چرا برخی افراد با وجود ورزش منظم وزن کم نمی کنند؟ واکنش در یک پروتئین خاص

اگر با وجود ورزش منظم در تلاش برای کاهش وزن هستید، خوشحال خواهید شد که بدانید یک مطالعه جدید ممکن است این معما را حل کند.

ممکن است یک جزء متابولیک مهم را که مانع از سوزاندن چربی در طول ورزش می شود، از دست بدهید. علاوه بر این، ممکن است در طول ورزش از اکسیژن کمتری استفاده کنید. این شما را در معرض خطر افزایش وزن قرار می دهد که می تواند منجر به چاقی و دیابت شود.

به گزارش دیجیاتو، یک مطالعه جدید نشان می دهد که ممکن است راه های جدیدی برای مبارزه با چاقی علاوه بر داروهای سرکوب کننده اشتها وجود داشته باشد.

نقش مولکول های سیگنال دهنده در کاهش وزن

محققان دانشگاهکوبنده دربیک مولکول سیگنال دهنده به نام PGC-1⍺ (آ) مطالعه کردند که در چربی سوزی در حین ورزش نقش دارد.

بدن انواع مختلفی از پروتئین ها را تولید می کند، از جمله انواع معروف “b” و “c”. این دو نسخه عملکرد مشابهی با مولکول سیگنال “a” دارند، با این تفاوت که نسخه های b و c در طول تمرین بیش از ده برابر بیشتر در عضلات تولید می شوند. در ضمن نسخه a افزایش مشابهی را نشان نمی دهد.

«اوگاوا واتارویک متخصص غدد در دانشگاه کوبه و تیمش این فرضیه را مطرح کردند که مولکول های b و c مسئول متابولیسم انرژی در حین ورزش هستند. این بدان معناست که آنها به شما در سوزاندن چربی در حین ورزش کمک می کنند.

آزمایش مولکول های سیگنال دهنده از موش و انسان

برای این آزمایش، آن‌ها موش‌هایی را ارائه کردند که فاقد مولکول‌های سیگنال‌دهنده b و c بودند و فقط روی نوع a تأثیر داشتند. سپس رشد عضلات، چربی سوزی و مصرف اکسیژن در سه مرحله استراحت، ورزش کوتاه مدت و ورزش طولانی مدت اندازه گیری شد.

علاوه بر این، آنها داوطلبان انسانی با و بدون دیابت نوع 2 را برای آزمایش های مشابه به کار گرفتند. افراد دارای اضافه وزن و افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نیز می توانند سطوح پایین تری از مولکول سیگنالینگ داشته باشند.

محققان به این نتیجه رسیدند که موش های فاقد مولکول b و c قادر به تطبیق سریع با فعالیت های کوتاه مدت نیستند. بنابراین در حین و بعد از ورزش اکسیژن کمتری مصرف می کردند و چربی کمتری می سوزاندند.

دانشمندان به نتایج مشابهی هنگام مطالعه بر روی داوطلبان انسانی دست یافتند. هم افراد سالم و هم افراد مبتلا به دیابت نوع 2 پروتئین های B و C بیشتری تولید کردند، اکسیژن بیشتری مصرف کردند و چربی بدن کمتری داشتند.

این مطالعه نیز این تمرین را نشان داد بلند مدت ممکن است برای افرادی که فقط پروتئین a تولید می کنند مفید باشد. موش هایی که به طور منظم ورزش می کردند، پس از شش هفته تمرین، بدون توجه به اینکه آیا می توانند پروتئین های B و C بسازند، عضله بیشتری به دست آوردند.

سایر واکنش های متابولیکی پروتئین PGC-1⍺

جالب توجه است که محققان عملکرد مهم دیگری از پروتئین PGC-1⍺ و انواع آن را کشف کردند که می تواند بر پاسخ ارگانیسم به سرما تأثیر بگذارد.

این بار آنها تغییرات PGC-1⍺ را در بافت چربی بررسی کردند. هنگامی که موش ها در معرض سرما قرار گرفتند، پروتئین های B و C بیشتری تولید کردند که به آنها کمک کرد چربی بسوزانند و گرم بمانند. حیواناتی که قادر به تولید پروتئین های b و c نبودند، دمای بدن خود را به طور قابل توجهی در مواجهه با سرما کاهش می دادند.

این یافته نشان می‌دهد که نسخه‌های b و c مولکول سیگنال‌دهنده می‌توانند پاسخ‌های متابولیکی را در پاسخ به انواع محرک‌های کوتاه‌مدت و نه فقط ورزش ایجاد کنند.

نسخه های مختلف مولکول سیگنالینگ PGC-1⍺ به محرک های مختلف پاسخ می دهند. نسخه استاندارد (“a”) در پاسخ به ورزش طولانی مدت تولید می شود، در حالی که نسخه های جایگزین (“b/c”) در پاسخ به ورزش کوتاه مدت یا قرار گرفتن در معرض سرما تولید می شوند. عدم وجود این کپی ها پاسخگویی به محرک ها را دشوار می کند.

با این حال، نکته اصلی این مطالعه به توانایی افراد در سوزاندن چربی در حین و بعد از ورزش مربوط می شود.

اوگاوا و تیمش در بیانیه‌ای گفتند: «داروهای کاهش وزن که اشتها را سرکوب می‌کنند اخیرا ساخته شده‌اند و به طور فزاینده‌ای در بسیاری از کشورهای جهان تجویز می‌شوند. با این حال، هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند چاقی را با افزایش مصرف انرژی درمان کند. اگر ماده ای یافت شود که نسخه های B و C را افزایش دهد، می توان داروهایی تولید کرد که مصرف انرژی را در حین ورزش یا حتی بدون ورزش افزایش می دهد. چنین داروهایی به طور بالقوه می توانند چاقی را مستقل از محدودیت های غذایی درمان کنند.