چرا برخی افراد در خواب راه می روند؟

راه رفتن در خواب، مانند سایر اختلالات خواب، زمانی اتفاق می‌افتد که فرد فقط تا حدی از خواب بدون حرکت سریع چشم بیدار شود.

به گزارش ایتنا، سومنامبولیسم یا سومنامبولیسم زمانی اتفاق می افتد که فرد در خواب عمیقی است اما طوری رفتار می کند که انگار کاملا بیدار است. خوابگردها هنگام خواب راه می روند، صحبت می کنند و فعالیت های عادی انجام می دهند. راه رفتن در خواب ممکن است به دلیل استرس، کمبود خواب، بیماری های خاص یا دارو رخ دهد.

در مغز خوابگردها چه اتفاقی می افتد؟

افراد هنگام خواب وارد مراحل مختلف خواب می شوند. راه رفتن در خواب، مانند سایر اختلالات خواب، زمانی اتفاق می‌افتد که فرد فقط تا حدی از خواب بدون حرکت سریع چشم بیدار شود. این مرحله معمولاً یک تا دو ساعت پس از به خواب رفتن است. بیشتر جلسات 5 تا 10 دقیقه طول می کشد، اما می تواند 30 دقیقه یا بیشتر باشد.

بر اساس تحقیقات، تغییرات در فرآیندهای مغز در طول راه رفتن در خواب بر زمان بین خواب و بیداری تأثیر می گذارد. در طول راه رفتن در خواب، نواحی جلویی مغز در خواب هستند، اما همچنان فعالیت های مرتبط با بیداری در نواحی حرکتی وجود دارد. در این حالت اگرچه می توانید راه بروید، اما حواس شما کار نمی کند و از مناظر، بوها، صداها و دردها آگاه نخواهید شد. راه رفتن در خواب در کودکان (5٪) بسیار شایع تر از بزرگسالان (1.5٪) است، تقریباً 40٪ از کودکان در خواب راه رفتن، عمدتاً بین سه تا هفت سالگی.

دلایل راه رفتن در خواب چیست؟

راه رفتن در خواب ممکن است ریشه های خانوادگی داشته باشد. تحقیقات نشان می دهد که عوامل محیطی و همچنین استعداد ژنتیکی می توانند باعث راه رفتن در خواب شوند، اما دلایل آن همیشه واضح و قطعی نیست. برخی از محرک های خواب متداول الکل و برخی داروها هستند. برخی از داروهای بی خوابی تجویزی مانند Ambien (Zolpidem)، Lonesta (Szopiclone) و Sonata (Zalplon) و همچنین داروهای ضد افسردگی و ضد روان پریشی نیز می توانند باعث خواب آلودگی شوند.

موارد دیگری که می توانند باعث خواب آلودگی شوند عبارتند از:

فشار

تحقیقات نشان می دهد که رویدادهای استرس زا در طول روز یکی این یکی از محرک های اصلی راه رفتن در خواب در بزرگسالان است. زندگی پر استرس نیز خطر بی خوابی را افزایش می دهد.

کمبود یا کمبود خواب

کمبود خواب، خواب نامنظم و خستگی می تواند باعث راه رفتن در خواب شود. تحقیقات نشان می دهد که کمبود خواب باعث افزایش فراوانی و پیچیدگی قسمت های راه رفتن در خواب می شود.

میگرن

میگرن و اختلالات خواب مانند دندان قروچه و راه رفتن در خواب اغلب با هم رخ می دهند و بنابراین میزان راه رفتن در خواب در افراد مبتلا به میگرن بیشتر است.

بعد

به خصوص در کودکان، بیماری یا تب می تواند راه رفتن در خواب را تحریک کند. تب همچنین طول کلی خواب REM را کاهش می دهد و باعث رویاها یا کابوس های عجیب می شود.

اختلالات تنفسی

راه رفتن در خواب در افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب شایع تر است، وضعیتی که در آن تنفس فرد به طور مداوم متوقف می شود و دوباره شروع می شود. این ممکن است به دلیل از دست دادن اکسیژن رسانی به مغز باشد، اما ارتباط دقیق آن ناشناخته است. بر اساس تحقیقات، افرادی که آپنه خواب شدید دارند دو برابر بیشتر از افراد مبتلا به آپنه خواب خفیف در خواب راه رفتن دارند.

بیماری بازگشت اسید به مری

تحقیقات نشان می دهد که بیماری ریفلاکس معده با اختلالات خواب مانند مدت زمان خواب کوتاه تر و کیفیت پایین خواب مرتبط است.

بیماری پارکینسون

برخی از مطالعات نشان می دهد که تقریباً 10 درصد از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون راه رفتن در خواب را تجربه می کنند. این ممکن است به این دلیل باشد که تخریب عصبی ناشی از بیماری پارکینسون با تنظیم برانگیختگی در طول خواب تداخل دارد.

سندرم پای بی قرار

سندرم پای بیقرار یک اختلال حرکتی و اختلال خواب است که می تواند با حرکت دادن پاها در طول شب، خواب را به طور جدی مختل کند.

برای اینکه بفهمیم انسان در خواب راه می رود یا بیدار می توان به چند نکته توجه کرد.

در خوابگردی چشمان فرد باز است اما احساسات خود را نشان نمی دهد و شما را نمی شناسد. او به سوالات شما پاسخ های بی ربط و بی معنی می دهد. رفتارهای غیرمعمول مانند ادرار کردن در مکان های عجیب و غریب، تهیه غذا در نیمه های شب یا خروج از خانه با لباس خواب نشان دهنده خواب فرد است. او همچنین زمانی که می خواهید او را بیدار کنید، پرخاشگرانه عمل می کند. این خوابگردها اغلب چیزی از آنچه اتفاق افتاده به خاطر نمی آورند.

آیا راه رفتن در خواب خطرناک است؟

کیفیت پایین خواب عملکرد بدن را در طول روز مختل می کند. خوابگردها اغلب در مناطق آشنا پرسه می زنند، اما از آنجایی که درک و قضاوت آنها ضعیف است، در خطر راه رفتن یا افتادن هستند. خوابگردها می توانند با انجام کارهایی مانند آشپزی، بالا رفتن از پنجره یا حتی رانندگی، خود را در موقعیت های خطرناک قرار دهند.

راه رفتن در خواب معمولاً بر اساس سابقه پزشکی و بحث در مورد علائم تشخیص داده می شود. گزارش شاهدان عینی یا ویدئویی از اختلال ممکن است مفید باشد. اگر پزشک به اختلال خواب یا سایر شرایط مشکوک باشد، مرحله بعدی معاینه فیزیکی خواهد بود.

ایجاد یک محیط امن برای خوابگردها و حذف هر گونه عوامل خطر از محیط خواب بسیار مهم است. بیدار کردن خوابگرد با فریاد زدن یا تکان دادن می تواند باعث سردرگمی یا عصبانیت شود. بهتر است سعی کنید به آرامی او را به رختخواب راهنمایی کنید یا در صورت لزوم بیدارش کنید.

اگر راه رفتن در خواب به طور مکرر تکرار می شود و با رفتارهای خطرناک و خواب آلودگی در طول روز همراه است، حتما باید با پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.