پروژه سیلیکا مایکروسافت؛ ذخیره اطلاعات روی صفحه نمایش شیشه ای با طول عمر 10000 سال (+ فیلم و عکس)

عصر ایران – با توجه به ادامه حیات اینترنت که در حال حاضر تقریبا 40 سال قدیمی است، ذخیره حجم عظیمی از داده ها در دنیای مدرن بسیار پیچیده تر و گران تر از آن چیزی است که به نظر می رسد.

حرکت می کند هارد دیسک مشکلات به راحتی با استفاده منظم ایجاد می شود و میانگین طول عمر آن پنج سال است. قبل از غیرقابل استفاده شدن، اطلاعات باید به یک هارد دیسک جدید منتقل شود، زیرا در صورت خرابی هارد، اطلاعات ذخیره شده روی آن برای همیشه از بین می رود.

زنده نگه داشتن اینترنت برای چندین سال نیاز به برق زیادی دارد. صرفاً کار با رایانه‌های زیادی که داده‌ها را ذخیره می‌کنند، ردپای کربن عظیمی ایجاد می‌کند و می‌تواند سهم قابل توجهی در آسیب رساندن به آب و هوای سیاره ما داشته باشد.

پروژه سیلیس; بایگانی شیشه ای مایکروسافت

پروژه سیلیس (پروژه سیلیس) مایکروسافت بخشی از این معما باید حل شود، یعنی آرشیو داده ها. تیم پروژه سیلیکا در حال کشف چگونگی ذخیره مقادیر زیادی داده در یک آرشیو فیزیکی است که به حداقل مقدار انرژی نیاز دارد.

در این بایگانی خودکار قفسه هایی از صفحات شیشه ای جداگانه وجود دارد که هر یک از این تکه های شیشه می تواند تا هفت ترابایت داده را در خود جای دهد (مطابق با مایکروسافت، بیش از 1.75 میلیون آهنگ). شیشه های شیشه ای از طریق سرووهای روباتی قابل دسترسی هستند که می توانند یک شیشه را ردیابی کنند.

تنها نکته این است که وقتی داده ها روی یک دیسک شیشه ای نوشته می شوند، نمی توان آنها را رونویسی کرد.

یک لیزر فمتوثانیه فوق سریع شکل صفحات شیشه ای را هنگام نوشتن تغییر می دهد و اطلاعات را در وکسل ذخیره می کند. وکسل ها پیکسل های سه بعدی هستند که می توانند اطلاعات حجمی را ذخیره کنند. این وکسل ها در زجاجیه کدگذاری می شوند و فقط با میکروسکوپ سریع شبیه به اسکنر C قابل خواندن هستند. دی یا دی v دی کار می کند، آنها را می توان خواند. سرووهای روباتی نیز وظیفه جابجایی و نگهداری این صفحات شیشه ای را بر عهده دارند.

کل فرآیند توسط هوش مصنوعی Microsoft Azure ارائه می‌شود که با توجه به پیچیدگی ساخت یک سیستم خودکار و بدون خطا که تعاملات دیجیتال و فیزیکی را ادغام می‌کند، منطقی است. صفحات شیشه ای در کتابخانه پروژه سیلیکا ذخیره می شوند. سرووهای رباتیک بین قفسه ها حرکت می کنند و صفحه شیشه ای را برداشته و به قسمت خواندن منتقل می کنند.

هر شیشه برای 10000 سال دوام طراحی شده است. شیشه نسبت به دیسک های مغناطیسی بادوام تر است و در برابر تأثیرات محیطی و خراش های سطحی مقاومت می کند.

این فناوری هنوز برای استفاده در مقیاس بزرگ مناسب نیست. بر این اساس مایکروسافتقبل از اینکه این کتابخانه‌های شیشه‌ای برای ذخیره‌سازی طولانی‌مدت داده در سطح تجاری عادی شوند، سه تا چهار مرحله دیگر از توسعه مورد نیاز است، اما مزایای این فناوری واضح است. پروژه سیلیکا می تواند یک گام بزرگ رو به جلو در به حداقل رساندن ردپای کربن بشریت باشد و در عین حال از حفظ ایمن دستاوردهای ما در طول قرن ها اطمینان حاصل کند.