پیشنهاد محمدرضا بهنار برای بنزین 50 هزار تومانی

مشروح گفتگوی بهنار را در ادامه می خوانید.

مجلس در حال بررسی لایحه برنامه هفتم توسعه است و یکی از موضوعات مهم این برنامه بحث قیمت بنزین است. به نظر می رسد بنزین به معمایی حل نشدنی برای دولت تبدیل شده است. چون دولت از یک طرف می خواهد بنزین را افزایش دهد، از طرف دیگر می داند که جامعه این افزایش قیمت را نخواهد پذیرفت. چه کار باید بکنیم؟

قیمت نفت در دنیا مشروط به تحمل است، اما اگر قیمت نفت را 70 دلار در هر بشکه فرض کنیم، با آن قیمت نفت در هر بشکه سالانه بیش از 220 میلیارد دلار انرژی مصرف می کنیم. این عدد در سراسر جهان بسیار غیرعادی است. نه در کشورهای صنعتی، نه در کشورهای پیشرفته و نه در کشورهای عقب مانده چنین مصرفی وجود ندارد. ایران از نظر شدت مصرف انرژی در رتبه سوم یا چهارم جهان قرار دارد. اگر کسی مایل به خرید بنزین برای ماشینش در پالایشگاه ایران است، حاضرم به او انتقال بدهم تا بتواند آن را رایگان تحویل بگیرد.

متوسط ​​قیمت حمل یک لیتر بنزین در کشور ما بیشتر از بنزینی است که از مردم می گیریم. بطری آب 12 تا 13 هزار تومان است، یعنی آب را لیتری 8 هزار تومان می خریم، اما بنزین لیتری 3 هزار تومان است. این مشکل باید حل شود زیرا در ایران 20 تا 30 درصد مصرف بنزین قاچاق است. این مقدمه برای تعدیل قیمت بنزین در نظر گرفته شده است.

برنامه هفتم دولت / دستور تعهد قیمت بنزین پیدا شد

انتقاد تند لیلاز از دولت/واردات رئیس جمهور بنزین بحث است اما در 9 ماه گذشته 4-5 میلیون دلار در روز وارد کرده اند/ بدهی بانک ها به بانک مرکزی سه برابر شده است.

به نظر شما قیمت بنزین منصفانه چقدر است؟

امروزه قیمت بنزین در سراسر جهان چه در کشورهای نفتی و چه در کشورهای غیرنفتی یک دلار در هر لیتر است. هر لیتر بنزین مصرفی در این کشور معادل دویست گرم گوشت است. یک لیتر بنزین بهتر است یا دویست گرم گوشت؟! این روزها به قیمت یک لیتر بنزین به آدم یک آدامس نمی دهید. اگر یارانه مصرف انرژی را در کشور حذف کنیم، یعنی نفت خود را به همان قیمت خارج از کشور به بومی ها بفروشیم، می توانیم سالانه بیش از 10 میلیون تومان یارانه نقدی به هر خانواده بدهیم.

فکر می کنید با پرداخت یارانه به مردم می توان قیمت بنزین را افزایش داد و این راهکار شماست؟

بله، اما به جای این یارانه 10 میلیون تومانی، بنزین لیتری 50 هزار تومان است.

اگر به این شکل پیش برویم، احتمال تکرار اتفاقات سال 2018 پس از گرانی بنزین چقدر است؟

در دولت نهم به یکباره افزایش قیمت بالا رفت اما اقدامات قبلی مردم را آماده کرده بودیم. متأسفانه برخورد دولت آقای روحانی در سال 98 به گونه ای بود که ایشان به مردم خندیدند و گفتند: صبح جمعه متوجه شدم بنزین گران شده است. صحبت در مقام بالا با مردم دولت آقای روحانی شایستگی های زیادی داشت و به نظرم به دولت ایشان ظلم شد. با این تفاسیر رئیس جمهور در زمان هدفمندی یارانه ها در دولت نهم و دهم، سه چهار بار به صورت زنده با مردم صحبت کرد، حساب شده و توجیه کرد و اقدامات قبلی را انجام داد و قبل از گران شدن قیمت بنزین، یارانه ها به دولت پرداخت شد. سرپرست خانوار سپرده شد. مردم آماده شدند.

با توجه به مشارکت مردم در انتخابات اخیر و ناآرامی های اجتماعی که شاهد آن بودیم. به نظر شما آیا دولت سرمایه اجتماعی برای این کار دارد؟

دولت باید مردم را آماده کند. وقتی ماشین های عمومی، اتوبوس، تاکسی و مترو به اندازه کافی وجود دارد، مردم اهمیتی نمی دهند که دولت کیست و آیا دولت را قبول دارند یا نه. در عوض، مردم به ترک خانه‌های خود و روی آوردن به وسایل نقلیه عمومی فکر می‌کنند، اگر دولت تصمیمی بگیرد که به نفع مردم باشد، مردم با آن همراهی می‌کنند و برایشان مهم نیست که چه کسی این تصمیم را گرفته است. اگر امروز به مردم بگوییم بنزین 3000 تومانی را با 6000 تومان تولید می کنیم و شاید به شما یارانه بدهیم، شاید هم نه، قطعا مردم عصبانی می شوند.

اتفاقاتی در کشور رخ داد که ماه ها التهاب ایجاد کرد و آسیب هایی به کشور وارد کرد. احتمال تکرار این اتفاقات چقدر است؟ نحوه برخورد دولت با اعتراضات و حجاب پس از اعتراضات را چگونه ارزیابی می کنید؟

ما در مورد جایگاه اعتراض صحبت می کنیم. اعتراض همیشه می تواند وجود داشته باشد و ماهیت فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و غیره داشته باشد و باید مقر رسمی اعتراض در کشور ایجاد شود. این کار سختی است. آنها می گویند همه در پارک لاله تظاهرات می کنند، اما وقتی 5000 نفر جمع می شوند و اعتراض قانونی می کنند و 5 نفر به طور همزمان آتش بازی را منفجر می کنند یا سطل زباله را آتش می زنند، مشکل به سرعت تبدیل به یک مسئله ایمنی می شود. دولت باید مسیر را به طور کامل مشخص کند و هرکس اجلاس یا کنفرانسی راه انداخت باید تعهد بدهد و امنیت را برقرار کند، اما در کل دولت باید این کار را شروع کند. اگر دولت این کار را نکند، مشکل حل می شود. ناآرامی ها به پایان رسیده است، اما برخی از این مشکلات همچنان باقی است. باید برای این مشکلات چاره ای اندیشید وگرنه آتش زیر خاکستر بود و دیروز مهسا بود فردا پروین خانم پیدا می شود.

آیا می توان در این مورد به رفراندوم تکیه کرد؟

حتی همه پرسی باید در چارچوب قانون اساسی انجام شود. آیا می توانیم رفراندوم داشته باشیم که می خواهید حکومت کنید یا نه؟! هیچ کس در جهان در چنین همه پرسی شرکت نمی کند، به این معنی که همه کشورها اصول تغییرناپذیری دارند.

اصل حجاب قابل تغییر نیست، اما سطح حجاب قابل تغییر است. یکی روی دو تار مو حساس است و دیگری روی پهلوی بدون روسری حساس است. بعضی ها می گویند امروز نباید روسری سر کنیم و فردا پاچه شلوار بالا می آید و آستین ها کم کم بالا می آید و کم کم چیز دیگری می شود.

به بحث در مورد بنزین برگردیم. در بحث بنزین، کیفیت خودروهای داخلی و البته دفع ضایعات بسیار مهم است. در حال حاضر کیفیت خودروهای داخلی را چگونه ارزیابی می کنید؟ علاوه بر این، برخی از نمایندگان مجلس اذعان دارند که خودروهای داخلی از نظر کیفیت در حد لندکروزر هستند.

این سخنرانی ها طنز است و خود مردم می دانند که مردم به آنها می خندند و این نظرات را مسخره می کنند. در دولت فعلی وزیر صنعت قبلی می گفت من می خواهم سالی دو میلیون خودرو در کشور تولید کنم و یک میلیون آن را صادر کنم و من هم همان زمان مصاحبه کردم و گفتم اگر می خواهید. پراید صادر کنید و به قیمت 10000 دلار که قیمت تویوتا و شخص دیگری است به خارج از کشور بفروشید. پراید ما خرید نمی کنیم ولی اگر می خواهید چهل میلیون تومان صادر کنید و بفروشید به ما بگویید کجا می فروشید تا بخریم و بیاوریم ایران و سود ببریم چون اینطور است. پراید و پژو نمی تواند با خودروهای جهانی رقابت کند.

با این حال مسئولان و نمایندگان همچنان از مافیای خودرو گلایه دارند و تاکید می کنند که واردات خودرو توسط آن متوقف شده است.

اینکه بگوییم یک قدرتی در کشور وجود دارد که می خواهد ماشین های بد تولید کند و آنها را گران بفروشد. اینطور نیست، زیرا امروزه همه در بخش خودرو ضرر می کنند. با این قیمت هایی که شورای رقابت تعیین کرده، خودروسازان بین 20 تا 30 میلیون تومان به ازای هر خودرو ضرر می کنند.

ما اشتباه سیاسی کردیم و 40 سال خودروسازان داخلی را خراب کردیم. شرکت نکردند و اوضاع به این شکل شد. برای تقویت خودروساز داخلی، ورود آزاد خودروهای خارجی را به مدت 30 سال ممنوع کردیم. اشتباه راهبردی ما این بود که برای حمایت از تولیدکننده داخلی، واردات خودرو را متوقف و تعرفه ها را افزایش دادیم. خودروسازان ما خراب شده اند. اما اگر منظور از مافیا این است که عده ای در کشور هستند که با تولید 9 خودروی نامرغوب و فرسوده در کشور سودهای کلانی به دست می آورند. نه، باید بگویم چنین چیزی وجود ندارد.

البته مشکلات زیادی در تاریخ خودرو وجود دارد و یکی از آنها تحریم هایی است که مانع از ورود خودروسازان خارجی به بازار و محدودیت های پلت فرم خودرو می شود. البته گاهی در این دولت اظهاراتی مبنی بر احیای برجام می شنوید. آیا فکر می کنید دولت مایل به پیوستن مجدد به برجام است؟

ما هرگز از برجام خارج نشدیم. هم تاریخ و هم بسیاری از شاهدان سیاسی می گویند که این ایالات متحده بود که به تعهدات قبلی خود در برجام عمل نکرد. در دولت قبلی آمریکا، رئیس جمهور از برجام خارج شد و ما بارها گفته ایم که اگر با همان شرایط قبلی به برجام بازگردند، مشکلی نداریم و ادامه خواهیم داد. اما مذاکرات ادامه دارد و با توجه به آنچه که من در اخبار شنیده و خوانده ام، آنها در حال پیشرفت هستند تا نرم تر شوند.
آیا تجدید روابط ایران و عربستان می تواند نشان دهنده بهبود روابط ایران در فضای بین المللی باشد؟

نزدیک به 70 سال است که هیچ گاه جنبه مثبتی از رابطه با آمریکا در خاطره ایران وجود ندارد و ما هیچ سودی از این رابطه نمی بینیم. اما همزیستی مسالمت آمیز با همسایگان بخشی از سیاست کلی دولت بود و موضوع روابط با مصر نیز در اولویت قرار دارد.

آیا این سیاست با شعارهای اولیه دولت مبنی بر عدم پیوند اقتصاد با مسائل بین المللی مغایرت ندارد؟

متاسفانه ما با دولت های قبلی این مشکل را داشتیم که می خواستند همه مسائل کشور را وارد گفت وگوی سیاسی کنند. ما هرگز نگفته ایم و نمی گوییم که تحریم ها بر اقتصاد کشور تاثیری نداشته است. طرف های مذاکره کننده در برجام پنج کشور هستند، اما ما ۱۹۰ کشور در جهان داریم. اگر قرار باشد تمام غم خود را معطوف به حوزه برجام کنیم و فقط به فکر رابطه با این پنج کشور باشیم و به ما این باور را بدهیم که اگر این مشکل حل نشود، هیچ مشکل اقتصادی حل نمی شود، نه، اینطور نیست

وضعیت ایران و روابط آن با همسایگان را چگونه ارزیابی می کنید؟

دفاع از حقوق مردم ایران وظیفه هر حکومتی است. جنگ حرف آخر و آخر است، موضع ایران موضع صلح است و حتی سرسخت ترین دشمن ما یعنی رژیم اشغالگر قدس مستثنی نیست و اگر همه پرسی در این کشور برگزار شود مشکلی نخواهیم داشت.

۲۱۹۲۲۰