بالا – آیدا فالهیان: از ابتدا می دانستیم که سریال پایتخت یک سریال قوی و قریب به اتفاق خواهد بود. به طور طبیعی ، همینطور بود ؛ اما آنچه ما انتظار نداشتیم در یک سریال طنز آمیز مانند پایتخت ببینیم ، دنباله ای غم انگیز از قسمت های آخر بود که نظرات مختلفی را به همراه داشت و مانند این گفته معروف ، سر و صدای زیادی ایجاد کرد. دنباله مبارزه با نقی ، یا شاید بهتر است دنباله نبرد را با تمام خانواده خود بگوییم. دنباله ای برای رویارویی نسل ها و آرزوها که صحبت می کنند.
وقتی صحبت از رویارویی نسلی می شود ، ما ناخودآگاه جنگ و بحث و جدال جوانترین نسل را به یاد می آوریم. اما امروز در جامعه ایران ، رویارویی فرهنگی به روشی جدی تر و عمیق تر است. رویارویی با نسلی که ممکن است با سن بسیار متفاوت نباشد. اما از نظر شیوه زندگی ، آنها به شدت تحت تأثیر یکدیگر قرار می گیرند ، همانند نسل 1 و 2. این نه تنها در خانواده ها بلکه در جامعه و فرهنگ نیز مشخص است. باید اعتراف کنیم که دیر یا زود این نسل شدید در جامعه ایران باید در سینما و تلویزیون نشان داده شود. ما بارها با این موضوع روبرو شده ایم. اما یک مثال قوی فیلم او “برادران لیلا” است. این فیلم از ابتدا فرش های زیادی بود و مورد توجه دقیق قرار گرفت. اما آنچه این سر و صدا را دو برابر کرد ، یک توالی بحث برانگیز از مقابله با نسل بود: دنباله سیلی لیلا به پدرش برای همه کمبودها و کمبودهایی که نباید به عنوان پدر خورده شود.
این سکانس یک فلسفه کلی داشت که از گفتگوی اصلی آهنگ Alidousti مشخص بود: “تاکنون مجازات فقط کوچکتر بود ، اما هنگامی که بزرگترین مجازات شود به طوری که زندگی بقیه دیگر آتش نبود.” اظهارات لیلا شکایتی به نمایندگی از نسلی بود که در سایه ترس از نسل قبلی قرار داشت و نه تنها پیشرفت کرد ، بلکه مظلوم بود. این انتقاد از جوانترین نسل نشان دهنده نارضایتی آن از وضعیت فعلی و ناتوانی سالمندان در درک چالش های جدید زندگی است.
موضوع مبارزه لیلا و پدرش همان نقی در پایتخت است. اما به استثنای اینکه این بار متهم تغییر کرد. همه سیلی برده می خورند! این تغییر روایت عمیقاً به عملکرد رسانه ها و نحوه نمایش داستان ها بستگی دارد.
شاید کمی جزئی به نظر برسد. اما دلیل این تفاوت در بازنمایی دو موضوع مشابه ، رسانه ای برای این آثار است. اگر مجبور باشم یک رویارویی نسلی را نشان دهم ، نتیجه آن چیزی است که ما انتظار داریم: احترام به قدیمی ترین اجباری است مگر اینکه اثبات شود. در حقیقت ، دقیقاً در جایی که مخاطب فکر می کند که او در مورد زبان نسل خود صحبت می کند ، او می گوید آنچه می خواهد بشنود ، سیلی واقعی با قدیمی ترین دست خرد شده و همه چیز است.
این نشان می دهد که چگونه رسانه های مختلف می توانند پیام ها و ارزش های مختلف را به مخاطب منتقل کنند. در حقیقت ، با رویکرد محافظه کارانه خود ، صدای آمریکا تلاش می کند هنجارها و ارزشهای سنتی جامعه را حفظ کند. اما وقتی صحبت از یک رسانه مستقل تر می شود ، تاریخ با یک شورش بیشتر همراه است که نشان دهنده شجاعت برای بیان درد و آرزوهای جوانترین نسل است.
در حالی که کدام یک از این رویکردها به عوامل مختلفی بستگی دارد یکی از این تاریخ تاریخ تولد آنها و نسلی است که با آن رشد کردید. در غیر این صورت ، ما با هیچ عملی تأیید نمی شویم!
منبع:برترینها