعفی برای حکومت داری دارد که در مبارزات انتخاباتی و مناظره هایش آشکار شده است. در واقع، اگر بخواهم صریح و صادقانه صحبت کنم، فرستادن او نزد کشیش مانند فرستادن او به میدان مین است! با این حال چاره ای جز این فداکاری نیست.
واقعیت این است که من از موفقیت دکتر بهره مند هستم. من متقاعد شده ام پزشکیان من به عنوان رئیس جمهور نمی توانم به وعده های ایشان عمل کنم، اما با توجه به وضعیت اجتناب ناپذیر روی کار آمدن تیم آقای جلیلی، ایشان شانس و احتمالی است که با درایت زیاد شانس و احتمال موفقیت ایشان افزایش می یابد.
بزرگترین سرمایه دکتر پزشکیان صداقت و صفا و دلسوزی بدون ریا او برای مردم و کشور است. با این سرمایه می توان اعتماد مردم را به دست آورد و با ارکان قدرت به تفاهم نسبی رسید. برای این منظور، اقدامات احتیاطی زیادی لازم است، اولین مورد حذف “سرویس گمشده” است! و افراد پرحاشیه، پر سر و صدا و ماجراجوی کابینه که تیمی متشکل از کارشناسان پرشور، عاقل، حساسیت زدا و متقاعد کننده و تعاملی در دستگاه اجرایی کشور تشکیل می دهند.
به امید اینکه خداوند یک بار دیگر به این املاک باستانی و این مردم رنج کشیده کمک کند و به آنها اجازه دهد تا به سلامت از این مانع وحشتناک عبور کنند، من به جای دکتر صحبت خواهم کرد. مسعود موافق است. پزشکیان من آن را در صندوق می گذارم و از همه کسانی که به تشخیص سیاسی من اعتقاد دارند می خواهم که تردیدها را کنار بگذارند و با سربلندی و افتخار همین کار را بکنند و از توهین نترسند. چیزی که باید از آن بترسید سلامت این حرفه است که کشور را به خاک می کشاند!
خداوند صالحان را برکت دهد.
