پخش مجدد «مختارنامه» از اکثر سریال‌های جدید محبوب‌تر است

آمار تماشای سریال های سیما در تلویزیون نشان می دهد که سریال «مختارنامه» در زمان بازپخش بیننده بیشتری نسبت به سریال های پخش دیگر دارد.

به گزارش ایسنا، مجموعه تلویزیونی «مختارنامه» که قسمت های پایانی آن از شبکه آی فیلم در آستانه پخش است و پخش تکراری آن به زودی به پایان می رسد، بار دیگر آمار بهتری از نظر بیننده نسبت به سریال های در حال پخش به ثبت رسانده است.

طبق آمار خروجی پلتفرم تی وی بیون، 10 قسمت آخر «مختارنامه» به طور میانگین در هر قسمت 33 هزار بازدید داشته است. این در حالی است که این مجموعه در دهه گذشته و اکنون بارها تکرار شده است یکی این یکی از رکوردداران تکرار در تلویزیون است.

این رقم برای 10 قسمت آخر «فراری» از شبکه یک، 5.4 هزار بازدید، «پشت پرده» در شبکه دو، 9.2 هزار بازدید، «آقای. قاضی 2 در شبکه دو 30.1 هزار بازدید و دربندون. “در شبکه سه، 9.8 هزار بازدید است. سریال بادل شبکه 3 که فقط سه قسمت پخش شد، میانگین 15.7 هزار بازدید در این سه قسمت داشت.

تنها سریال جدید تلویزیونی که در هفته های اخیر بیش از «مختارنامه» در تلویزیون بازدید داشته است، سریال «رخنه» شبکه یک است که در 10 قسمت اخیر به طور میانگین 95.9 هزار بازدید داشته است.

البته با این محاسبه نمی توان سریال «سرزمین مادری» را بررسی کرد. زیرا به جای قرار گرفتن در قسمت اصلی TVBion در قسمت TVBion Plus قرار می گیرد و آمار بازدیدهای آن قابل پیگیری نیست.

بر این اساس سریال «مختارنامه» با وجود اینکه بیش از هر سریال دیگری بازپخش می‌شود، همچنان جذاب‌تر از اکثر سریال‌های جدید برای مخاطبان است و محصولات جدید همچنان نمی‌توانند با آن رقابت کنند.

این در حالی است که طی سال های اخیر چندین بار در شبکه های اجتماعی شوخی ها و اعتراض هایی نسبت به تکرار سریال مختارنامه منتشر شده است، اما با توجه به مختصات این سریال، تکرار آن موجه به نظر می رسد. از سوی دیگر، «مختارنامه» بیش از پنج سال از عمر کارگردانی چون داوود میرباقری طول کشید، گروهی از بازیگران اصلی را داشت و تولیدی پرهزینه و فاخر بود.

هرچند انتقادات به پخش گاه و بیگاه این سریال تا حدودی قابل تامل است، اما بازپخش آن از شبکه ها در صورتی منطقی است که مخاطبان عام تلویزیون به تماشای بازپخش این اثر تمایل داشته باشند. به هر حال تعداد سریال های تلویزیونی با این میزان محبوبیت به دو انگشت هم نمی رسد و این آثار سرمایه مهمی برای رسانه ملی محسوب می شود.

احتمالاً اگر با بودجه ویژه مجلس برای سریال الف ویژه و همچنین مدیریت هزینه ها توسط مدیران رسانه ملی، تولید این گونه آثار در صدا و سیما تسریع شود و کارگردانان بیشتری درگیر تعداد بیشتری از پروژه ها شوند. ، می توان فرض کرد که این آثار در بازه های زمانی طولانی تری بازپخش می شوند و احتمالا تلویزیون برای پخش سریال های باکیفیت پرتر خواهد بود.